H αλήθεια τους... και η αλήθεια μας!!!!

Καθημερινά ακούμε κάτι και αναρωτιόμαστε μέσα μας, αν αυτό που ακούμε είναι αληθινό.

Στη τραγική εποχή που ζούμε, και που από παντού μας βομβαρδίζουν οι σκοπιμότητες και τα ψέματα,καθώς και το ψεύτικο ενδιαφέρον με τα ύπουλα κίνητρα, λογικό είναι να αμφιβάλουμε όλο και περισσότερο για όσα καινούργια μαθαίνουμε. Εγώ η ίδια πιάνω τον εαυτό μου, να σκέφτομαι:

''τώρα αυτό που λένε, τι να κρύβει από πίσω, σίγουρα ψέματα θα είναι, αλλά τι κίνητρο έχουν;;''

Λίγο πολύ, έχει γίνει ο καθένας μας ένας Σέρλοκ Χολμς της καθημερινότητας, και των καθημερινών πεπραγμένων.

Τι είναι όμως αλήθεια;; Υπάρχει συγκεκριμένος κανόνας;; Και πώς μπορεί να εξακριβωθεί;;

Αν αφήσουμε στην άκρη τα σίγουρα και τεκμηριωμένα, όπως ότι ''η γη είναι στρογγυλή'', ή το πιο πεζό ''ο χυμός του λεμονιού είναι ξυνός'', θα προχωρήσουμε πιο βαθιά και θα ασχοληθούμε με την αλήθεια που επικρατεί, όσον αφορά τη θεώρηση της ζωής μας.

Εκεί κάνουμε διάφορες διαπιστώσεις. Η αλήθεια που πιστεύω εγώ για κάποια πράγματα μπορεί να συμπίπτει με το ''πιστεύω'' ενός ποσοστού ανθρώπων, αλλά δεν είναι αποδεκτή από ένα άλλο ποσοστό.

Για παράδειγμα, η αλήθεια για την οικονομική κατάσταση των πολιτών, είναι μία, όσον αφορά τη κυβέρνηση, και διαφορετική, όσον αφορά αυτούς τους ίδιους τους πολίτες.

Το θέμα είναι ποια αλήθεια είναι η πραγματική.

Ο Ρίτσαρντ Χεκ είπε ότι:''το βάσιμο κάθε ισχυρισμού είναι σχετικό, ανάλογα με το άτομο που τον διατυπώνει''.

Άρα μπορούμε να πούμε ότι η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι αντοχές μας οι οικονομικές είναι μεγαλύτερες από ότι υποστηρίζουμε εμείς ότι είναι, γιατί έτσι δικαιολογούνται οι τόσες περικοπές και μειώσεις που μας έχει επιβάλλει. Αν όμως το χρησιμοποιεί όντως σαν δικαιολογία, αυτόματα η δική της αλήθεια παύει να ισχύει, και μετατρέπεται σε ψέμα.

Από την άλλη πλευρά, εμείς οι πολίτες που υποστηρίζουμε ότι έχουμε ''στεγνώσει'' και δεν ''πάει άλλο'', ποιο είναι το συγκριτικό στοιχείο που καθορίζει ότι ''στεγνώσαμε'';;

Η προηγούμενη κατάστασή μας;;

Αν αυτό είναι αληθινό, τότε είμασταν καλύτερα όταν δεν πληρώναμε τους φόρους μας, κρύβαμε τα έσοδα μας, τα οποία και τα μετατρέπαμε σε ''κουρσάρες'', και ''μεζονέτες'', και γεμίζαμε τα ταμεία των μπουζουκομάγαζων.

Συμπερασματικά, όντως έχουμε φτάσει σε μια δύσκολη κατάσταση τη χώρα, και έχει δίκιο η κυβέρνηση που μας έχει ''σφίξει το ζωνάρι''. Συνεπώς η δική μας αλήθεια, μετατρέπεται τώρα σε ψέμα.

Υπάρχει όμως και μια τρίτη αλήθεια. Αυτών που δεν έκαναν τίποτα. Δηλαδή αυτών που δεν είχαν έσοδα άλλα, πέρα από ένα μισθό ή μια σύνταξη, που δεν είχαν την ευκαιρία να πάρουν καλύτερο αυτοκίνητο, ή να φτιάξουν ένα καλύτερο σπίτι. Οι μισθοσυντήρητοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι δηλαδή.

Ποιος είναι ο ρόλος τους μέσα σε όλα αυτά;; Η δική τους αλήθεια είναι ότι και να ήθελαν, δεν είχαν τα περιθώρια των παραπάνω.Με ένα μισθουλάκο και μια συνταξούλα, τι να φτιάξει κανείς;; Άρα γιατί να ''τρώνε τώρα χαστούκια'';;

Για το χατήρι ποιών;;

Για το χατήρι των πολιτικών που ''έφαγαν'', και που τώρα ''τρέχουν'', για να μην αποδειχθεί η διαφθορά τους,-όχι ότι ''τρέχουν και πολύ γρήγορα'', γιατί δεν έχει και διάθεση να τους κυνηγήσει κανείς από ότι διαπιστώνουμε-, για το χατήρι των επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών που ναι μεν περνούσαν ''ζωή χαρισάμενη'', αλλά όταν ήταν η ώρα να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όπως φόρο ή ΦΠΑ, τότε ερχόταν στη μνήμη τους η σκέψη ότι δεν έχουν χρήματα, για το χατήρι των καλλιτεχνών ή των αθλητικών φορέων που το ''μαύρο χρήμα'', ''έκοβε βόλτες'' στις τσέπες τους και τους λογαριασμούς τους, για το χατήρι των γιατρών, των δικηγόρων, των δικαστικών που ενίοτε εξαργύρωναν το λειτούργημα τους σε χρήμα, ή για το χατήρι κάποιων συνδικαλιστών που έπιασαν ''τα πόστα'', και από εκεί έκαναν διάφορες ''ρεμούλες΄΄, ή για το χατήρι δημοσιογράφων, που παίρνουν παχυλούς μισθούς προωθώντας τις ειδήσεις κατά τα συμφέροντα;;;

Τι βγαίνει τελικά από όλα αυτά;;

Ποια η αλήθεια και ποιο το ψέμα;;;

Η αλήθεια είναι μία ή είναι τόσες όσες και τα άτομα;;

Τελικά η αλήθεια είναι μία, για όλους: το χρήμα κυβερνά, ο φτωχός είναι αναλώσιμο υλικό, και η επιθυμία των ηγετών που ισχυρίζονται ότι θέλουν να φτιάξουν ένα καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας, είναι ένα μεγάλο ψέμα.

Αλλά ο τρόπος που το αποδεχόμαστε αυτό, εξαρτάται με το ποια οπτική γωνία επιλέγουμε, για να το εξετάσουμε και να το κρίνουμε.

Πάντως αν τη γλυτώσουμε από τη ραδιενέργεια, τις μεταλλαγμένες και μολυσμένες τροφές, τα όλο και περισσότερο δυναμωμένα μικρόβια, την ασιτία, και τη φτώχεια, κι από καμιά ''αδέσποτη'', δε θα τη γλυτώσουμε σίγουρα από τις βλάβες του καπνίσματος.

Γιατί .....''το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία...'' και έχουμε παγκόσμιο χρέος να το πολεμήσουμε!!