Ανάμνηση του Μάη!

ΒΟΗΘΕΙΑ!! ΧΑΛΑΣΕ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΜΟΥ!

Η ανάμνηση που γράφω είναι πολύ πρόσφατη. Μιλάμε για ανάμνηση φρέσκια, που δεν ξέρω αν έχει δικαίωμα να λέγεται ανάμνηση αφού τη βίωσα τόσο πρόσφατα. Είναι μόλις μία εβδομάδα που γυρνώντας  από τη δουλειά, με καλησπέρισε μια σκοτεινή οθόνη, με ένα μόνο μήνυμα.
Το μήνυμα όπως έμαθα αργότερα παρέπεμπε σε βλάβη της μητρικής.
Δηλαδή υπολογιστής...καπούτ!
Συμφορά μου! Ένοιωσα άδεια, έρημη και η εγκατάλειψη με γέμισε ολόκληρη.
Άσε που από μέσα μου έλεγα συνεχώς: ''για δες καιρό που διάλεξε....'' και φυσικά αναφερόμουν στο έξοδο που έβλεπα να έρχεται ολοταχώς καταπάνω μου.
Τέσσερις μέρες τα αρχεία μου να αποθηκευτούν. Και μετά;
Μετά έκανα τη κηδεία του υπολογιστή μου, έκλαψα μαζί με τη τσέπη μου για το απρόσμενο χαράτσι, και έπειτα πήρα απόφαση να πάω στα γεννητούρια του νέου μου κομπιούτερ.
Είπα λοιπόν να πω τον πόνο μου, να πω κι ένα συγγνώμη στο διαδίκτυο που πέρασε έστω και στιγμιαία η σκέψη από το μυαλό μου να μείνω χωρίς ίντερνετ και να γράψω ένα μεγάλο ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ, από τον καινούργιο μου υπολογιστή.