Κρήτη... ένα ταξίδι στα αρχαία χρόνια!!!

Ας σταθούμε λίγο να θαυμάσουμε από τους θησαυρούς της Ελλάδας , τη πόλη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, που ήταν το μεγαλύτερο κέντρο του μινωικού πολιτισμού.  Μια μεγάλη αρχαία πολιτεία, γεμάτη θρύλους και μύθους όπως λέει ο Όμηρος.
Τόπος που έζησαν πολλά μυθικά πρόσωπα, ο Μινώταυρος, η Αριάδνη, ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος.

Η Κνωσσός άρχισε να επεκτείνεται λίγο μετά το 2000π.χ. , γνώρισε ακμή κατά τη Μινωική περίοδο, αφού ενδιάμεσα, την έπληξαν σεισμοί και παλιρροϊκά κύματα από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Όπως υποδηλώνεται από τα πλούσια ευρήματα, τους πολυάριθμους τάφους, και τα πανέμορφα και περίτεχνα πολυώροφα κτίρια, ο πληθυσμός υπολογίζεται ότι έφθανε στις 100.000 περίπου. Το μεγαλειώδες και δαιδαλώδες ανάκτορο ήταν στο κέντρο, και γύρω του οι κατοικίες και τα νεκροταφεία. Η Κνωσσός αποκάλυψε τοιχογραφίες, νομίσματα, κοσμήματα, και έργα μικρο γλυπτικής από στεατίτη, χαλκό ή φαγεντιανή. Τα ευρήματα αυτά έχουν γίνει πασίγνωστα παγκοσμίως.


Προχωρώντας στη Νότια Κρήτη, συναντάμε τη σπουδαιότερη πόλη της, τη Φαιστό, που ήταν το δεύτερο κέντρο του μινωικού πολιτισμού. Ο Παυσανίας υποστήριζε ότι ιδρύθηκε από το γιο του Τάλου, τον Φαίστο, και πατέρα του Ραδάμανθυ.

Χτισμένη σε ένα λόφο, στη πεδιάδα της Μεσαράς, ήταν η έδρα του βασιλιά που είχε τον έλεγχο του πλούσιου κάμπου, και του περάσματος προς τα νότια λιμάνια της Κεντρικής Κρήτης. Είχε εμπορικές σχέσεις με την Ανατολή και την Αίγυπτο. Οι αρχαιότερες μαρτυρίες ζωής στον οικισμό χρονολογούνται στην Τελική Νεολιθική Περίοδο και περιλαμβάνουν πήλινα σκεύη και εργαλεία. Τα πρώτα σημάδια του μινωικού πολιτισμού, χρονολογούνται γύρω στο 2600 π.χ. Το πρώτο μεγάλο ανάκτορο, 18000 τ.μ. κτίστηκε το 2000 π.χ. αλλά το κατέστρεψε σεισμός περίπου στα 1730 π.χ. Γρήγορα έχτισαν ένα άλλο μεγαλοπρεπέστατο, και διανύει η πόλη περίοδο ακμής, που διαρκεί από το 1600 π.χ έως το 1400 π.χ.
Κατοικήθηκε η πόλη μέχρι τη καταστροφή της από τους Γορτύνιους στα μέσα του 2ου αι π.χ.

Μια από τις σημαντικές δωρικές πόλεις της Κρήτης, που ο Όμηρος τη λέει πυκνοκατοικημένη και οχυρωμένη, ο Πλάτωνας στου ''Νόμους'', την αναφέρει σαν μία από τις ευνομούμενες πόλεις, μία από τις πιο ισχυρές και εύπορες, και μιλούν για αυτήν ο Στράβων και ο Παυσανίας, είναι η Γόρτυνα. Άκμασε  κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο, που ήταν τότε η πρωτεύουσα της Κρήτης, και διοικούσε δύο λιμάνια, τα Μάταλα και τη Λεβήνα, με το διάσημο Ασκληπιείο.
Στον αρχαιολογικό χώρο, σώζεται μέρος της ακρόπολης , το Πραιτόριο, το Νυμφαίο, ο ναός του
Πύθιου Απόλλωνα, το ιερό των Αιγυπτίων θεών, το αμφιθέατρο , το στάδιο, μέρος της αγοράς και οι θέρμες. Η πόλη καταστράφηκε από τους Άραβες το 824 π.χ.

Στους πρόποδες της Ίδης, στην επαρχία Μυλοποτάμου, βρίσκεται η Ελεύθερνα. Μια πόλη που κατοικείτο συνεχώς από την πρωτομινωική έως την πρωτοβυζαντινή περίοδο, κι από τότε ως τις μέρες μας. Το προϊστορικό της όνομα ήταν Σάτρα αλλά και Σάωρος ή Άωρος. Από τον 8ο έως και τις αρχές του 6ου αι. με την ανάμειξη των δωρικών φύλων, ακμάζει και αναπτύσσει σχέσεις με τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, και παίρνει το σημερινό της όνομα από ένα Κουρήτα. Από την εποχή αυτή σώζονται ένα νεωμετρικό- αρχαϊκό μέγαρο και ταφές. Ξαναγνωρίζει ακμή στην Ελληνιστική Περίοδο,
με σωζόμενα μνημεία, την οχύρωση γύρω από την ακρόπολη, τη γέφυρα και το ιερό. Μεγάλη οικοδομική άνθηση γνώρισε έπειτα από την κατάκτηση της από τους Ρωμαίους.

Το τέταρτο σημαντικότερο μινωικό κέντρο της Κρήτης στο ανατολικό άκρο του νησιού, στο νομό Λασιθίου, είναι η Ζάκρος.  Στο λιμάνι της ανθούσε το εμπόριο, με πλοία από την Ανατολή, και την Αφρική. Με τις εισαγωγές της τροφοδοτούσε όλη τη Κρήτη. Υπήρχε οργανωμένο οδικό δίκτυο για την επικοινωνία της με τις άλλες πόλεις. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως, ένα πολυτελές ανάκτορο 8,000 τ.μ. με τριακόσια διαμερίσματα, και με μεγάλη αυλή στο κέντρο, στη Κάτω Πόλη, και πάνω από 10000 άλλα ευρήματα, αφού το βασιλικό θησαυροφυλάκιο δεν είχε συληθεί. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.
Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα μας στις αρχαίες πολιτείες της Κρήτης.