‘’ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ’’
Οι λέξεις στροβιλίζονται στο νου,
ψάχνουν απεγνωσμένα
διέξοδο να βρουν,
σε μια σειρά να μπουν ποθούν,
γυρεύουν τρόπο να εκφραστούν.
Χτυπούν, βροντούν
και ατίθασα το νου μου κυριεύουν,
ελεύθερα και ασύδοτα δοσμένες
με βούληση σαν του ατμού,
να εκτοξευτούν
στο αχανές το σύμπαν ταξιδιώτες.
Κι ήταν μια λέξη ο ένοχος,
μια τόση δα λεξούλα
που έκανε όλη τη ζημιά
ξεσήκωσε φουρτούνα.
Μάνα!
Μόλις τη σκέφτηκα εθόλωσε ο νους μου.
Και η ψυχή εφούσκωσε
πλέρια συναισθημάτων,
που ανάμεσα τους σπρώχνονταν
ποιο θα επικρατήσει.
Έσπρωχνε η Τρυφερότητα
στην άκρη την Αγάπη.
Φώναζε η Αυταπάρνηση για να υπερισχύσει.
Μετά η Φιλικότητα
που τους καλόπιανε όλους.
Μιλούσε η Αυστηρότητα
για να τους νουθετήσει.
Κι ήταν ακόμα ένα σωρό, η Τάση για θυσία,
το Νουθετώ της Διδαχής,
η Υπερπροστασία,
η Ανιδιοτέλεια, μάχονταν με μανία.
Και μόνο η Παρηγοριά στην άκρια φοβισμένη,
παρέα με την Αγκαλιά το χέρι της κρατούσε.
Η μάχη τους με κούρασε και άνοιξα τις πύλες
να πορευτούν όπως μπορούν.
Και βρήκανε τον τρόπο.
Όρμησαν ξάφνου μονομιάς
στο δρόμο της καρδιάς μου
Και έγιναν το χαμόγελο της γλύκας της μεγάλης
Και από εκεί ξεχύθηκαν
με δίψα στα ουράνια
γράφοντας ανεξίτηλα η πύρινη γραφή τους.
Όλα εμείς ανήκουμε σε μία μόνο λέξη.
Σε δύο μόνο συλλαβές που είναι ο κόσμος όλος.
Και είναι μία μοναχά, βασίλισσα των πάντων!
ΜΑΝΑ ηχούνε τα βουνά, ΜΑΝΑ ηχεί η πλάση!
-------@#@#@#@#@#@--------
Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αριστέα για την υπέροχη φιλοξενία και την άψογη διοργάνωση!