ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ : Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ
Πάνω που λέμε για αναμνήσεις, ο υπολογιστής μου κοντεύει να γίνει από πλευράς μνήμης μια ανάμνηση.
Μια επισκευή στη γραμμή που ήταν και η αφετηρία, για έναν γολγοθά παραγγελιών μνήμης και επιστροφών, καθιστούν τον υπολογιστή μου ακόμη αδρανή.
Όμως μια και είμαι εργαζόμενη, φροντίζω να αφιερώνω λίγο χρόνο, τον ξεκλέβω δηλαδή, για να διαβάσω τις δικές σας αναμνήσεις και να μοιραστώ κι εγώ τη θαλπωρή και τη ζεστασιά τους.
Ο Γιάννης είχε έμπνευση, κι έτσι έκανα κι εγώ αναδρομή στα μικρά μου χρόνια.
Πάντα θυμάμαι με χαρά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Οι γονείς μου ακολουθούσαν όλα τα έθιμα. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δέντρο και φωτάκια. Μπαλόνια και αγιοβασίληδες. Μπάλες και καμπανίτσες, και τελευταία πινελιά η κορφή του δέντρου.
Αυτή την κορυφή, την λάτρευα από μικρή. Δεν την ξέχασα ποτέ. Μία σικάτη και λεπτοφτιαγμένη κορυφή, ολόκληρη στο χρώμα του λευκόχρυσου, με δύο σειρές καμπανάκια τριγύρω της στο ίδιο χρώμα. Ήταν από εύθραυστο υλικό, βενετσιάνικη, την είχαν φέρει οι γονείς μου και έτρεμα μήπως σπάσει. Κάθε φορά που ο πατέρας μου την έβαζε στο δέντρο, έλεγα της μαμάς μου. ''Μαμά θα μου τη δώσεις όταν μεγαλώσω και κάνω δικό μου σπίτι;''
Δεν έζησε τόσο η κορυφή. Μεγαλώνοντας έσπασε και αντικαταστάθηκε από άλλη που ποτέ δεν μπόρεσε να την αντικαταστήσει στην καρδιά μου.
Και ανατρέχοντας συνειδητοποίησα πως από μικρή είχα ένα χούι. Κάθε που βγαίναμε έξω, τρελαινόμουν να βλέπω τους στολισμένους δρόμους, τις βιτρίνες στολισμένες και έβαζα κρυφά βαθμολογία στις καλύτερες. Μετά συνήθιζα να κοιτάζω ψηλά και να παρατηρώ τα σπίτια.
Έβλεπα τα στολισμένα και προσπαθούσα να φανταστώ τις οικογένειες και τα άτομα που έμεναν σε αυτά. Δίπλα τους τα αστόλιστα έμοιαζαν με σκοτεινές τρύπες, και σκεφτόμουν εκεί ή δεν μένει κανείς ή είναι κακοί άνθρωποι. Μέχρι εκεί έφτανε το παιδικό μου μυαλό.
Ωστόσο ακόμα λατρεύω να βλέπω τα στολισμένα σπίτια. Κι όσο για τις σκοτεινές τρύπες, δίπλα στο κακοί προστέθηκαν και οι ανήμποροι ή θεόφτωχοι, και η διαφορετική κουλτούρα.
Αυτή ήταν μια αναδρομή μου για το δρώμενο του Γιάννη ''Χριστούγεννα σε 4 πράξεις''
Σας εύχομαι καλές γιορτές με υγεία!
Καλησπέρα Μαίρη μου αγαπημένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταλαβαίνω τη δυσκολία με τον υπολογιστή και εύχομαι να αποκατασταθεί γρήγορα γιατί ξέρεις ότι σε θέλουμε πολυσύχναστη κοντά μας και χωρίς τις δυσκολίες εκεί στη δουλειά. Θέλω να σε ευχαριστήσω για τη γλυκιά και τρυφερή συμμετοχή σου στις γιορτινές μας μνήμες. Να σου πω ακόμα ότι περπάτησα μαζί σου αυτήν την ίδια διαδρομή στους δρόμους με τα στολισμένα σπίτια. Ακόμα και σήμερα το κάνω, χαζεύω, νιώθω όμορφα.
Η κορυφή κάθε δέντρου είχε μια μεγάλη σημασία και ιδιαιτερότητα καλή μου. Και σε καταλαβαίνω απόλυτα για την απώλειά της.
Μαίρη μου, να έχουμε όμορφες γιορτινές μέρες με τις ευχές μου.
Καλώς τη Μαιρούλα. Τόση αγάπη στην κορυφή; Και εύθραυστη; Κατανοώ τη στενοχώρια σου όταν έσπασε. Εμένα οι κορυφές δέντρου που μ'αρέσουν είναι αστερια. Δεν βρίσκω νόημα στις άλλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ κοιτάζω τα σπίτια, τους στολισμούς στο δρόμο, μου φτιάχνουν τη διάθεση. Αλλά δεν λέω είναι κακοί άνθρωποι, σκέφτομαι ότι κ άποιος πρέπει να τους μιλήσει για το χριστουγεννιάτικο στολισμό.
Να σαι καλά Μαιρούλι να μαζεύεις αναμνήσεις
Φιλάκια
Μαίρη μου, καταλαβαίνω τη στεναχώρια σου για την απώλεια μιας τόσο ιδιαίτερης και ευαίσθητης κορυφής. Νομίζω πως όλοι έχουμε μνήμες απ' τις παλιές λεπτόφλουδες μπάλες που στο πέρασμα του χρόνου έγιναν θρύψαλα. Δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να περάσεις όμορφες γιορτινές μέρες, στολισμένες με ό,τι ποθεί η ψυχούλα σου!
Πόσο λατρεύω και γω του στολισμούς. Και μάλιστα τους χειροποίητους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα να μπορούμε και να είμαστε καλά και να στολίζουμε!
Καλό βράδυ Μαίρη μου!
Εικόνες όμορφες που αλιεύουμε κάθε τέτοια εποχή απ' το βυθό της μνήμης. Πάντα υπάρχει κάποιο Χριστουγεννιάτικο στολίδι που θα έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Και ναι, και σε μένα αρέσει να χαζεύω τα στολισμένα σπίτια. Μάλιστα αν κάποιο είναι....υπερπαραγωγή, λέω πως είναι το σπίτι του Άη-Βασίλη. Αρκεί να μην είναι κακόγουστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαίρη, να περάσεις όμορφες γιορτινές μέρες!
Εύχομαι φέτος να βρεις τον χρόνο να ξεκουραστείς Μαίρη μου και να απολαύσεις με την ησυχία σου το όμορφο (σιγουράκι αυτό) δέντρο σου, τα βράδια που θα γυρίζεις τον διακόπτη και θα λάμπουν τα φωτάκια του μέσα στο ημίφως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στολισμός του σπιτιού έχει γίνει πλέον αναπόσπαστο μέρος των γιορτών. Παλιά, μας αρκούσε το δέντρο στην πλατεία, το δέντρο στο σπίτι και τα μπαλόνια.
Να περάσεις υπέροχα τις γιορτινές μέρες με ό,τι και όσους αγαπάς.
Πολλά φιλιά!
Κι όμως, κάποια πράγματα τόσο μικρά, όπως μια κορυφή Χριστουγεννιάτικου δέντρου, μπορεί να αποκτήσει τόση συναισθηματική αξία για κάποιον, πολύ περισσότερο για ένα παιδί. Ήταν η τελική πράξη, στο στόλισμα, αυτή που επιβεβαίωνε ότι όλα πήγαν καλά, αυτή που χρειαζόταν ο πατέρας για να τοποθετήσει την τόσο εύθραυστη κατασκευή στη θέση της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά, Μαρία!
Καλές Γιορτές!
χεχε! Εγώ ποτέ δεν εντυπωσιάστηκα από τις γνωστές κορυφές των χριστουγεννιάτικων δέντρων. Δεν έβαλα ποτέ στο δικό μου! Παλιά είχα μία κόκκινη μεγάλη πεταλούδα (μην ρωτάς τι σχέση έχει μια πεταλούδα πάνω σ΄ ένα δέντρο!) μετά έναν τεράστιο φιόγκο! Όμως ταυτιζόμαστε σε πολλές σκέψεις. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν στολίζουν όλα τα σπίτια... και στενοχωριόμουν με τα αστόλιστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω πως ο καθένας μας έχει συναισθηματική σύνδεση με πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να καταλάβει. Εύχομαι να είναι φωτεινό και στολισμένο όπως θες το σπίτι σου και η ψυχή σου!
Φιλάκια πολλά!
♥
Η παιδική ματιά είναι πιο απλή από τη ματιά του ενήλικου, Μαίρη μου. Η ματιά σου με τα χρόνια εμπλουτίστηκε με τις εμπειρίες σου, γι'αυτό κρίνεις με μεγαλύτερη κατανόηση τα σκοτεινά σπίτια τώρα που μεγάλωσες. Εξάλλου, ένα τέτοιο είναι και το δικό μου, όπως μπορείτε όλοι να φανταστείτε, αφού μέχρι και το δέντρο το στολίζω τελευταία στιγμή, χι, χι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που οι γονείς σου σου παρείχαν όμορφα Χριστούγεννα, με όλα τα έθιμα, έτσι ώστε να αποκτήσεις τόσο ωραίες αναμνήσεις! Κρίμα, βέβαια, που έσπασε το στολίδι της κορυφής και δεν το κληρονόμησες, όπως ήθελες! Εμείς είχαμε ένα αστέρι για την κορυφή. Δε θυμάμαι πώς ήταν ακριβώς, αλλά σίγουρα ήταν καλύτερο από αυτά που κυκλοφορούν σήμερα!
Να είσαι καλά πάντα, να θυμάσαι όλα αυτά τα ωραία, και να εξασκείς τα χούγια σου!
Φιλάκια πολλά
Μαίρη μου δεν θυμάμαι πολλά από τα μικράτα μου, όμως μου άρεσαν πάντα οι στολισμοί των σπιτιών και των δρόμων και έτσι όταν παντρεύτηκα και έκανα την δική μου οικογένεια στολίζαμε με τα παιδιά με χρωματιστά λαμπιόνια το μπαλκόνι μας και το δέντρο που είχε ένα αγγελάκι πλεκτό, σαν και αυτά που φτιάχνω ακόμα τέτοιες μέρες, στην κορυφή του. Οι κόρες μου το θέλανε εκεί για να μας φιλάει έλεγαν...😊 Πολύ μου αρέσει που αυτό το έθιμο, έστω και ξενόφερτο, συνεχίζει να μας δίνει χαρά με τον στολισμό του! Τώρα που μείναμε τα δυο μας , έχουμε ένα μικρούλι, με ένα αγγελάκι στην κορυφή του! Εχει γίνει θεσμός στην οικογένεια. 😊
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαίρη μου και εύχομαι να περάσετε όμορφες γιορτινές μέρες με τους αγαπημένους σου!
Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη! φιλιαααα! 🤗🎄🧡