Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Ζαβολιά!





‘’Παίζουμε;’’

‘’Όχι δεν σε παίζω γιατί είσαι ζαβολιάρης’’.

Πόσες φορές δεν έχουμε συναντήσει έναν τουλάχιστον ζαβολιάρη στα παιδικά μας παιχνίδια; Πόσες φορές δεν κάναμε κι εμείς οι ίδιοι ζαβολιές;

Όταν μιλάμε για ζαβολιά, εννοούμε την τάση που έχει κάποιος να μην σέβεται κανόνες. Ο ζαβολιάρης είναι αυτός που όπου κι αν βρεθεί, θα αναλώσει τη φαιά του ουσία, για να χρησιμοποιήσει πλάγια μέσα για να ‘’κλέψει’’, ώστε να έχει περισσότερο, ή σίγουρο κέρδος όσον το δυνατόν πιο άμεσα.

Και δεν έχει σημασία ακριβώς πού. Σημασία έχει να κερδίσει. Σημασία έχει το τέλος να είναι αυτό που θέλει. Δεν παίζει για το παιχνίδι και την ευχαρίστηση του. Κάνει την ζαβολιά γιατί δεν έχει την επιμονή και την υπομονή να αγωνιστεί τίμια. Είναι πιο κοπιαστικό. Όταν είμαστε παιδιά λέγαμε πως ήμασταν ζαβολιάρηδες και νοιώθαμε και κάποια τσαχπινιά με τον χαρακτηρισμό. Μεγάλοι όμως;

Ο χαριτωμένος μικρός ζαβολιάρης δεν είναι καθόλου χαριτωμένος όταν μεγαλώσει. .

Οι μεγάλοι λέγονται ζαβολιάρηδες και ενίοτε προάγονται σε λαμόγια.

Εξελίσσονται. Μαθημένοι να διαλέγουν τον εύκολο πλάγιο τρόπο. Το ‘’παραθυράκι’’.

Η ανθρώπινη ράτσα έχει τη ζαβολιά στο αίμα της.

Βρίσκομαι σε παρέα, και συζητάμε για την σωστή και υγιή κοινωνία που στηρίζεται σε κανόνες και σε πολίτες που τους τηρούν. Και ακούω κάποιον της παρέας να αγορεύει υπέρ των κανόνων που βοηθούν να χτίζονται σωστά κοινωνικά συστήματα και να σμιλεύονται χαρακτήρες. Το θαύμασα; Ε.. ναι ! Το ομολογώ πως το θαύμασα. Είπα μέσα μου και έξω μου, μακάρι να είχαν όλοι αυτές τις απόψεις. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Οι κανόνες φτιάχνονται με γνώμονα το γενικό καλό, και ακολουθούνται γιατί σεβόμαστε τους εαυτούς μας και τους άλλους.

Όταν έφυγα βρέθηκα με το αυτοκίνητο μου πίσω από τον αξιοθαύμαστο άνθρωπο, υπέρμαχο των κανόνων. Όχι ότι τον παρακολουθούσα απλά έτυχε να έχουμε την ίδια διαδρομή. Εγώ λοιπόν από πίσω και το ίνδαλμα μου για τις απόψεις που είχε εκφράσει λίγη ώρα πριν, μπροστά. Ο δρόμος είχε κίνηση. Ξαφνικά, πέταξε το σκουπίδι του από το παράθυρο, και τότε πρόσεξα πως μιλούσε στο κινητό του κατά τη διάρκεια της πορείας του. Αποφάσισε να προσπεράσει τους άλλους. Μη νομίζετε πως πήγε πολύ μπροστά, μόλις λίγα μέτρα. Πώς; Μπήκε στην λωρίδα αμέσου ανάγκης, προσπέρασε τους άλλους από δεξιά ενάντια σε κάθε κανόνα Κ.Ο.Κ. μαζί με πολλά άλλα μανάρια. Κάποια στιγμή τον είδα να σταματά. Και με ελαφριά καρδιά και για να κάνει τη δουλειά του έκλεισε τη διάβαση αναπήρων.

Έφτυσα τον κόρφο μου γιατί δεν μπορούσα να με δω στον καθρέφτη που βιάστηκα να θαυμάσω έναν φαφλατά που ήξερε τι ήθελαν οι άλλοι να ακούσουν και το είπε. Και μπορώ να απαριθμήσω περιπτώσεις που έχω συναντήσει σε διάφορους τομείς.

Το γιατί πιστεύει κάποιος πως το να τηρεί τους κανόνες σε όλες τις φάσεις της ζωής του, είναι βλακεία και το αντίθετο μαγκιά, είναι πολύ δύσκολο να σας εξηγήσω. Ίσως να φταίνε τα γονίδια, ίσως να του έλεγαν από την παιδική του ηλικία, ‘’φάε να μη σε φάνε’’, ‘’άρπαξε πριν αρπάξουν’’, και ‘’κέρδισε με όποιο τρόπο. Σημασία έχει να πετυχαίνεις.’’ Το πώς, είναι άλλο κεφάλαιο. Μπορεί να φταίει και το ίδιο το σύστημα, που κάθε άλλο παρά κοινωνικό είναι. Εδώ και χρόνια από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο, το σύστημα χρησιμοποιεί κάθε ζαβολιά, και κάθε σπάσιμο κανόνων για να σε ξεζουμίσει και λέει πως έχει και ‘’επιχειρήματα’’.

Η ζαβολιά γίνεται ακόμα κι όταν είναι αναίμακτη και αθώα.

Τι κάνεις αν έρθεις αντιμέτωπος με ζαβολιάρη; Του λες απλά, ‘’ρε φίλε σταμάτα να κλέβεις;’’ Κάνεις το ίδιο για να μη δείξεις πως υστερείς; Του γυρνάς επιδεικτικά την πλάτη αφού του ρίξεις μια αγόρευση για το τίμιο παιχνίδι κάθε τύπου;



Εγώ θα σας έλεγα πως ακολουθώ το τρίτο, αλλά … κρατάω πισινή γιατί κι εγώ στην ανθρώπινη ράτσα ανήκω και …. όλο και κάποια ζαβολιά μπορεί να μου έρθει να κάνω.


Πιστή στην τήρηση του Αλφαβήτου εξαιτίας της Lysippe βέβαια. Εγώ δεν φταίω.....

Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Ασκήσεις σεναρίου: ''πες το με εικόνες''

Και ξημέρωσε φίλοι μου μια ωραία μέρα, που ο φίλος μας ο Γιάννης o Cinefil,  είπε να μας κάνει δωρεάν μαθήματα σεναρίου λέει. Ωωωω...  μεγάλη χαρά! Τρέξαμε να διδαχτούμε. Και μόλις μας δίδαξε μας λέει: ''Για να δούμε τι μάθατε, θα σας βάλω διαγώνισμα''. Και μας έβαλε άσκηση κατ' οίκον, που την ονόμασε Ασκήσεις σεναρίου: ''πες το με εικόνες'' . 
Έψαξα από δω, έψαξα από κει, βρήκα μια εικόνα παιδιά κι άρχισα να εξιστορώ τι μου έλεγε. Και έπειτα βρήκα και δεύτερη.
Δεν πήγα κι άσχημα, την πέρασα την τάξη μου είπε. Η επιτροπή των καθηγητών βρήκε καλά τα γραπτά μου και φάνηκε πως ήμουν διαβασμένη. Όχι άριστη αλλά ... διαβασμένη.

Ήρθε η ώρα να σας δείξω την κόλλα μου....

1ο θέμα: Επιλεχθείσα κατάσταση: ''Αρκετά σε ανέχτηκα, χωρίζουμε''


''Δικαίωμα....''

Η Φλώρα γύριζε τρεχάτη στο σπίτι. Προχωρούσε με βήμα γρήγορο όταν περνώντας έξω από το καφενείο είδε τον άντρα της να παίζει χαρτιά με τη γνωστή παρέα. Μονολόγησε…

-Σχόλασε και κατευθείαν στην τσόχα. Αν χάσει, πάλι θα τη πληρώσουμε εμείς. Τάχυνε το βήμα της.

Μπήκε στο σπίτι και ζέστανε το φαγητό. Σε λίγο χαρούμενες φωνούλες ακούστηκαν και δύο χεράκια την αγκάλιασαν. Ο δεκάχρονος γιος της.

-Πώς πήγε το σχολείο;  
-Η δασκάλα σήμερα μου έβαλε δέκα στην έκθεση! Την διάβασε σε όλη την τάξη!
-Μπράβο αγόρι μου με κάνεις περήφανη.

Ο μικρός κοίταξε με ταραχή τριγύρω.
-Ο μπαμπάς;
-Στη δουλειά αγάπη μου. Φωτάκη μου άντε να πλυθείς αγόρι μου. Και σήμερα σου έφτιαξα γιουβαρλάκια που σου αρέσουν.
-Ουουου! Φώναξε ο μικρός χαρούμενος κι έτρεξε να πλυθεί.

Σε λίγο ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει. Είχε έρθει ο Νώντας   κακοδιάθετος όπως πάντα.
Μπήκε και κατευθύνθηκε στο μπάνιο και αμέσως έβαλε τη φωνή στο γιο του.
-Τελείωνε καμιά φορά! Θέλω να μπω. Φτάνει το πλύσιμο.

Ο μικρός σκουπίστηκε γρήγορα και με σκυμμένο κεφάλι όρμησε έξω από το μπάνιο. Έκατσε στο τραπέζι ρίχνοντας ένα γρήγορο πλάγιο βλέμμα στη μητέρα του και χώθηκε στην καρέκλα σιωπηλός.

  Την ώρα που έτρωγαν, η  Φλώρα κοίταξε το δυστυχισμένο ύφος του γιου της και  είπε…

-Ο Φώτης πήρε δέκα στην έκθεση σήμερα  
-Και λοιπόν; Προκόψαμε τώρα;
-Σωστά! Εσύ μόνο από το δεκάρι μπαστούνι και τα αδέλφια του συγκινείσαι.
-Ωωωωω! Σκοπεύεις να αρχίσεις πάλι; Και της έριξε ένα άγριο βλέμμα. Μόλις φάω θα φύγω.
-Πού θα πάς; Κάτσε μια φορά μαζί μας όπως όλοι οι σύζυγοι και πατεράδες.
-Έχω ραντεβού με τα παιδιά
-Με την τσόχα έχεις ραντεβού όχι με τα παιδιά… ξέσπασε εκείνη. Πού θα πάει αυτό;

Εκείνος   εκσφενδόνισε το ποτήρι του στο πάτωμα.
Πέταξε τη καρέκλα του κάτω άνοιξε το συρτάρι και πήρε τα χρήματα του ρεύματος .

-Βαρέθηκα να σε μοιράζομαι με την τράπουλα. Όλος ο μισθός σου πηγαίνει στην τσόχα. Ή θα σταματήσεις ή θα πάρω το παιδί και θα φύγουμε.
-Στα τσακίδια. Ίσως έτσι σπάσει και η γκίνια μου. Αλλά εδώ θα γυρίσετε …. Είπε και βρόντηξε την πόρτα πίσω του.

Η Φλώρα   πήγε στο τηλέφωνο.
-Ναι; Η κυρία Μερόπη; Η Φλώρα είμαι. Πήρα να σας πω πως μεθαύριο μπορώ να ξεκινήσω ώστε να μπορέσω αύριο να βολευτώ στο καινούργιο σπίτι.
Έπειτα έκατσε δίπλα στο γιο της .
 -Φωτάκη μου πρέπει να μιλήσουμε. Έχω βρει δουλειά και καινούργιο σπίτι. Η μόνη μου ευτυχία είσαι εσύ αγόρι μου. Θα αφήσω  τον πατέρα σου. Κι αν θέλεις θα έρθεις μαζί μου. Είσαι μόνο δέκα χρόνων αλλά είσαι αρκετά ώριμος για την ηλικία σου. Εδώ μόνο δυστυχία θα έχουμε αγόρι μου. Ο μπαμπάς είναι άρρωστος. Αγαπάει τα χαρτιά πιο πολύ και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μόνο να σε σώσω αγόρι μου.
-Ξέρω μαμά, θέλω να έρθω μαζί σου. Τον φοβάμαι τον μπαμπά και με κάνει λυπημένο.

Το υπόλοιπο βράδυ μάζεψαν τα πράγματα τους σε βαλίτσες.
 Ξημέρωσε Σάββατο και ο Νώντας έλειπε ακόμα.
 Το μεσημέρι σαν  θυμήθηκε το σπίτι του, βρήκε μόνο έναν Ρήγα μπαστούνι πάνω στο τραπέζι.  

2ο θέμα: Επιλεχθείσα κατάσταση ''Φοβάμαι''




''Όταν φωλιάσει ο τρόμος''

Το δωμάτιο σκοτεινό κι εκείνος κουλουριασμένος σε μια γωνιά, κοιτώντας το άπειρο και τρέμοντας. Στάλες ιδρώτα γυάλιζαν στο μέτωπό του και τα μάτια του ήταν κόκκινα από το κλάμα κι από έντονο τρόμο.
Η γυναίκα του μπήκε και τον πλησίασε.
-Τι συμβαίνει;

Τινάχτηκε έντρομος, την κοίταξε για δευτερόλεπτα και απόστρεψε γρήγορα το βλέμμα.
Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και τον ρώτησε σιγανά.

-Ποτέ δεν σε έχω δει έτσι. Με ανησυχείς. Τι σου συμβαίνει; Μίλησε μου!

Με σιγανή τρεμουλιαστή φωνή της είπε…
-Θα… στα πω… βόγκηξε … πρέπει κάπου να τα πω.

Σαν αυτόματο ξεκίνησε να εξιστορεί.
-Εδώ και καιρό γνώρισα κάποια άλλη. Δεν ξέρω πώς έγινε. Ήταν μια παρόρμηση της στιγμής. Ήταν όμορφη και σατανική. Γρήγορα κυριάρχησε στη σκέψη μου, στην ανάσα μου και μου έγινε απαραίτητη.
Η γυναίκα του στεκόταν στητή και ακίνητη σαν μαρμαρωμένη ενόσω εκείνος συνέχιζε να μιλά.
Δεν της χαλούσα χατίρι και ξαφνικά άρχισε να μου ζητά χρήματα όλο και περισσότερα. Με πλάγιο τρόπο αρχικά και ευθέως αργότερα απειλούσε να στα πει όλα και να σου δείξει φωτογραφίες μας. Δεν μπορούσα να σε πληγώσω έτσι. Σ’ αγαπώ! Παρασύρθηκα. Συγχώρεσε με!

-Δεν πιστεύω πως τρέμεις και κλαις από τύψεις. .. του είπε με σκληρή φωνή.

-Σήμερα αποφάσισα να της πω τέρμα. Αλλά όταν ξεκίνησα να της μιλάω και να της ζητάω να χωρίσουμε, έγινε έξαλλη. Μου γέλασε με κακία και μου είπε πως εκείνην κανείς δεν την έχει χωρίσει, πως με έχει στο χέρι και πως θα χωρίζαμε όταν θα το αποφάσιζε. Για πρώτη φορά ένοιωσα αηδία. Την χαστούκισα. Όρμησε κατά πάνω μου να με χτυπήσει την έσπρωξα και άνοιξα την πόρτα και έφυγα. Ύστερα από μια ώρα το μυαλό μου είχε καθαρίσει και γύρισα πίσω να ξεκαθαρίσω. …

Άρχισε πάλι να τρέμει…
-Την βρήκα νεκρή. Φαίνεται όπως την έσπρωξα έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της στην   κόχη του κρεβατιού. Ήταν ατύχημα καταλαβαίνεις; Βοήθησε με τι θα κάνω; Δεν βρήκα τις φωτογραφίες πουθενά. Θα με πιάσουν. Ήταν ατύχημα!

Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε.
 Η γυναίκα πήγε στο παράθυρο.
-Ήρθε η αστυνομία είπε στον άντρα της άψυχα. Και για πρώτη φορά τίμησε τα παντελόνια σου και σταμάτα να τρέμεις. Φέρσου με αξιοπρέπεια.

Η αστυνομία του ανακοίνωσε πως βρήκε φωτογραφίες του με το θύμα και κάποιοι γείτονες κατέθεσαν πως τον είδαν να φεύγει τρέχοντας από το σπίτι του θύματος.
Του φόρεσαν τις χειροπέδες. Εκείνος ξέσπασε σε κλάματα και τρέμοντας έλεγε πως ήταν ατύχημα.
Σαν έκλεισε η πόρτα πίσω τους η γυναίκα κάθισε στην κουνιστή πολυθρόνα.

Πέντε ώρες πριν.

Η γυναίκα στεκόταν ώρα έξω από το σπίτι που ήξερε πως ο άντρας της βρισκόταν με την ερωμένη του. Ο άντρας της βγήκε έξω έξαλλος και έφυγε περπατώντας ενώ εκείνη κρύφτηκε στη σκιά ενός δέντρου για να μην την δει.
Βάδισε γρήγορα προς την είσοδο και μπήκε στο σπίτι από την ανοικτή εξώπορτα. Η αντίζηλος  ούτε κατάλαβε από πού ήρθε το χτύπημα που την έριξε στην κόχη του κρεβατιού νεκρή.

 Σηκώθηκε από την πολυθρόνα, κοίταξε την φωτογραφία του άντρα της και είπε.

-Η προδοσία κοστίζει αγάπη μου!.....



Αυτά έγραψα παιδιά, και εδώ οφείλω να ευχαριστήσω τον Γιάννη γιατί πέρασα υπέροχα κατά την φιλοξενία του, και γιατί διοργάνωσε όλη τη σχολική σαιζόν και τις εξετάσεις με υπέροχο τρόπο. Ευχαριστώ και όσους από την επιτροπή με στήριξαν και υπόσχομαι να είμαι πάντα διαβασμένη.


Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Εμπιστοσύνη!!




‘’Δεν εμπιστεύομαι ούτε τη σκιά μου’’!
‘’Είμαι σοβαρά γιατρέ μου;’’

Τι σημαίνει εμπιστεύομαι; Μα φυσικά δείχνω πίστη σε κάποιον. Μπορώ να στηριχτώ με κλειστά μάτια πάνω του, να αποδεχθώ σαν αληθές ό,τι θα μου πει, και να μοιραστώ μαζί του πράγματα, ή σκέψεις, ή καταστάσεις χωρίς να σκεφτώ πως μπορεί να τα εκμεταλλευθεί για δικό του όφελος, ή για να με βλάψει.

Έχω εμπιστευθεί λάθος άτομα; Ούτε μία ούτε δύο φορές. Και μάλιστα σε νεαρότερη ηλικία, κάναμε ρεκόρ. Κι όταν η προδοσία μου χτυπούσε την πόρτα τότε γινόμουν έξαλλη. Με τον άλλον; Ναι φυσικά! Mε ποιον θα έπρεπε να είμαι έξαλλη; Με μένα;
Είχε όλα τα διαπιστευτήρια!

Γιατί εμπιστευόμαστε ένα άτομο; Γιατί οι συγκυρίες μας φέρνουν κοντά; Γιατί το συμπαθούμε ιδιαίτερα; Γιατί ήξερε να μας πείθει; Βασικά πιστεύω πως είναι λίγο απ’ όλα.  Συνήθως κρίνουμε βάσει των δικών μας ‘’πιστεύω’’. Και από την άλλη είναι φοβερό να είναι κάποιος καχύποπτος προς όλους και όλα. Δεν μπορεί να νοιώσει την χαρά, την αγάπη, την τρυφερότητα, την ηρεμία, το γέλιο, την συντροφικότητα. Κάθε κίνηση του άλλου την αναλύει τόσο, μέχρι να βρει ύποπτα κίνητρα. Με αποτέλεσμα στο τέλος να αποκτήσει φοβία και να απομονωθεί.

Δηλαδή μου λες να είμαι ανοικτός και δέκτης των πάντων; Όχι βέβαια! Καλό είναι να ανοίγεσαι σταδιακά και αν δεις ότι οι ενδείξεις δεν είναι υπέρ του άλλου, τότε παίρνεις τα μέτρα σου.
Υπάρχει περίπτωση να αναγκαστείς να συναναστραφείς άτομο που δεν είναι έμπιστο και είναι κακόβουλο. Τότε κράτα μια τυπική στάση για όσο είναι αναγκαίο, και μετά απομακρύνσου με ελαφριά πηδηματάκια.
 Και τις συμβουλές που σας δίνω, δεν θα τις έδινα κανονικά. Αλλά να…. Σας εμπιστεύομαι…..



Πιστή στο Αλφάβητο της Lysippe

Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Φωτο - Συγγραφική Σκυτάλη # 1 Τέλος και Κλήρωση!

Σήμερα τελείωσε και επίσημα το πρώτο μας παιχνίδι της Σκυτάλης, το οποίο τιμήσατε, και σας ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. 

Από τον Ιανουάριο που ξεκίνησε σκόρπισε χαρά, αδημονία, συντροφικότητα, αγωνία, στιγμές θλίψης και στιγμές όμορφες για όλους που τις μοιραστήκαμε και έδεσαν οι φιλίες ακόμα πιο πολύ.

Όπως υποσχέθηκα ο χώρος της Σκυτάλης είναι έτοιμος να σας υποδεχθεί  όποτε το θελήσετε, για να φρεσκάρετε μνήμες, να αναπολήσετε, να τσεκάρετε  τις εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν. 



Μπορείτε να το δείτε Εδώ

Οι συμμετέχοντες κατά σειράν είναι :
{εξαιρώ φυσικά τον εαυτό μου, γιατί δεν έχω γένια να τα αγιάσω}


1. GIANNIS PIT
2. ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΝΑΣΗ
3. WOMAN IN BLOGS
4. DELFINAKI
5. MEMARIA
6. ΕΛΕΝΗ ΦΛΟΓΕΡΑ
7. ANNAFLO
8. SMARAGDENIA
9. CHRISTINA ANDROMEDA
10. MARIE-ANNE
11. MARIA KANNELAKI
12. AIRIS
13. MIA
14. KATERINA VERIGKA
15. MIND LAB
16. ΑΝΕΣΠΕΡΗ
17. DESPINA
18. ΡΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
19. MARINA TSARDAKLI
20. ΚΛΑΥΔΙΑ


Το δώρο που θα δοθεί στο άτομο που θα κληρωθεί για να το θυμηθούμε είναι:




Και τα αποτελέσματα που έδωσε το RANDOM.ORG είναι:

Advisory: RANDOM.ORG is scheduling essential maintenance on Sunday, 13 May 2018 from 8-10am 
List Randomizer

 There were 20 items in your list. Here they are in random order:
1.               MARINA TSARDAKLI
2.               MIND LAB
3.               CHRISTINA ANDROMEDA
4.               ΡΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
5.               AIRIS
6.               MEMARIA
7.               DESPINA
8.               ΚΛΑΥΔΙΑ
9.               DELFINAKI
10.          MARIA KANNELAKI
11.          SMARAGDENIA
12.          ΑΝΕΣΠΕΡΗ
13.          KATERINA VERIGKA
14.          ΕΛΕΝΗ ΦΛΟΓΕΡΑ
15.          GIANNIS PIT
16.          MARIE-ANNE
17.          ANNAFLO
18.          WOMAN IN BLOGS
19.          MIA
20.          ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΝΑΣΗ

Τυχερή λοιπόν της πρώτης Σκυτάλης μας η Μαρίνα. Εύχομαι να της αρέσει και να το ευχαριστηθεί. 

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Διάλογος!!!!




Βασικά το ξέρω πως πιάνοντας το ΑΒ και μιλώντας για το κάθε γράμμα, μονολογώ.
Ε λοιπόν εμένα μου αρέσει ο διάλογος. Η ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στα άτομα. Η συζήτηση για κάθε θέμα που αναπτύσσεται και γιγαντώνεται, όταν υπάρχει αντίλογος, όταν πέφτουν στο τραπέζι, όπως λέμε, διαφορετικές απόψεις.
Το κάθε θέμα τότε αναλύεται σφαιρικά και βλέπεις και ακούς διαφορετικές οπτικές .
Οι διαφορετικές οπτικές έχουν σκοπό όχι κουβέντα να γίνεται αλλά να διδαχθείς και να διδάξεις. Να μεταφέρεις τα μηνύματα σου και σε άλλους κι εκείνοι με τη σειρά τους τα δικά τους.
Θα μου πεις. Αυτό δεν γίνεται πάντα;
Όχι δεν γίνεται! Ξέρεις πόσες φορές συζητώ με άτομα που δεν ξέρουν να είναι ακροατές αλλά ηδονίζονται να ακούνε τη φωνή τους μόνο; Που δεν ενδιαφέρονται για τις απόψεις τις δικές μου αλλά προσπαθούν απλά να επιβάλλουν τις δικές τους;
Ομολογώ σε αυτές τις περιπτώσεις, μέσα μου νοιώθω την τάση να ξεχάσω τους τρόπους που με δίδαξαν οι γονείς μου και να φερθώ απολίτιστα. Όχι πολύ! Όσο πατάει η γάτα. Για παράδειγμα θα ήθελα να δέσω τον συνομιλητή μου, να τον φιμώσω και να τον αναγκάσω να ακούσει τα πάντα. Καθαρά δημοκρατικά πράγματα δηλαδή.
Υπάρχει βέβαια και η κατηγορία των ατόμων που σου λένε: ‘’Αχ πόσο χαίρομαι που σε βλέπω! Για πες μου τα νέα σου;’’ Εσύ αρχίζεις να λες αυτό που σε ρώτησαν κι εκείνοι την ίδια στιγμή που υποτίθεται σε ακούνε, ασχολούνται και με το κινητό τους  ή κάνουν ζάπινγκ στην τηλεόραση αν έχουν κοντρόλ στα χέρια τους ή  πετάνε κάποιο σχόλιο στη συζήτηση ενός τρίτου. Δηλαδή ακούνε εμένα ή έχουν στήσει αυτί αλλού;
Διάλογος σημαίνει κυρίως να ακούς και να σέβεσαι την άποψη του άλλου. Ποτέ δεν μιλάμε και διακόπτουμε τον άλλον πριν ολοκληρώσει αυτό που έχει να πει.
Αυτό σημαίνει πως σέβεσαι τον συνομιλητή σου, πως σέβεσαι τον εαυτό σου, πως ενδιαφέρεσαι πραγματικά να ακούσεις την άποψή του.
Και το κυριότερο. Όταν κάνουμε διάλογο, μιλάμε όχι μόνο για θέματα που θέλουμε εμείς αποκλειστικά και μας προκαλούν το ενδιαφέρον. Μιλάμε και για ό,τι ενδιαφέρει τον διπλανό μας.
Όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα, εφόσον η έκφραση τους χαρακτηρίζεται από ήθος και από σεβασμό γι’ αυτόν που έχουν απέναντι τους.
Και δεν κάνω μονόλογο είπαμε. Γι’ αυτό σας έχω και ανοικτά τα σχόλια…



Κι εδώ συνεχίζω το επόμενο γράμμα όπως πρόσταξε η Lysippe

Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Γενναιότητα!




Σήμερα θα μιλήσω για την γενναιότητα.
Είναι η περίσσια δύναμη που νοιώθει κάποιος απέναντι σε αντιξοότητες, σε δύσκολες καταστάσεις και που συγχρόνως τον χαρακτηρίζει σε όλες του τις ενέργειες το ήθος.
Οι γενναίοι είναι άξιοι θαυμασμού και πρότυπα που αξίζουν οι άλλοι να τους μιμηθούν. Όλοι έχουν να πουν για τον γενναίο καλές κουβέντες. Όλοι τρέχουν να τον εκθειάσουν και να του σφίξουν το χέρι.
Οι περισσότεροι βέβαια χαίρονται που κάποιος άλλος μπήκε μπροστά και τους κάλυψε. Που κάποιος άλλος αγωνίστηκε γι’ αυτούς όταν έπρεπε κι έτσι οι ίδιοι δεν έχασαν τα κεκτημένα τους ή δεν διακινδύνευσαν.

Ναι ξέρω θα μου πείτε πως γκρινιάζω και πως είναι λέξη από Γ.
Είμαι γκρινιάρα με την έννοια ότι σχολιάζω εμένα, τους άλλους, ξανά εμένα, ακούραστα όμως. Και μάλιστα θα μπορούσα να με ονομάσω ‘’Μις υπογράμμιση’’.  Έχω την τάση να υπογραμμίζω τα καλά και τα άσχημα εξίσου. Τα δικά μου και των άλλων. Όχι κύριοι δεν βγάζω την ουρίτσα μου απέξω. Αντίθετα έχω την γενναιότητα να παραδέχομαι τα άσχημα μου.  

Βλέπεις ο γενναίος κατά κανόνα γεννιέται. Δεν πλάθεται. Δεν μπορείς να κάνεις κανέναν να νοιώσει θάρρος και να ορμήσει μπροστά εκτός αν τον χαπακώσεις.

Η γενναιότητα περπατά μαζί με την υπευθυνότητα, το καθήκον, την αλήθεια και είναι φιλαράκια μεταξύ τους και μια καλή παρέα αχώριστη.

Γενναίους ονομάζουμε όσους θυσιάζονται για την πατρίδα, για την ελευθερία, για τα ιδανικά, για την οικογένεια, για τον συνάνθρωπο, αλλά γενναίος είναι και αυτός που δεν σκύβει το κεφάλι και προχωρά μπροστά σε κάθε δυσκολία, στηρίζοντας και βοηθώντας τους άλλους.
Μα όσοι κέρδισαν τον τίτλο του γενναίου, ήταν άτομα που οι πράξεις τους μίλησαν με τέτοιο τρόπο που ποτέ τα λόγια δεν θα μπορούσαν να εκφράσουν.
Γενναίος είναι κι αυτός που αγόγγυστα πασχίζει να σηκώσει τα βάρη μιας οικογένειας, χωρίς να λιποτακτήσει από την ζωή. Γενναίος είναι και όποιος χτυπήθηκε από την μοίρα και δεν έχασε την αγάπη από μέσα του, ούτε έγινε ένα μεγάλο ‘’κατηγορώ’’ για όσους ήταν αλώβητοι.

Υπάρχουν λοιπόν πολλών ειδών γενναίες πράξεις. Και ευτυχώς υπάρχουν και πολλά άτομα ανάμεσα μας που αξίζει να τα μιμηθείς.
Και τώρα που το σκέφτομαι, έχω δείξει δειλία σε πολλές φάσεις της ζωής μου και δεν το έχω συγχωρήσει στον εαυτό μου.

 Αυτά σχετικά με την πρόσκληση του αλφάβητου της Lysippe.

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Βούληση!!!




Πιστή στην τήρηση του γράμματος ( θυμίζω για την πρόσκληση της Lysippe), λοιπόν σήμερα που είναι και Πρωτομαγιά, ένοιωσα την ανάγκη να μιλήσω για την βούληση.
 Η βούληση ή αλλιώς θέληση είναι η ικανότητα να παίρνεις μια απόφαση και να την υλοποιείς.
Η χώρα μας είναι η μαμά της Δημοκρατίας. Και το σπιτικό μας μόλις την γέννησε έγινε τόσο υπέροχο, που το ζήλεψαν και οι άλλοι. Και είπαν…  γιατί εσείς κι όχι κι εμείς;  Στη μαμά της Δημοκρατίας αφέντης είναι η λαϊκή βούληση. Ε λοιπόν,  κι σ’ εμάς το ίδιο!
 Αφέντης λοιπόν   ο λαός   που μετά από αγώνες είχε να παινεύεται ότι κέρδισε δικαιώματα  Α , Β, και Γ, προσθέτοντας μετά βασάνων και κόπων το Δ και ένα μέρος του Ε.

 Σήμερα σε κάποιους,  το αφέντης ακούστηκε πολύ άσχημο σαν έκφραση.  Και κάπως έπρεπε να περιορίσουν τις εξουσίες του. Όχι πως τους άρεσε και παλιότερα, αλλά ας πούμε για το σήμερα.  Οπότε τι σκέφτηκαν;  Να πάψουν να έχουν αφέντη την λαϊκή βούληση; Μα και βέβαια … Όχι… βροντοφώναξαν! Ας του κάνουμε περικοπές.  Μην κακομαθαίνει κιόλας!

Δύσκολοι καιροί κόβουμε το μισό    Ε και το Δ.  Οπότε έχουμε το Α το Β και το Γ. Δεν φτάνουν στον αφέντη λαό αυτά τα δικαιώματα; Δεν ικανοποιείται η λαϊκή βούληση; Φυσικά και τους φτάνουν! Όμως πάλι… σαν πολλά δεν είναι; Είπαν κάποιοι άλλοι… Ας  πάμε  στο μαγείρεμα….  Ας μαγειρέψουμε  το Α να μοιάζει με το Β οπότε και τα ζευγαρώνουμε και τα κάνουμε ΑΒ. Οπότε τι μένει; Το ΑΒ  και το Γ. Ικανοποιείται η λαϊκή βούληση τώρα; Όχι;  Ας του επιστήσουμε την προσοχή ότι η δική του βούληση τα έκανε μαντάρα .
Έτσι, το ΑΒ αν και μαγειρεμένο δικαίωμα, το ξέρουμε και αποφασίζουμε εμείς ο λαός να το κρατήσουμε στην άκρη, και έχουμε ακόμα και το Γ που και  από πλευράς προφοράς  να το δεις, ταιριάζει και  με τα αιτούμενα.

Να βάζεις έναν στόχο και να μην παρεκκλίνεις  αυτόν   είναι αξιοθαύμαστο. Η ικανότητα να αποφασίζει κάποιος είναι σημαντική. Όλοι παλεύουμε να αποφασίζουμε γιατί μας κάνει άτομα με προσωπικότητα και οντότητα. Αλίμονο που θα διαλέγει άλλος για λογαριασμό μας.

Η υλοποίηση των αποφάσεων είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Εδώ έχουμε πετύχει κάτι σημαντικό.
Άλλο επιλέγει η βούληση, άλλου γίνονται τα σχέδια, και άλλο επιτυγχάνεται και υλοποιείται.
Πάντα όμως,  μιλάμε για ισχυρή λαϊκή  βούληση και ότι πλησιάζουμε στους στόχους μας.
Έχει μεγάλη σημασία  τι δηλώνεις!!!

Από τότε που θυμάμαι να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, από τότε πλησιάζουμε και τους στόχους μας.

Κάποιος όμως να δεις, πηγαίνει το βράδυ που κοιμόμαστε και τους μετακινεί μακρύτερα. Αλλιώς δεν εξηγείται πως δεν τους έχουμε φτάσει ακόμα. 
Εκτός αν φταίει το μάνιουαλ με τις οδηγίες που έχει γραφτεί σε όλες τις γλώσσες μέχρι τον τίτλο: ΙΣΧΥΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ.