Υπάρχουν πολλές απόψεις για το πώς έχει προέλθει το έθιμο του πρωταπριλιάτικου ψέματος.
Σύμφωνα με μία εκδοχή, το έθιμο προήλθε από τους Κέλτες.
Λαός της Βορειοδυτικής Ευρώπης οι Κέλτες ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα.
Υπήρξαν παγκοσμίως πολλές φάρσες που έγιναν γνωστές διεθνώς.
Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.
Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
Το 1974 οι κάτοικοι της Αλάσκας είδαν με έκπληξη το ηφαίστειο του όρους Edgecumbe να ξυπνά και να βγάζει καπνό. Όταν αρκετοί είχαν πια εγκαταλείψει τα σπίτια τους τρέχοντας, διαπιστώθηκε ότι ένας τοπικός φαρσέρ είχε ρίξει εκατοντάδες λάστιχα στον κρατήρα του ηφαιστείου και είχε ανάψει φωτιά.
Το 1986 η Parisien ανακοίνωσε ότι υπογράφηκε συμφωνία για κατεδάφιση του Πύργου του Άιφελ. Το σύμβολο της Γαλλικής κουλτούρας θα μετατρεπόταν σε ένα νέο πάρκο Ντίσνεϋ. Οργισμένοι πολίτες κατέκλυσαν το δημαρχείο του Παρισιού διαμαρτυρόμενοι.
Το 1989 χιλιάδες μοτοσικλετιστές στο Λονδίνο, είδαν έναν ιπτάμενο δίσκο να πετά πάνω από την πόλη τους και να προσγειώνεται στα περίχωρα. Όταν η αστυνομία κατόρθωσε τελικά να πλησιάσει το αντικείμενο, διαπιστώθηκε ότι αυτό ήταν απλώς ένα μπαλόνι που είχε κατασκευαστεί ως ιπτάμενος δίσκος από ένα φαρσέρ.
Το 1993, αρθρο στη βρετανική εφημερίδα Independent ανέφερε την ανακάλυψη του χωριού του Aστερίξ από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα, ενώ δεν υπήρχε ίχνος ρωμαϊκής εισβολής! Το 1995, το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι κατά τις ανασκαφές του μετρό βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη. Το υπουργείο έδωσε, μάλιστα, λεπτομέρειες, ενώ σημείωνε ότι βρέθηκαν επίσης ο χιτώνας του ιδίου, αλλά και ίχνη του κονίου που είχε πιει. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Πρώτο στην παγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού έπεσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, που λίγες ώρες μετά έσπευσε να ανακαλέσει. Το 2008, το BBC παρουσίασε βίντεο με μία μοναδική ανακάλυψη. Πιγκουίνοι της Ανταρκτικής μετατρέπονται σε αποδημητικά πουλιά, πετώντας μίλια μακριά. Σύμφωνα με τον παρουσιαστή, Τέρι Τζόουνς, προορισμός τους είναι τα τροπικά δάση της Αμερικής.
Και άλλες πολλές που θέλουμε μέρες να τις αναφέρουμε.
Έτσι το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα παίρνοντας το δικό της χρώμα.
Πολλοί μάλιστα πίστευαν ότι αυτός που θα κάνει την πετυχημένη φάρσα, θα έχει τύχη όλο το χρόνο, εν αντιθέσει από το θύμα, που θα το ''δέρνει'' η ατυχία.
Κάποτε θυμάμαι, ότι η σημερινή μέρα, ήταν μέρα κεφιού.
Προετοιμαζόμασταν όλοι για να φτιάξουμε την τέλεια φάρσα, να πούμε το καλύτερο ψέμα, που να μην το καταλάβουν οι άλλοι. Κι έπεφτε πολύ γέλιο.
Τώρα που δεν είμαι πια παιδί, αντιλαμβάνομαι ότι η πρωταπριλιά έχει χάσει την παλιά της αίγλη.
Γιατί κάτι που το γιορτάζεις σε ημερήσια βάση, δεν έχει πια καμία ουσία.
Σήμερα, αυτή η μέρα, μου φέρνει στο μυαλό διάφορες σκέψεις και μου προκαλεί πίκρα.
Το γιατί είναι εύκολο. Τα ψέματα που ποτιζόμαστε καθημερινά εδώ και χρόνια, μόνο γέλιο δεν σου προκαλούν.
Και τι δεν έχουμε ακούσει. Θα καθαρίσουμε τον τόπο από την διαφθορά και την διαπλοκή.
Τους πιστέψαμε και να τα σκάνδαλα, να το Βατοπέδι, να τα ομόλογα.
Πιο πριν είχαμε πιστέψει στο μύθο του χρηματιστηρίου. Μετά πιστέψαμε το ''λεφτά υπάρχουν'', και το ''νοιαζόμαστε για τον Έλληνα πολίτη''. Ή το ''δεν θα βάλουμε ενέχυρο παρά μόνο το Καστρί''. Ή την ηρωική φράση, ''να γίνει επιτέλους κάθαρση κι ας ματώσουμε''. Και άλλα πολλά που τα ξέρετε και τα ξέρω, που έχουν σχέση με την ανάπτυξη, την τιμωρία των απατεώνων, και γενικά όλων αυτών που κάθονταν στην πλατούλα μας, που έχουν σχέση με την ελάφρυνση των αδυνάτων και την επιβάρυνση των ''εχόντων πολλούς χιτώνας'', με τη δημιουργία θέσεων εργασίας κ.λ.π. Και τώρα πάλι πολλά μας τάζουν. Και μας χαρίζουν ''άρτον και θεάματα''.
Άλλοι δίνουν μακαρόνια και τρόφιμα στους πεινασμένους, κι άλλοι μας λένε ακόμα το παραμύθι, ''θα προστατέψουμε τον εργαζόμενο πολίτη'', και θα αποκτήσει ο ΄Ελληνας την χαμένη του αξιοπρέπεια.
Από όλα αυτά ένα συμπέρασμα βγάζω. Ότι το μόνο αληθινό είναι, ότι αυτός που λέει το πετυχημένο ψέμα, έχει την τύχη με το μέρος του, ενώ το ''θύμα'', αυτόν που πίστεψε το ψέμα, το βαρύνει η ατυχία ολόκληρο το χρόνο!
