Τα Χριστούγεννα έρχονται κι εφέτος...

Λίγες ημέρες έμειναν μέχρι τα Χριστούγεννα, που είναι γιορτή χαράς, γέλιου κι αγάπης.

Μία γιορτή, που εθιμοτυπικά τουλάχιστον, σου δημιουργεί τη διάθεση  για ψώνια στα μαγαζιά, με τις στολισμένες βιτρίνες στη κατάφωτη πόλη, για τραγούδια, για οργανωμένες βραδιές με φίλους, για εκδρομές και όλα αυτά, με την απαραίτητη συνοδεία των γιορτινών γλυκών και φαγητών.

Τι κι αν ο καιρός, μας κάνει πάλι τα κόλπα του;Τι κι αν οι γιορτές αυτές, οδηγούν τη σκέψη σε κρύο και χιόνι; Η αναμονή, πάντα ήταν και είναι, το ίδιο ευχάριστη!

Τα συναισθήματα όμως, εφέτος, είναι ανάκατα!

Μια μικρή ελπίδα χαράς αχνοφέγγει μέσα σου κάποιες στιγμές, αλλά έρχεται η σκιά της πραγματικότητας, και τα αλλάζει όλα.

Τι αλλάζει; Καταρχήν, για πρώτη φορά κουβεντιάσαμε με την οικογένεια, με φίλους και γνωστούς, που έχουμε κάποια οικειότητα, το να μην ανταλλάξουμε δώρα.

Θα μου πείτε αμέσως, ότι έχουμε οικονομική κρίση, και γι' αυτό αυτή η απόφαση.

Όχι!Το, ''οικονομική κρίση έχουμε'', είναι μία φράση απλή, που την ακούμε εδώ και καιρό, συχνά.

Τη λέμε όλοι, αλλά κάποια άτομα, συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά, τη σημασία της.

Τη στιγμή που θα χτυπήσει έντονα, τη δική σου τη πόρτα!

Η φετινή χρονιά, σημαδεύτηκε από τις περικοπές των μισθών, των Δημοσίων υπαλλήλων, των συνταξιούχων.Από τα κομμένα επιδόματα, από τις διαμαρτυρίες χιλιάδων ατόμων, για τη μείωση του εισοδήματός τους. Και όλοι μιλάνε και συζητούν, για το πόσο έχει πληγεί ο Δημόσιος τομέας.

Όμως, δεν είναι οι μόνοι που χτυπήθηκαν.Ο ιδιωτικός τομέας έχει επίσης, πληγεί, και θα πληγεί κι άλλο.Τουλάχιστον από ότι ακούγεται.Και δεν υπάρχει ''καπνός, χωρίς φωτιά''!

Χιλιάδες άτομα, έχουν μείνει χωρίς δουλειά, είτε, γιατί οι κάποιες επιχειρήσεις ή μαγαζιά έβαλαν λουκέτο κι έκλεισαν, είτε, γιατί οι επιχειρηματίες ή οι επαγγελματίες, έκαναν μείωση προσωπικού.

Άλλοι, ήταν σε προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ.και ήταν συμβασιούχοι περιορισμένου χρόνου.

Και για πρώτη φορά, γνωρίζω τέτοια περιστατικά που έχουν συμβεί σε γνωστούς μου, ταυτόχρονα.

Σε πολλούς γνωστούς μου! Φανταστείτε το μέγεθος του συνόλου των γνωστών μου, των γνωστών σου, των γνωστών τους!Δηλαδή για πόσους  δεν γνωρίζουμε!

Είχα πολύ καιρό να δω, άτομα να βάζουν τα κλάματα γιατί απολύθηκαν!

Και σπάραξε η καρδιά μου! Κάποιοι το έχουμε δοκιμάσει αυτό το ''φρούτο'', και έχει πολύ πικρή γεύση!

Και φωνάζουν οι συμβασιούχοι του Δημοσίου, ανεβαίνοντας πάνω στα αρχαία, ότι θέλουν τη δουλειά που πήρανε με κάποιο μέσον, πίσω!Γιατί;;

Τι περισσότερο έχουν, από τα άτομα που χάνουν τις δουλειές τους στον ιδιωτικό τομέα;;

Γιατί εκεί δούλευαν, πάντα με παραπάνω ωράριο,με περισσότερη ένταση, και το καθημερινό συναίσθημα , ότι αύριο μπορεί να μην έχουν  δουλειά! Κι όταν τις χάνουν, δεν μπορούν να φωνάξουν για να διαμαρτυρηθούν, πουθενά και σε κανένα!

Πώς θα χαρούν τις γιορτές όλα αυτά τα άτομα, που δεν έχουν μισθό πια, και ούτε ξέρουν πότε θα εργαστούν ξανά;Πώς θα χαρούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, που δούλευαν όλη τη ζωή τους, για να πάρουν ψίχουλα, που κι αυτά τους τα μειώνουν; Πώς θα χαρούμε όσοι έχουμε ακόμα το μισθό μας, αλλά στη πραγματικότητα δεν επαρκεί πια, γιατί έχουν ακριβύνει τα πάντα, ενώ αυτός έχει μείνει για χρόνια στάσιμος;

Δύσκολα τα πράγματα φίλοι μου! Και θυμώνω με όλους αυτούς που κρατάνε το χρήμα στα χέρια τους!Γιατί χρήμα υπάρχει όντως! Αλλά δεν το έχω ούτε εγώ, ούτε εσύ!

Το έχουν αυτοί, που το είχαν πάντα και παίζουν τις τύχες μας ''κομπολόι'' στα χέρια τους. Και το έχουν και κάτι ''απατεώνες'', που το τσέπωναν παράνομα και κρυφά, αδιαφορώντας αν είναι ο ιδρώτας μου, ο κόπος σου, το μέσο επιβίωσής μας.Και άντε να περάσουμε γιορτές και να αναστενάζουμε,  κάτω από το δέντρο που στολίσαμε και πέρυσι, προσπαθώντας να μη σκεφτόμαστε ότι το 2011 έρχεται κι αυτό, πιο απειλητικό από το  σήμερα!

Καλά Χριστούγεννα φίλοι, καλά Χριστούγεννα κι εγώ!

Κακά Χριστούγεννα, απατεώνες, κλέφτες, φοροφυγάδες και όλοι εσείς που γλεντάτε και πλουτίζετε στις πλάτες μας!