Τα έργα μιλούν από μόνα τους!!

Όταν άκουγες κάποτε για παράθυρο, στο μόνο που πήγαινε το μυαλό σου, ήταν το παράθυρο σπιτιού, ή η ωραία θέα ενός παραθύρου, ή έστω η φράση η γνωστή ''ένα παράθυρο στον ήλιο''.
Τώρα ακούγοντας τη λέξη παράθυρο, το μυαλό σου πηγαίνει  στη περιβόητη τηλεόραση, με τις ενημερώσεις τους και τα ''παράθυρα τους'', στα οποία βγαίνει ο καθένας και αρχίζει ένα κατεβατό, για τα προβλήματα μας και τις λύσεις τους.
Και μάλιστα συνήθως τα παράθυρα είναι δύο, τρία και πολλές φορές τέσσερα, όπου μιλούν συγχρόνως όλοι, και λένε, λένε, και το μόνο που δεν επιτυγχάνεται είναι να καταλάβουμε τι ακριβώς λένε.
Η τηλεόραση το μεγαλύτερο μέσο ενημέρωσης του πολίτη, για όσα συμβαίνουν γύρω του, στη κοινωνία που ζει, και στις κοινωνίες των άλλων χωρών της γης, και το μέσο που εκμεταλλεύονται τα ''γκόλντεν μπόυς'', του τύπου, για να εξυπηρετήσουν τους χορηγούς και τα συμφέροντα, τα φιλικά προς αυτούς.
Και αυτή είναι που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι, για να περάσουν τα μηνύματα τους, να εκθέσουν τις απόψεις τους, να μας αναπτύξουν θεωρίες και τεχνικές, που πάντα θα ακολουθήσει κάποιος κάποια στιγμή. Φαίνεται ότι η στιγμή για την εφαρμογή λύσεων δεν έχει έρθει ακόμα.
Γιατί συνέχεια ακούω τη φράση, ''θα κάνουμε, θα ακολουθήσουμε, θα δρομολογήσουμε για να πετύχουμε....'' κ.λ.π.
Και όσα κάνανε; Όσα δρομολογήθηκαν;  Όσα υλοποιήθηκαν χρόνια τώρα;
Τι αποτέλεσμα είχαν; Τίποτα! Τρύπες, προχειρότητες, ''πασπαλίσματα'', μόνο και μόνο για ''το όσα βλέπει η πεθερά'', και τίποτα παραπάνω.
Γιατί αγαπητοί μου, τι άλλο μιλάει καλύτερα,  από τη πράξη;;
Έχουμε κορεστεί να βλέπουμε πολιτικούς, διανοούμενους, καλλιτέχνες, να λένε τις απόψεις τους.
Αλλά οι πράξεις φτωχές. Τα λόγια πολλά και κούφια. Τα αποτελέσματα των ενεργειών σαθρά.
Στα τόσα χρόνια της ζωής μας, έχουν περάσει αράδες πολιτικών, που μας έταξαν ότι έχουν τις λύσεις, ότι διψούν για τη δικαιοσύνη, και την εφαρμογή των νόμων, για ισότητα, για σεβασμό στο πολίτη.
Και ο προηγούμενος είπε τη φράση ''διαφάνεια'', και έγινε πρωθυπουργός. Και το αποτέλεσμα το είδαμε. Μας βάλτωσαν χειρότερα!
Και ήρθε και ο τελευταίος με τις λύσεις στη τσέπη. Μας είπε ότι χρήματα υπάρχουν απλά δεν ξέρουμε  το τρόπο να γεμίσουμε τα ταμεία. Εκείνος τον ήξερε!.. Μας είπε τη φράση να γίνει ''κάθαρση κι ας ματώσουμε''.
Δεν μας είπε όμως πως ο τρόπος ήταν, να γδάρουν το μισθωτό, το χαμηλοσυνταξιούχο, το φτωχό.
Δεν μας είπε ότι η κάθαρση δεν θα γινόταν γιατί δεν έχουν τα κότσια να τη κάνουν.
Ούτε μας είπε, ότι ενόσω εμείς θα χύναμε το αίμα μας σταγόνα- σταγόνα, όλη η βουλή θα έπαιρνε παχυλότατους μισθούς και πριμ, όλη η αγορά θα νεκρωνόταν, θα γέμιζε ο τόπος άνεργους και πεινασμένους, και ότι ο απώτερος σκοπός ήταν να ξεπουληθεί η Ελλάδα.
Γιατί δεν μας τα είπαν;; Γιατί αυτά δεν φέρνουν ψήφους!!
Γιατί αυτά δε λέγονται!! Απλά ''βλέπονται''.
Κι αυτά που βλέπουμε δεν είναι ούτε ότι είπατε ότι θα κάνετε, ούτε φυσικά ότι τάξατε!
Εμείς ματώνουμε, και βλέπουμε τα κάθε λογής ''λαμόγια'' να εξακολουθούν να ζουν ζωή χαρισάμενη..
Εμείς ματώνουμε και δεν βλέπουμε τιμωρία, ούτε των φοροφυγάδων, ούτε όσων έχουν καταπατήσει τις δασικές εκτάσεις, αφού τις έκαψαν πρώτα, ούτε όσων έκαναν απάτες με τα φάρμακα και τα συνταγολόγια, ούτε όσων έφαγαν το Δημόσιο χρήμα, το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑ, να τιμωρούνται, ούτε ανάπτυξη βλέπουμε. Μια  και   επιχειρήσεις καθώς και  μαγαζιά βάζουν καθημερινά λουκέτο.
Τα πάντα νεκρώνονται αγαπητή κυβέρνηση, που σας ψήφισε ο λαός για να βάλετε σε τάξη αυτή τη χώρα. Γιατί γι ' αυτό σας ψήφισαν, όχι για να κάνετε τσιφλίκι σας το κράτος. Ούτε για να διαγράφετε όποιον έχει το θάρρος να εκφράσει αντίθετη άποψη. Τη σκληράδα και την αποφασιστικότητα, αλλού έπρεπε να τη δείξετε κύριε Πρωθυπουργέ.
Και ο Δήμαρχος φωνάζει ότι δεν πρόκειται να πληρώσει ο Δήμος τα σπασμένα μάρμαρα από τους βανδαλισμούς των κουκουλοφόρων. Που όλοι τους ξέρετε, αλλά κανείς και καμία κυβέρνηση δεν τους έπιασε και δεν τους πιάνει!!!
Κι από ποιο χρήμα αγαπητέ Δήμαρχε θα πληρώσετε;; Που τα ταμεία του Δήμου είναι άδεια;;
Εμείς θα κληθούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα πάλι!!
Γιατί σε αυτή τη χώρα κανείς δε σεβάστηκε το πολίτη, κι έτσι και ο πολίτης δεν έμαθε το σεβασμό, ούτε των άλλων, ούτε του εαυτού του, ούτε της πατρίδας που τον γέννησε!!!
Άστε λοιπόν τα λόγια για Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ισότητα, Ευμάρεια και Πατριωτισμό.
Όλα ''δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ''!
Γιατί τα έργα μιλούν από μόνα τους!!!!!Και λένε ότι, ή αποτύχατε σαν πολιτικός, ή επιτύχατε στην εξυπηρέτηση των ξένων στόχων που μας υποβιβάζουν!!! Διαλέξτε και πάρτε.....

SOS!!!!!! Στο ''κόκκινο'' η Ελλάδα!!!!!

Και ενώ ο πληθυσμός της γης αυξάνεται, η καλλιεργήσιμη γη μειώνεται, που αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η πείνα απειλεί εκατομμύρια ανθρώπους στη γη, περισσότερους από σήμερα.
Και όλα αυτά οφείλονται, στην ερημοποίηση του πλανήτη, που σύμφωνα με τον ΟΗΕ, την επόμενη δεκαετία   θα απειλήσει 50 εκατ. ανθρώπους , ενώ 170 χώρες θα επηρεαστούν άμεσα και 50 έμμεσα.
Τα κράτη που παρουσιάζουν αυτό το πρόβλημα είναι, η Ινδία, Kίνα και της Μεσογείου, που το 25% των αρδευόμενων γεωργικών εδαφών, αντιμετωπίζει μεγάλη αλάτωση.
Ακόμη ένα κατόρθωμα του ανθρώπου!  Η ερημοποίηση είναι ανθρωπογενής καταστροφή και αν νομίζετε ότι είναι αφρικανικό πρόβλημα μόνο...ξεχάστε το!
Στη χώρα μας....στη χώρα του Μνημονίου, της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας και της μείωσης των εσόδων των πολιτών, χάνονται και εδάφη καλλιεργήσιμης γης!!!
Στο κόκκινο.. Θεσσαλία, Μακεδονία με τις μεγάλες πεδιάδες, Θράκη, η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, μεγάλο μέρος της Στερεάς, η Πελοπόννησος, η ανατολική Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου!! Δηλαδή  εν ολίγοις όλη η χώρα αντιμετωπίζει  την υποβάθμιση του εδάφους της, από το φαινόμενο της ερημοποίησης.
ΤΙ κάνουμε ως χώρα;;; Μα το αυτονόητο!!! Απολύτως τίποτα!!!!!!!
Η Ελλάδα, παρ' ότι έχει υπογράψει το 1997 τη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, από το 2010, όταν έληξε δηλ. η θητεία της Εθνικής Επιτροπής κατά της ερημοποίησης, απέχει από την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το δεκαετές στρατηγικό σχέδιο, που είχε ως σκοπό να συνδέσει την κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα-ξηρασία και την ερημοποίηση της γης, έχει κλειδωθεί στα συρτάρια, καθώς η πολιτεία δεν έχει ορίσει δύο χρόνια, τώρα, ειδικό φορέα που να ασχολείται με τα προβλήματα αυτά.
''Από το 1990 έχει παραχθεί μία τεράστια έρευνα για τις τεχνικές προστασίας της γης από την ερημοποίηση. Από το 2010 που έληξε η θητεία μας μέχρι σήμερα, οι μελέτες παραμένουν αχρησιμοποίητες στα γραφεία μας. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2009 είχα στείλει στην τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κατερίνα Μπατζελή, σχετική επιστολή, με την οποία την ενημέρωνα ότι 20 Οκτωβρίου του 2010 λήγει η θητείας μας. Τόνισα την αναγκαιότητα ύπαρξης φορέα, που θα κάλυπτε αξιοπρεπώς την παρουσία της Ελλάδας στις διεθνείς συνεδριάσεις και που θα έλυνε πολλά προβλήματα επικοινωνίας των συναρμόδιων υπηρεσιών. Η επιστολή αυτή δεν έτυχε καμίας τύχης. Επίσης, στο κενό βρίσκεται και η επικοινωνία μας με το ΥΠΕΚΑ που δηλώνει αναρμόδιο. Το πρόβλημα όμως δεν είναι τυχαίο. Το ίδιο συνέβη και το 2004, όταν ανέλαβε η Ν.Δ. και για δύο χρόνια δεν υπήρχε φορέας συντονισμού. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, επιβαρύνοντας άλλη μία φορά τη θέση της Ελλάδας που έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι επιδεικνύεται το πρόβλημα της ερημοποίησης», λέει ο  πρώην πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής, καθηγητής εδαφολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Κ. Κοσμάς.
Στην Ελλάδα η ερημοποίηση μειώνει το έδαφος στις λοφώδεις καλλιεργούμενες περιοχές λόγω της μηχανικής διάβρωσης, από 0.2-1.5 εκατοστά κάθε χρόνο. Ταυτόχρονα η γεωργική παραγωγή χάνεται, ενώ αυξάνεται η έλλειψη νερού και πυρκαγιών, με αποτέλεσμα τη γεωγραφική απομόνωση, τη μετανάστευση και την αύξηση της φτώχειας. Συγκεκριμένα, η καταστροφή των οργανικών εδαφών στα Τενάγη Φιλίππων στην Καβάλα έχει κατεβάσει την επιφάνεια του εδάφους 180 εκατοστά σε 17 χρόνια.
Ο ειδικός συνεργάτης Ιωάννης Φερμαντζής, από τη Γ. Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, παραδέχεται ότι παρά το γεγονός ότι υφίσταται μια νομική-διοικητική ασυνέχεια ως προς το θέμα της Εθνικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εφαρμόζει δράσεις και παίρνει μέτρα, ώστε να καταστήσει τη γεωργία αρωγό στην προσπάθεια για την καταπολέμηση του φαινομένου: 
«Στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), οι παραγωγοί που λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις είναι υποχρεωμένοι να τηρούν ένα σύνολο από δεσμεύσεις, που στοχεύουν στην προστασία και ορθή διαχείριση των φυσικών πόρων. Επιπλέον, το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 περιλαμβάνει συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην αειφορική διαχείριση πέρα από τη συνήθη ορθή γεωργική πρακτική. Μέσα από ένα σύνολο δράσεων, το υπουργείο επιχειρεί να αμβλύνει τη βαρύτητα του ανθρωπογενούς παράγοντα, στην εμφάνιση του φαινομένου της ερημοποίησης. Γεγονός παραμένει ότι, στο πλαίσιο των βασικών αξόνων δράσης της εθνικής στρατηγικής για την ερημοποίηση, απαιτούνται διατομεακές και οριζόντιες παρεμβάσεις σε όλους τους τομείς, έτσι ώστε να επιτευχθεί ένα βιώσιμο αποτέλεσμα».
''Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν'' λέει η λαϊκή σοφία!!
Αλλά προφανώς όπως σε κάθε τι, έτσι και στο πρόβλημα αυτό, φαίνεται ότι, η λαϊκή σοφία ρίχτηκε στη χωματερή!!!

πηγή

Κάντε απεργία, αλλά μη μας στερείτε το ..φως!!!

''Σε επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες προχωρά από τα μεσάνυχτα η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ μετά και το αδιέξοδο που προέκυψε στη συνάντηση της ΠΑΣΚΕ-ΓΕΝΟΠ με τον υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Η ΓΕΝΟΠ διεκδικεί την απόσυρση της διάταξης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που προβλέπει την περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ.
Χωρίς αποτέλεσμα είχε λήξει χθες αντίστοιχη συνάντηση της της ΠΑΣΚΕ-ΓΕΝΟΠ με τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.
Τις συναντήσεις με τους νέους υπουργούς ζήτησε η ΓΕΝΟΠ την Παρασκευή, σε μια προσπάθεια, όπως ανέφερε, να αποφευχθεί η σύγκρουση με την κυβέρνηση.
Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ κ. Νίκος Φωτόπουλος επανέλαβε ότι στόχος των κινητοποιήσεων δεν είναι να υπάρξει μπλακ-άουτ, παραδέχτηκε όμως ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις στην ηλεκτροδότηση λόγω της κινητοποίησης''.[ΝΕΑ]

Αυτό διαβάσαμε στις εφημερίδες, και φυσικά αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζόμενου η απεργία.

Αναφαίρετο δικαίωμα όμως και το δικό μου στο ηλεκτρικό. Υπάρχουν άνθρωποι συνδεδεμένοι με μηχανήματα, άνθρωποι με φάρμακα, άνθρωποι που χρειάζονται το ηλεκτρικό ρεύμα για να διατηρήσουν τα εμπορεύματα τους, άνθρωποι που ζεσταίνονται και χρειάζονται τα συστήματα κλιματισμού να λειτουργούν, ή τους ανελκυστήρες για να πηγαίνουν στο προορισμό τους. Εξάλλου το ακριβοπληρώνω το ρεύμα, και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει τα αιτήματα των εργαζομένων να έχουν πάλι επιπτώσεις στον πολίτη. 

Αρκετά δεν έχουμε τραβήξει, και τραβάμε ακόμα;;

Πολλοί θα μου αντιπαραβάλουν ότι οι αγώνες θέλουν θυσίες. Κι ότι όλοι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι, και ενωμένοι.

Συμφωνώ. Και σε όλες τις απεργίες τραβάνε ζόρια όλοι οι πολίτες. Και το τονίζω κυρίως οι πολίτες, και μόνο οι πολίτες.

Αλλά κατέβασμα του διακόπτη;; Όχι δε συμφωνώ. Ας μη δουλέψουν, ας απεργήσουν όπως κάνουν όλοι.

Το κλείσιμο της παροχής ρεύματος όμως, έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις, από τα σταματημένα τρένα, ή λεωφορεία.

Στο κάτω-κάτω η ΔΕΗ δεν ανήκει στους συνδικαλιστές της. 

Ανήκει στο λαό. Ελπίζω να μην αρχίσουν πάλι σαν τις άλλες φορές, που πετάχτηκαν εμπορεύματα στο δρόμο, και που έψαχνα τρόπους να διατηρήσουμε τα πανάκριβα φάρμακα του παιδιού μας σε χαμηλή θερμοκρασία.
Ελπίζω να δείξουν φιλότιμο αυτή τη φορά. 

Και οι τοίχοι ....γκρεμίζονται......

Εδώ και αρκετό καιρό, αισθάνομαι κουρασμένη. Κουρασμένη από τη πολλή πίεση στη δουλειά, κουρασμένη από άσχημα περιστατικά υγείας που έτυχαν σε γνωστούς μου, και τα οποία ήταν απανωτά.
Βέβαια όλα αυτά είναι συναισθήματα και περιστατικά που είναι κοινά σε μια μεγάλη μερίδα ατόμων.
Πάντα όμως είναι διαφορετικό, όταν  το βιώνεις εσύ.
Και όσον αφορά τη πίεση και το άγχος στον εργασιακό τομέα,  ήταν αναμενόμενα, αφού έγινε μείωση προσωπικού και οι υπόλοιποι προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά. Τα άτιμα κενά όμως..., αντιστέκονται δυναμικά..., μια και  δεν καλύπτονται μέσα σε ανθρώπινα πλαίσια, εκτός κι αν πάρουμε και τις πιτζάμες μας μαζί, και ξεχάσουμε εντελώς κι αυτό ακόμα το κρεβάτι μας. Ωστόσο,  κάποιοι μου αντιτάσσουν το επιχείρημα: ''να χαίρεσαι που έχεις δουλειά''!
Κι όμως το ότι, το μόνο που έχει μείνει για να χαίρομαι, είναι αυτό..., από μόνο του μου προκαλεί μεγαλύτερη κατάθλιψη...
Πώς φτάσαμε, Θεέ μου, σε τέτοιο σημείο;;
Να μην έχουμε τίποτα άλλο..., τίποτα προσωπικό...,  για να χαρούμε;;;
Είδα συνάδελφο μου, στο τμήμα μου, να βάζει τα κλάματα σήμερα, από το άγχος και τη κούραση, που έχουμε ''τραβήξει'', εδώ και μήνες. Και να μου λέει: ''δεν αντέχω άλλο, θα πέσω κάτω. Είναι δυνατόν, να πηγαίνω σπίτι μου, και να μη μπορώ να φροντίσω το παιδί μου και τον άντρα μου;; Και δε μιλάω για τις δουλειές του σπιτιού, γιατί αυτές περιμένουν καιρό τώρα να βρω τη δύναμη, να τις κάνω. Πού θα πάει αυτό;; Φοβάμαι να πω, ότι θέλω να λείψω, για να κάνω εξετάσεις. Δε θα μου πουν όχι, αλλά αν η δουλειά μείνει πίσω, πιθανόν  να σκεφτούν ότι καθυστέρησα γιατί έλειψα!''
Μιλάμε για τέτοια φαινόμενα άγχους, και ψυχολογικής πίεσης, που μας ασκούν οι ίδιες οι συνθήκες της λεγόμενης ''κρίσης'' που όλοι βιώνουμε, και που τοποθετούν τον ενισχυμένο φόβο μας από τις φήμες για ανακατατάξεις και επί πλέον απολύσεις, σε φωτεινή επιγραφή.
Και με όσα έχω δει και ακούω,  σκέφτομαι..., πρέπει να ανησυχούμε όντως μήπως κριθούμε αναλώσιμοι, γιατί έχουμε κάποια κιλά πάνω από το κανονικό, ή καπνίζουμε, ή αρρωστήσουμε από κάτι που πιθανόν να είναι κληρονομικό από τους γονείς μας;;
Και μου λέει άλλος, όταν έρχεται η Παρασκευή, ''προσπαθώ να μη κοιμάμαι πολύ. Γιατί θέλω να νιώσω, το Σαββατοκύριακο να επιμηκύνεται εικονικά''. Και όταν ρώτησα τι σημαίνει αυτό, μου είπε:

'' αν κοιμηθώ πολύ, αισθάνομαι ότι περνάει γρήγορα. Αφού δεν έχω χρήματα να διασκεδάσω όπως κάποτε, σαν άνθρωπος, τουλάχιστον να απολαύσω την αίσθηση ότι είμαι στο σπίτι μου και ξεκουράζομαι''.
Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που είναι ''στο κόσμο τους''. Προχθές, άκουσα περιστατικό, για άτομο που  από απλός υπάλληλος, πήρε προαγωγή, και απέκτησε εξουσία. Μόλις που του είχαν ανακοινώσει την επερχόμενη αλλαγή στα καθήκοντα του, και άρχισε να δίνει εντολές στους πρώην συναδέλφους του, να σβήσουν το τσιγάρο, πόσο να κάθονται, και μάλιστα με ύφος ''δέκα καρδιναλίων''.
Καλά, κανείς δεν του έχει πει, πως ''ότι ανεβαίνει εύκολα, επίσης κατεβαίνει εύκολα'';;
Και ενώ αυτός, χάριζε έκφραση στο κομπλεξισμό του, ο άνδρας φίλης, ετών πενήντα, έμεινε άνεργος, έπειτα από χρόνια που είχε αφιερώσει στη δουλειά του. Η εταιρεία που εργαζόταν, είχε κινήσει κρυφά διαδικασίες πτώχευσης. Ψάχνει τώρα ο άνθρωπος, μήπως και βρει άλλη δουλειά, αλλά οι πιθανότητες να προσληφθεί από κάποιον σε αυτή την ηλικία, αγγίζουν ''το μηδέν''.
Έχετε δει ποτέ σε ταινίες, να βρίσκεται κάποιος ακίνητος στο κέντρο δωματίου, και οι τοίχοι να γκρεμίζονται γύρω του, να εμφανίζονται καινούργιοι, που κι αυτοί γκρεμίζονται με τη σειρά τους;;;
Είναι κάτι   σκηνές ταινιών, που ο πρωταγωνιστής, βρίσκεται σε τέτοιο συναισθηματικό αδιέξοδο, που νοιώθει ότι δεν μπορεί να ''κρατηθεί από πουθενά'', και παραπαίει μεταξύ του ''κάτι'' και του ''τίποτα''. Ε!!! λοιπόν έτσι νοιώθω κι εγώ αυτό το καιρό, ότι οι τοίχοι γκρεμίστηκαν, προσπαθούμε να τους χτίσουμε, και ξαναγκρεμίζονται!!!
Αν αυτό είναι το τελευταίο μας χόμπι καλώς! Αλλά αν ''είμαστε χαμένοι στο διάστημα'', και ενεργούμε σπασμωδικά, τότε σωστά αισθάνομαι έτσι....
Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτιέμαι, τι είδους πολιτικός θέλει κάποιος να είναι, αν χρησιμοποιεί μια συνταγή, που υποστηρίζει ότι πρέπει να ακολουθήσει. Και όταν ψηφιστεί,  ξεκινάει να δημιουργεί, και τα υλικά που προσθέτει είναι τέτοια που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι,  το δημιούργημα του θα είναι σίγουρη αποτυχία. Δεν γνωρίζει ότι αυτό είναι και η καταδίκη του;; Δεν γνωρίζει ότι έτσι θα χάσει την επόμενη φορά και δε θα ξαναδεί εξουσία;; Αν θέλει να είναι αποτυχημένος, και να γραφτεί στην ιστορία σαν ο πλέον καταστροφικός, γιατί αγωνίζεται για το έρμο αυτό αξίωμα;;;
Για τρία με τέσσερα χρόνια;;; Ή όλοι τους ελπίζουν, ότι είμαστε σε τέτοιο ψυχολογικό αδιέξοδο, που θα στρεφόμαστε πάντα σε σίγουρα ''καμμένα χαρτιά''. Ή είναι τόσο χοντρόπετσοι και πωρωμένοι όλοι;;
Και οι υπόλοιποι, που το ''παίζουν'' υπεράνω, ζουν με την ελπίδα ότι θα έρθει η δική τους σειρά, για να εφαρμόσουν τα δικά τους χάλια;;
Μα μέλι έχει αυτή η παλιοκαρέκλα;;; Τόσο ''φτηνιάρηδες'' είναι όλοι;;;
Δεν ξέρω.....
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ένα.....''ότι οι τοίχοι γκρεμίζονται....''. Ελέγξτε επιτέλους τα υλικά που χρησιμοποιείτε!!!!!!