Σελίδες

Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ!




(Συμμετοχή στο δικτυακό δρώμενο


Τίτλος κεφαλαίου:
''Το παρελθόν εκδικείται''

Το γαντοφορεμένο χέρι, έσπρωξε την πόρτα και η γυναικεία φιγούρα, έκανε δύο βήματα μπροστά συγχρόνως με τον Δημήτρη που έκανε τέσσερα βήματα πίσω ψελλίζοντας  ξανά ένα τρεμάμενο και τρομαγμένο… ‘’εσύ εδώ;’’

‘’Ξέρω… ‘’καλέ μου’’, πως δεν θα ήθελες να με δεις, έτσι δεν είναι; Η μορφή μου σε βασανίζει, και σου φέρνει τόσες πολλές μνήμες…’’

Η γυναίκα προχώρησε στο φωτεινό κέντρο του δωματίου, και περιέφερε το βλέμμα της τριγύρω, την ώρα που μια αστραπή ηλέκτρισε τον χώρο. Ο  Δημήτρης δεν μπορούσε να τραβήξει τα μάτια  του από πάνω της. Γοητευτική, ψηλή  κορμοστασιά, που τραβούσε τα βλέμματα ο αέρας της  και το ήξερε. Το μαρτυρούσε το θεληματικό της πηγούνι και η υπεροπτική θεώρηση της ματιάς της.

Η μορφή της του ξέσκιζε την καρδιά. Μπροστά του στεκόταν η Ερατώ. Το ίδιο βλέμμα, οι ίδιες κινήσεις, ίδια φωνή. Τα πάντα ίδια, εκτός από τα βαμμένα μαλλιά στο χρώμα του κορακιού που έκανε και τη διαφορά. Όμως η μορφή μπροστά του δεν ανήκε στην αγαπημένη του γυναίκα, αλλά στη Θάλεια την πανομοιότυπη αδελφή της.
Το άλλο μισό του ωαρίου που χωρίστηκε στα δύο. Το δικό του μισό και αγαπημένο χάθηκε κι ο κλώνος του, απόψε ήρθε  στην επέτειο του χαμού του, να τον βασανίσει .

Γιατί τώρα; Γιατί ύστερα από πέντε χρόνια;
Δεν ήθελε να την βλέπει, ούτε να την ακούει. Το δικό του μισό το λάτρευε με υστερικό πάθος. Αυτό το μισούσε τόσο, όσο σχεδόν το αγαπούσε η χαμένη Ερατώ.

‘’Περίμενα το τζάκι αναμμένο μια τέτοια βραδιά με την καταιγίδα να πλησιάζει… Το τζάκι τέτοιες βραδιές, πρέπει πάντα να είναι αναμμένο.’’

‘’Η Ερατώ το ήθελε πάντα.’’ ψέλλισε εκείνος.

‘’ Το ξέρω… κάθε χρόνο από εκείνη τη μέρα έφτανα απέξω μα μόνο σήμερα αποφάσισα να μπω. Ήθελα να σε δω, για να σου ξυπνήσω τις τύψεις …’’ Με το χέρι της χτύπησε δύο με τρεις νότες στο πιάνο και ο αρμονικός ήχος τους στροβιλίστηκε στον αέρα, χτύπησε στη φλόγα των κεριών, και χάθηκε κάπου σε μια σκοτεινή γωνιά.

Ο Δημήτρης στενεύοντας τα φρύδια ρώτησε γρήγορα…

‘’Δεν ήξερα πως ήξερες πιάνο…’’

Εκείνη απάντησε επίσης γρήγορα τραβώντας τα χέρια της από τα πλήκτρα.

‘’Μη κρίνεις από λίγες νότες… Δεν δοκίμασα ποτέ να μάθω.’’

‘’Γιατί ήρθες;’’

‘’Σου έχω ήδη πει! Για να σου ξυπνήσω τις τύψεις!’’

‘’Τύψεις;’’

‘’Ναι! Ξέρεις πολύ καλά τι έγινε εκείνη τη νύχτα. Έτσι δεν είναι Δημήτρη; Μοναδική αγάπη;’’

‘’Γιατί με λες έτσι; Η Ερατώ με έλεγε έτσι… κόμπιασε πονεμένα εκείνος…’’

‘’Εσύ ήθελες να σε λέει έτσι, το ξέρω, όπως ξέρω τα πάντα… Όλη τη ζωή της την έκλεισες σε μία γυάλα, να ζει για σένα, να αγαπάει εσένα, να μη νοιώθεις μόνος. Χρόνια ολόκληρα  τα δικά σου ‘’θέλω’’ και τα δικά σου ‘’πρέπει’’. Κι εκείνη; Θα μπορούσε να ήταν μια μεγάλη πιανίστα,  είχε ταλέντο, αλλά ήθελες το μονοπώλιο του χρόνου της, της κάθε της ανάσας, της κάθε της σκέψης, τον πυρήνα του κάθε της ονείρου. Πίστευες πως το πιάνο που της αγόρασες θα έφτανε να καλύψει τον πόνο της ταφής ενός μεγάλου ονείρου;’’

‘’Πολύ με πίκρανες ζωή, μακριά θα φύγω ένα πρωί….(*1) ψιθύρισε 

Ωστόσο έφυγε βράδυ με τις πίκρες της για αποσκευές, κι εσύ ξέρεις γιατί, όπως ξέρεις και ποιον έστειλες στο κατόπι της’’

‘’Δεν καταλαβαίνω τι λες … απάντησε ο Δημήτρης και κατάπιε μια γρήγορη γουλιά από το ποτήρι που κρατούσε, καθώς ένοιωθε τον λαιμό του στεγνό ξαφνικά.. Προσπαθείς να με κατηγορήσεις για κάτι; Πιστεύεις πως εγώ φταίω; Τι ξέρεις εσύ για πίκρες και για την αγάπη μας;’’

‘’Κι όμως ξέρω τα πάντα… Νομίζεις πως είχες καταφέρει να μας αποξενώσεις; Πως δεν είχαμε επαφή; Μα ξέραμε η μία τα πάντα της άλλης κι από απόσταση… Όλα τα ξέρω, ακούς; Όλα… Κι εσύ ξέρεις!’’

Πηγαίνοντας κοντά του, του ψιθυρίζει

‘’Σύννεφα εμπόδια και στο τέλος ο γκρεμός, πέρασα τα όρια δεν υπάρχει γυρισμός…(*2)

Αλήθεια τι ζωή εδώ μέσα… με τον κέρβερο φύλακα, την οικονόμο σου την Ερασμία… που σου πρόφταινε τα πάντα… κι όμως δεν τα κατάφερες. Εκείνη απόκτησε ότι δεν μπόρεσες να της χαρίσεις…’’

‘’Γιατί λες απόκτησε; Εκείνη χάθηκε…''

Η Θάλεια χαμογέλασε πικρά και παράξενα, χωρίς να του απαντήσει.

‘’Αυτό που θέλω να σου πω τα χείλη δεν το λένε, μη μου το πάρει ο άνεμος μην ακουστεί μακριά μου και πάψει νάναι μυστικό και πάψει νάναι ωραίο…(*3)

Ξέρεις τι ήθελε να σου πει, και ποιο ήταν το μυστικό γι’ αυτό και έγινες έξαλλος εκείνο το βράδυ…  Κι ας ρωτούσες αν είναι ευτυχισμένη….’’

‘’Να πάρει η ευχή… πώς ξέρεις τι συζητούσαμε… τι θέλεις πια από μένα… δύο φορές σε έχω δει στη ζωή μου, μία στην αρχή και μία στη κηδεία κι αυτή από μακριά. Τι ξέρεις για μένα, για την Ερατώ, για την αγάπη μας; Τι θέλεις τώρα μετά από χρόνια και εμφανίζεσαι μπροστά μου;’’

‘’Ω μοναδική αγάπη… θα με βλέπεις συχνά… γιατί μου στέρησες ό,τι αγαπούσα πιο πολύ… εγωκεντρικέ και χειριστικέ σύζυγε ...της αδελφής μου. Θα με βλέπεις συχνά, μέχρι να σπάσεις και να ομολογήσεις… πως εσύ και οι δουλικοί σου την οδηγήσατε στο θάνατο…
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο… κι εσύ σαν μεγαλοδικηγόρος τα ξέρεις αυτά….’’

Γύρισε την πλάτη της και έφυγε κουνώντας το γαντοφορεμένο της χέρι σε έναν χαιρετισμό , αφήνοντας ανοιχτή την εξώπορτα, αδιαφορώντας για την βροχή που πέφτοντας δυνατά ο αέρας την έμπαζε μέχρι το κατώφλι.

Ανοικτή ήταν ακόμα, όταν ένα κόκκινο αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά στο μεγάλο σπίτι. Ένας άντρας ανέβηκε τα σκαλιά της εισόδου κρατώντας ομπρέλα, και κοιτώντας με απορία το αυτοκίνητο που ξεμάκραινε. Ο Γιάννης   μπήκε κλείνοντας πίσω του την πόρτα αφήνοντας απέξω την καταιγίδα, χωρίς να ξέρει για την καταιγίδα που είχε ξεσπάσει μέσα στο σπίτι. Τα έχασε όταν αντίκρισε    έναν καταβεβλημένο Δημήτρη που στεκόταν ακίνητος ανίκανος να κουνηθεί.


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Κατερίνας με τις ευχαριστίες μου και ελπίζω να σας αρέσει η δεύτερη συνέχεια έτσι όπως την εμπνεύστηκα. Περιμένω την εξέλιξη με αγωνία.

Τα τραγούδια των οποίων οι στίχοι αναφέρθηκαν παραπάνω είναι:

(*1) Τίτλος τραγουδιού ‘’Μ’ ένα αεροπλάνο’’

Στίχοι ΣΩΤΙΑ ΤΣΙΩΤΟΥ  Μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ

(*2)  Τίτλος τραγουδιού ‘’Με κλεμμένο Ι.Χ.’’
Στίχοι μουσική Νίκος Ξαρχάκος
Φωνητικά Δήμητρα Καλεσιάκη

(*3) Τίτλος τραγουδιού ‘’Αυτό που θέλω να σου πω’’
Στέλα Σειραγάκη
Στίχοι Πέτρος Φουκάκης
Μουσική Κώστας Βερδινάκης

52 σχόλια:

  1. Είσαι "Θεά"! Ναι! Τρελαίνομαι λέμε! Χτυπιέμαι διαβάζοντάς το! Ανατριχιάζω, ψελλίζω!
    Μαίρη λέμε!
    Ζητώ χίλιες φορές συγγνώμη από την ένταση των συναισθημάτων μου αλλά θα το νιώσετε και εσείς όλοι. Γράφοντες και αναγνώστες.
    Είναι μια μοναδική εμπειρία. Ένα κομμάτι σου, ένα δημιούργημά σου, μια σκέψη σου αποσπασματική, μια εικόνα σου, να αποκτά σάρκα και οστά στη συνέχεια.
    Μαίρη εκπληκτική επινόηση το later ego της Ερατούς! Η Θάλεια λοιπόν (Δεν το πιστεύω....ως προς την επινόηση του ονόματος!) Μια άλλη γυναίκα, μια άλλη διαφορετική εικόνα.
    Έρχεται απειλητική, ισοπεδωτική να πυροδοτήσει τη βόμβα και να σκανάρει καλά κρυμμένες αλήθειες!
    Το περιβάλλον που μεγάλωσε η Ερατώ, η πνιχτή πολυτελής φυλακή; μια αγάπη σκλαβιά; αλήθεια ή ψέμματα;
    Και ποιοι είναι αυτοί που μπήκαν στο κατόπι της Ερατούς εκείνη τη νύχτα;
    Ω Θεέ μου πλοκή! Τι πεδία ανοίγεις!

    Και βλέπω ο λατρεμένος μου Κώστας Χατζής εμπνέει και σένα Μαίρη μου. Μαζί με δύο άλλα εξαίρετα τραγούδια που οι στίχοι τους μπήκαν αρμονικά στη γραφή σου.

    Δεν έχω λόγια. Ειλικρινά έχω "φύγει"!
    Ήμουνα σίγουρος ότι θα γραφτεί ένα υπέροχο έργο συλλογικό με την κατάθεση ΟΛΩΝ των συμμετεχόντων. Είμαι σίγουρος και σας το υπογράφω!
    Συνεχίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υ.Γ.Απ την ταραχή μου, διορθώστε μου σας παρακαλώ το "alter ego"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ήθελα να σου φέρω ταραχή, χαχα απλά άνοιξες πόρτες και είπα να ανοίξω περισσότερες, να μπορέσουν να ελιχθούν όλοι όπως επιθυμούν. Έχεις δίκιο είναι φοβερό να παίρνει σάρκα και οστά η σκέψη, και να περιμένεις με αγωνία την σκέψη παρακάτω του επόμενου. Ναι θα γίνει ένα αριστούργημα το πιστεύω κι εγώ! Κι αυτό το συλλογικό γράψιμο είναι φανταστικό! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Το απολαμβάνω απόλυτα και το χαίρομαι ειλικρινά!

      Διαγραφή
    3. Γελάω με την ταραχή του Γιάννη και το later ego!!!
      Προσυπογράφωτο σχόλιό του, τον ενθουσιασμό του, ακόμα ακόμα και την ταραχή του!!!
      Ολέ!

      Διαγραφή
  3. Δυναμικά συνεχίζεις Μαίρη μου! Το διάβασα και το ξαναδιάβασα ...ώστε δίδυμη αδελφή της Ερατούς η Θάλεια...ή μήπως...δεν είναι η Θάλεια; Διακρίνω ψήγματα αμφιβολίας για την ταυτότητά της...Ω ναι είσαι θεά που λέει και ο Γιάννης. Ανοίγεις πολλά θέματα για τους επόμενους. Τι ωραία που είναι και η δεύτερη συνέχεια!!
    Και αυτό το κόκκινο αμάξι σε ποιον ανήκει;
    Αλλά και ο Δημήτρης...χειριστικός και εγωκεντρικός. Είναι όμως έτσι; Για να δούμε...
    Φοβερή πλοκή φοβερή!
    Πάω μην τρελαθώ κι εγώ και αναγραμματίσω τις λέξεις μου σαν τον τρελαμένο πιο πάνω!!!
    Φιλάκια πολλά πολλά
    ΥΓ Οι στίχοι που επέλεξες , το δυσκολότερο κομμάτι του δρώμενου κατά τη γνώμη μου, ταίριαξαν μια χαρά
    Καλή επιτυχία στη Μαρίνα μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σωστά πολύ σωστά το σκέφτεσαι, και οι επιλογές κατά το δοκούν! Ναι έπαθα να ψάχνω τους στίχους που θα μου ταίριαζαν. χαχαχα Άντε και στη συνέχεια να δούμε η Μαρίνα τι θα διαλέξει, κουτί Α, Β, Γ ή κουρτίνες; χαχαχα Είπα να αφήσω και την εκδοχή του κόκκινου αυτοκινήτου ανοικτή. Φιλιά πολλά καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  4. Μαίρη μου, οι μούσες μπαίνουν μία μία στο παιχνίδι. Ερατώ, Θάλεια... και έπεται συνέχεια.
    Όμορφη η συνέχεια της πλοκής που δίνεις και πολύ παραστατική η περιγραφή σου. Μπράβο, φίλη μου.
    Θα απολαύσουμε ένα εξαίρετο βιβλίο, είναι βέβαιο. Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μονοζυγωματική δίδυμη θα είχε φυσικά κι αυτή όνομα μούσας. Είχαν έμπνευση οι γονείς τους χαχαχα
      Όντως το πιστεύω θα απολαύσουμε κάτι εξαίσιο. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Πολύ ωραία κι εύστοχη η διαπίστωση της Μίας: οι Μούσες στο παιχνίδι!
      Θα μπορούσαμε να βάλουμε κι άλλες πιθανόν; ;-)

      Διαγραφή
  5. Μαίρη μου εξαιρετική!

    Βάζεις πολλά ερωτηματικά με την είσοδο της Θάλειας. Ξέρει τόσο πολλά, έπαιξε λίγο στο πιάνο ενώ δεν γνωρίζει, όπως η αδελφή της που είχε ταλέντο. Χμμ να είναι όντως η Θάλεια; Θα δούμε..

    Και ο Γιάννης κατέβηκε από κόκκινο αμάξι, σωστά κατάλαβα; Γιατί πάλι από τη δουλειά το διάβασα.

    Καλή συνέχεια στην Μαρίνα μας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου σωστά τα διάβασες.Σωστά τα ερωτηματικά και σωστές οι παρατηρήσεις! Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια πιστεύω όλοι! Φιλάκια κι ευχαριστούμε για την υπέροχη ιδέα ήδη την αγαπώ πολύ!

      Διαγραφή
  6. Πώπω φοβερή εξέλιξη και είμαστε ακόμα στο δεύτερο κεφάλαιο.
    Μπράβο Μαίρη μου, μεγάλη τριπλα η δίδυμη αδερφή.
    Για επτάδυμα δεν παίζει φαντάζομαι, για να εξαντλήσουμε όλα τα ονόματα από τις μούσες 🤣🤣🤣🤣
    Πολύ γέλασα με το σχόλιο σου φίλε Γιάννη.
    Σε έκανα εικόνα να χτυπιέσαι 😂😂😂😂
    Μα με τέτοια αρχή που μας έδωσες, όλα να τα περιμένεις.
    Λες να έρθουν κι άλλες μούσες;
    Ποιός ξέρει; 😂😂😂😂
    Καλή αποκριά.
    Καλή έμπνευση και στους υπόλοιπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Ρένα μου διάβαζα και ξαναδιάβαζα το κεφάλαιο του Γιάννη και ήθελα να ανοίξω πόρτες για τους επόμενους. Μου φάνηκε η ιδανική επιλογή και πιο πρωτότυπη. χαχα Χαίρομαι που σας άρεσε και περιμένω με αγωνία την εξέλιξη! Έχει φοβερό ενδιαφέρον να μην το εμπνέεσαι εσύ ολόκληρο. Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Υ.Γ. Κι εγώ ξεράθηκα στα γέλια στη σκέψη του Γιάννη. Όλα τα λεφτά.... χαχαχα

      Διαγραφή
    3. Μη γελάτε ρε σεις! Είχα θέμα! Φώναζα σαν μικρό παιδί, ανέβηκε η πίεση, με έπιασε τέτοια ένταση συναισθηματική. Τελικά το συλλογικό δεν παίζεται παιδιά, έχει άλλη μαγεία.

      Διαγραφή
    4. 😂😂😂😂😂😂😂😂🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣😆😆😆😆😆😉😉😉😉😉😉😉😉

      Διαγραφή
    5. Δεν φταίω για την πίεση δεν φταίω... εσύ έκανες την αρχή δεν φταίω. Αλλά οι αντιδράσεις σου όταν τις φαντάζεται κανείς είναι αποθέωση!

      Διαγραφή
    6. Μη συζητάς, ευτυχώς που δεν με είδες κανείς στο ...σπίτι!

      Διαγραφή
  7. μ' αρέσει, περιμένω τη συνέχεια

    καλή αποκριά σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο Στέλλα μου κι εγώ περιμένω κι εγώ! Καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  8. Καλά υπέροχο Μαιρη μου από που κατέβηκε η Θαλεια από τον Ελικώνα ;;;; Πραγματικά μια σκέτη έμπνευση για όλους τους επόμενους . Υπέροχο το ντύσιμο με τους στίχους για μια ακόμη φορά . Εντωμεταξύ η περιγραφή του Δημήτρη μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό είναι συγκλονιστική λες και τον ακούς να σέρνεται πάνω στο πάτωμα κάτω από τις τύψεις και τις ενοχές . Μπράβο Σου κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε παιδιά την κηδέψαμε την Ερατω είμαστε σίγουροι ,;;;;

      Διαγραφή
    2. Κάτια μου τι να κάνω η δόλια; Κατέβασε μία ο Γιάννης να την αφήσω μοναχούλα; Εξάλλου η φαντασία των υπολοίπων θα κάνει πιο συγκλονιστική τη συνέχεια. Άρα στο χεράκι σας είναι το μετά! Εγώ μια φορά στη κηδεία δεν ήμουν! Εσείς; χαχαχα

      Διαγραφή
    3. χαχαχα καθόλου σίγουροι για την Ερατώ,
      κάτι μου λέει ότι οι επόμενοι θα το χρησιμοποιήσουν με μυστήριο!
      αποθέωση οι αντιδράσεις του Γιάννη!

      Πόσο χαίρομαι που το αγαπήσατε!!

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Μαίρη! Μια καταπληκτική συνέχεια! Ο ρόλος που έδωσες στο τρίτο πρόσωπο της ιστορίας είναι πραγματικά εμπνευσμένος! Αλλά και η τροπή που παίρνει η ιστορία!

    Ειλικρινά με αφήνει άφωνο η φαντασία σας και εσένα και του Γιάννη! Εύγε! Ανυπομονώ για την συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mάκη μου η αρχή έγινε από τον Γιάννη, εγώ όπως είπα σκέφτηκα να ανοίξω πεδία και να το κάνω πιο πολύπλοκο, και πιο μυστηριώδες! Ανυπομονώ κι εγώ για τη συνέχεια!

      Διαγραφή
  10. Splendid!
    Ύφανες μια λεπτή δουλειά, σαν αράχνη που καλοστήνει τον ιστό της Μαίρη μου.
    Τόσο-όσο!
    Ήταν δύσκολη η δουλειά σου κι όμως φάνηκε πως τελικά ήταν ...a piece of cake,
    για σένα!
    Θαύμασα την καλοκουρδισμένη σου συνέχεια κι εντυπωσιάστηκα από την εμβόλιμη,
    σύμπραξη των στίχων- τόσο μα τόσο ταιριαστή!!! Πώς τους πέτυχες έτσι βρε θηρίο;
    Λάτρεψα επίσης, τα κλειδιά-στοιχεία που σκόρπισες με μαεστρία!
    Άφησα δε για το τέλος το μεγάλο μπράβο και για το λογοτεχνικό μέρος
    του κειμένου σου! Εξαιρετική δουλειά!
    Υποκλίνομαι!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου έριξα ψάξιμο για να βρω ποιοι μου ταιριάζουν. Τελικά το καλύτερο είναι πρώτα να γράφεις και μετά να ψάχνεις για στίχους. Πεδία άνοιξαν αλλά δεν ξέρουμε καθόλου πώς θα εξελιχθούν στην συνέχεια. Περιμένουμε τη Μαρίνα τώρα με αγωνία. Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Χαίρομαι απίστευτα γι' αυτή την ιστορία που τολμήσαμε να ξεκινήσουμε!
    Κατερινιώ.... Χαμογέλα ελεύθερα! ;-) ♥ ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εντυπωσιακή η συνέχεια στο 2ο κεφάλαιο, νέα πρόσωπα, νέα στοιχεία, ατμόσφαιρα άκρως ενδιαφέρουσα, με ένταση και συνεχιζόμενο μυστήριο με επιστέγασμα τους απίστευτα ταιριαστούς στίχους !!! Λάτρης των συλλογικών δρώμενων, απολαμβάνω την εξέλιξη της ιστορίας και περιμένω εναγώνια την συνέχεια ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου έχει μεγάλο ενδιαφέρον και είναι φοβερά διασκεδαστικό είτε το γράφεις είτε το παρακολουθείς απλά. Και τελικά η συλλογική δουλειά έχει φοβερή γοητεία! Δεν ξέρεις τι θα σου έρθει και πώς θα βγει στο τέλος. Φιλάκια!

      Διαγραφή
  13. Μαίρη μου μπράβο, εξαιρετική η συνέχεια! Άνοιξες σαν βεντάλια την ιστορία και πρόσθεσες καινούργια στοιχεία με την πραγματικά εξαιρετική γραφή σου.
    Δημιούργησες ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από το καινούργιο πρόσωπο της ιστορίας και άφησες να πλανώνται ερωτήματα που σίγουρα θα απαντηθούν από τους επόμενους.
    Η δίδυμη αδερφή ήταν η καλύτερη επινόηση για την συνέχεια.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου μέχρι στιγμής εξελίχθηκε καλά. Αλλά πιστεύω πως τώρα θα αρχίσει το δύσκολο. Δεν είναι απλή δουλειά να διαλέξεις τα πεδία που θέλεις και να τα αναπτύξεις δημιουργώντας αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Η αγωνία στο αποκορύφωμα της! Φιλιά πολλά κι από μένα!

      Διαγραφή
  14. Ενθουσιασμένη κι εγώ, Μαίρη μου! Έδωσες μια εκπληκτική συνέχεια που διαβάζεται με μια ανάσα και ταυτόχρονα άφησες πολλά περιθώρια στους επόμενους.
    Έδεσες υπέροχα τους στίχους, έδωσες έξυπνα το όνομα της αδελφής.
    Συγχαρητήρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου τελικά οι στίχοι ήταν το εύκολο κομμάτι και με είχε τρομάξει λίγο. Αλλά όποιος ψάχνει και παιδεύει αμείβεται και ικανοποιείται στο τέλος. Πιστεύω θα απολαύσουμε μια εξαιρετική συλλογική δουλειά! Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  15. Μαίρη μου, ευφυέστατη και καθοριστική, τολμώ να πω, η ιδέα της πανομοιότυπης δίδυμης δίνει εξαιρετική πάσα για τη συνέχεια! Η γραφή σου απολαυστική κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία λέξη, για να μην πω πως δεν μου έφτασε...
    Ελπίζω να φανώ αντάξια στη συνέχεια της ιστορίας που ετοιμάζω και θα έχετε σε λίγες μέρες.
    Θερμά συγχαρητήρια και φιλιά πολλά!!
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου αργούσες να φανείς και ανησύχησα! Θες λέω να γίνει κάτι και να χάσουμε τη συνέχεια; Δεν μπορείς να φανταστείς με πόση αγωνία περιμένω. Είμαι σίγουρη πως θα είσαι υπέροχη όπως πάντα. Περιμένω εναγωνίως! Φιλάκια πολλά !

      Διαγραφή
  16. Τι πλοκή και αγωνία ..μετα το ξεκίνημα του Γιαννη Μαίρη μου...!! πραγματικά εξαιρετική με πολλα παραθυρα ανοιγμενα για την επόμενη συγγραφή..πιστευω οτι θα μας κρατησει αμειωτο το ενδιαφερον και για μας που δεν λαμβανουμε μερος..συγχαρητηρια..Μαιρη μου.. θα περιμενουμε την συνεχεια..απο τους επόμενους..
    Καλή Σαρακοστή καλά να περνας φιλιαα!!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου όντως φαίνεται πως θα έχουμε ενδιαφέρουσα πλοκή και η αδημονία θα χτυπήσει κόκκινο. Τον Γιάννη σκέφτομαι γιατί αν χτυπιέται σε κάθε κεφάλαιο καήκαμε. Την πίεση του δηλαδή σκέφτομαι χαχα
      Σε αναμονή για τη συνέχεια και καλή Σαρακοστή μαζί με τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  17. Πω!πω!!η αγωνία συνεχίζεται...πολύ μυστήριο..χμ..τι πραγματικά να έγινε άραγε;αλλά και ο Γιάννης στο σενάριο;πως να μην ταραχτεί!!χιχιχιχι!!
    Σε φιλώ καλή συνέχεια!!!
    Τρέχω να διαβάσω τη συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγωνία; Δε λες τίποτα Δεσποινάκι μου που σε έχουμε χάσει! Ωστόσο χαίρομαι τόσο που σε βλέπω! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. ωωω ναι είσαι θεά που λέει και ο Γιάννης ! εδώ που τα λέμε αυτό ειναι πολλά χρόνια γνωστό σε μένα
    Απολαυστικά και τα σχόλια, γιατί όπως και να το κάνουμε έχεις μια ζεστή γωνιά εδώ :)
    καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου γλυκιά θα χτυπήσει κόκκινο μου φαίνεται η αγωνία μας και ευτυχώς που είμαστε πολλοί και την μοιραζόμαστε! Φιλιά μωρούλι!

      Διαγραφή
  19. Μαίρη μου, μπράβο σου! Εξαιρετική η συνέχεια που έδωσες, στην υπέροχη αρχή του Γιάννη!
    Μου αρέσει όπως ξετυλίγεται η ιστορία. Μου αρέσει το μυστήριο, που λίγο λίγο, μια απάντηση μας δίνει, άλλες δέκα μας γεννά!
    Ήσουν παραστατική, απέδωσες τέλεια το συναίσθημα, μας έβαλες μέσα στην σκηνή και την βλέπαμε σιωπηλά να ξετυλίγεται!
    Σε ευχαριστούμε.
    Καλό ξημέρωμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μένα Μαρίνα μου και μένα. Το μυστήριο το λατρεύω να το διαβάζω. Τα θρίλερ δεν μπορώ. Άντε και να δούμε τι θα γίνει παρακάτω! Κι εγώ σ' ευχαριστώ μωρό μου πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  20. Μια σύντομη επίσκεψη μετά από μια σύντομη απουσία από τη μπλογκογειτονιά. Να πω με δυο λόγια, τι εξέλιξη! Συγκλονιστική...
    Αν ισχύει αυτό που λένε, πως το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η αδιαφορία, τότε για ποιον λόγο ο Δημήτρης μπορεί να μισεί την Θάλεια; Να νιώθει κάτι γι'αυτήν, έστω και σε ακραία μορφή. Όντως την είδε στη ζωή του μόνο δύο φορές ή έτσι θέλει αυτός να θυμάται;
    Ένα υπέροχο κεφάλαιο, πολλά ερωτήματα που ζητούν απάντηση και κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Συνεχίζουμε με αγωνία στα επόμενα κεφάλαια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι μπράβο τα σύντομα είναι καλά έτσι για διώχνεις τις αράχνες. Τα μεγάλα κενά τα αποφεύγουμε! Γιατί φέρνουν στενοχώρια! Σωστά τα ερωτηματικά σου να δούμε τι θα σκεφτούν οι επόμενοι. Και θέλω να διαβάσω το τέλος και δεν θέλω να τελειώσει! Φιλιά!

      Διαγραφή
  21. Μας κάνω εικόνα όλους με τον ενθουσιασμό που μας διακατέχει, με αρχηγό... ποιον άλλον?... τον Γιάννη, φυσικά! χαχαχαχαχα! Διάβασα και ξαναδιάβασα με πολύ μεγάλη προσοχή (στην κυριολεξία, ρούφηξα κάθε λέξη του γραπτού σου λόγου, Μαίρη μου) και με δέος ανακάλυπτα να με συνεπαίρνει η ροή την συναισθημάτων μου! Εξαιρετική η συνέχεια κι απρόβλεπτα ανατρεπτικές οι μέχρι τώρα εξελίξεις!Πολλά συγχαρητήρια και φεύγω εκστασιασμένη και υποκλινόμενη στην πένα σου! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ο πρώτος στον ενθουσιασμό ο Γιάννης φυσικά και από πίσω όλοι εμείς τσούρμο! Γιατί δεν πάμε πίσω κι εμείς έτσι; Μη ριχνόμαστε! Μαριάννα μου απρόβλεπτο θα είναι και το τέλος να δεις! Και μου αρέσει αυτό!
    Σ' ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή