Ο κόσμος του μύθου και των ειδώλων

Τα κύρια χαρακτηριστικά της εποχής μας είναι η ''μυθολογία'' και η καπηλεία.Γιατί ποτέ άλλοτε δεν κυριάρχησε στη ζωή του πλανήτη, η ''μυθοπλασία'' τόσο φυσικά και η καπηλεία της ανάγκης του απλού ανθρώπου για ''είδωλα'', στα οποία να προβάλλει το εξιδανικευμένο ''εγώ'' του.

Πράγματι θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος σ'όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη - ιδίως στις ''ανεπτυγμένες'' χώρες - πάσχει από έλλειψη ειδώλων, οραμάτων και νιώθει πολύ περισσότερο την ανάγκη για μύθους. Μύθους που θα αντικατοπτρίζουν τα νεανικά του όνειρα, τις ''ιδέες'' του για την κοινωνία, αλλά και είδωλα στα οποία θα μπορεί να προσβλέπει για να λυτρώνεται, όσο είναι δυνατόν, από την ανασφάλειά του. Αλλά και για να ''ξεφεύγει'' από τη μιζέρια της καθημερινής μονότονης ζωής του, από τους ''καταναγκασμούς'' που του επιβάλλουν η κοινωνία, το κράτος, η εργασία του.

Θέλει να ''επαναστατήσει'', αλλά οι συνθήκες γύρω του δεν του το επιτρέπουν. Ψάχνει για ''εικόνες'' ανθρώπων που θα ήθελε να ερωτευθεί, γιατί γύρω του οι εικόνες που προβάλλονται από τη ''virtual reality'' των ''μίντια'' δεν τον ικανοποιούν.

Στα αρχαία χρόνια υπήρχαν τα αγάλματα των θεών, οι ήρωες με τις μεγάλες δυνάμεις και το άσβεστο θάρρος. Στη συνέχεια το κάθε εικονοστάσι σε κάθε σπίτι με τις εικόνες των αγίων, ήταν μια άλλη μορφή ειδώλων και προτύπων ζωής. 

Σήμερα την εποχή της πλήρους συγχύσεως, το μόνο πράγμα που απομένει στο σύγχρονο άνθρωπο, είναι οι νέες ''εικόνες'' των σύγχρονων ''αγίων''. Και γι'αυτό οι σύγχρονοι ''εικονοπλάστες'', φροντίζουν να δίνουν κάθε τόσο και νέους ''αγίους''. Ή για να ακριβολογήσουμε, να ''κατασκευάσουν '' αγίους.

Είτε αυτοί είναι καλλιτέχνες, μοντέλα, ποδοσφαιριστές, αθλητές, πολιτικοί κ.λ.π.

Βεβαίως, οι σκοποί των διαφόρων ''εικονοπλαστών'', είναι διαφορετικοί. Άλλοι βγάζουν χρήματα, άλλοι κάνουν ''promotion'' του έργου τους ή του ''εαυτούλη'' τους. Άλλοι υπηρετούν το ''κόμμα'' τους, την ''ιδεολογία''τους. 'Αλλοι πάλι -θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε ιδεαλιστές- προσφέρουν στον απλό μίζερο άνθρωπο ένα είδωλο. Έτσι για να βοηθήσουν να συνεχίσει τη ζωή του. Προσφέρουν μια υπηρεσία στην κοινωνία, με το να δίνουν στο άτομο, αυτό που του λείπει. Το όραμα, την ''ιδέα'', τα χαμένα του όνειρα, τις μεγάλες προσδοκίες που έσβησαν στο καθημερινό μαγγανοπήγαδο.

Οι κατασκευασμένοι αυτοί ''μύθοι'', όμως, απλώς μας επισημαίνουν την τραγική σύγχυση που υπάρχει στις σημερινές κοινωνίες. Μας θυμίζουν ότι το άτομο στη σύγχρονη κοινωνία πάσχει από παντελή έλλειψη ηθικής και ψυχικής ισορροπίας και καταπιέζεται φοβερά από τα υπάρχοντα συστήματα. Και όπως είπαμε, θέλει να επαναστατήσει, αλλά δεν μπορεί. Θέλει ένα στήριγμα ηθικής, μια αχτίδα φωτός στην γκρίζα του ζωή. Και την αναζητεί στα ''είδωλα προκάτ''. Τα οποία, σε τελευταία ανάλυση, είναι σαν τα ναρκωτικά. Με τη διαφορά ότι οι έμποροι των ειδώλων και των μύθων είναι ''ευηπόληπτοι πολίτες'' και αυτό που κάνουν δεν καταδικάζεται από κανένα νόμο του κράτους. Βγάζουν χρήματα από την δίψα του ανθρώπου να ξεχωρίσει και να ''σπάσει'' τη ρουτίνα του.Από τη δίψα του ανθρώπου να βρει τρόπο έκφρασης μέσω των ειδώλων του.

Το θέμα είναι η δική μας επιλογή. Θέλουμε πραγματικά να είμαστε τα ''πρόβατα'' που ακολουθούμε ότι μας πλασάρουν με επιδέξιους τρόπους, ή θέλουμε να ''σπάσουμε'' το σύστημα και τη γραμμή που μας υποβάλει; Να κρίνουμε και να επιλέξουμε τις αξίες και τα ιδανικά μας; 

Πληροφορίες από ''Λόγου Δοκιμές'', Αλ. Τότσικας, Δ.Χουλιτούδης, Π. Καχριμάνη