Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Ζαβολιά!





‘’Παίζουμε;’’

‘’Όχι δεν σε παίζω γιατί είσαι ζαβολιάρης’’.

Πόσες φορές δεν έχουμε συναντήσει έναν τουλάχιστον ζαβολιάρη στα παιδικά μας παιχνίδια; Πόσες φορές δεν κάναμε κι εμείς οι ίδιοι ζαβολιές;

Όταν μιλάμε για ζαβολιά, εννοούμε την τάση που έχει κάποιος να μην σέβεται κανόνες. Ο ζαβολιάρης είναι αυτός που όπου κι αν βρεθεί, θα αναλώσει τη φαιά του ουσία, για να χρησιμοποιήσει πλάγια μέσα για να ‘’κλέψει’’, ώστε να έχει περισσότερο, ή σίγουρο κέρδος όσον το δυνατόν πιο άμεσα.

Και δεν έχει σημασία ακριβώς πού. Σημασία έχει να κερδίσει. Σημασία έχει το τέλος να είναι αυτό που θέλει. Δεν παίζει για το παιχνίδι και την ευχαρίστηση του. Κάνει την ζαβολιά γιατί δεν έχει την επιμονή και την υπομονή να αγωνιστεί τίμια. Είναι πιο κοπιαστικό. Όταν είμαστε παιδιά λέγαμε πως ήμασταν ζαβολιάρηδες και νοιώθαμε και κάποια τσαχπινιά με τον χαρακτηρισμό. Μεγάλοι όμως;

Ο χαριτωμένος μικρός ζαβολιάρης δεν είναι καθόλου χαριτωμένος όταν μεγαλώσει. .

Οι μεγάλοι λέγονται ζαβολιάρηδες και ενίοτε προάγονται σε λαμόγια.

Εξελίσσονται. Μαθημένοι να διαλέγουν τον εύκολο πλάγιο τρόπο. Το ‘’παραθυράκι’’.

Η ανθρώπινη ράτσα έχει τη ζαβολιά στο αίμα της.

Βρίσκομαι σε παρέα, και συζητάμε για την σωστή και υγιή κοινωνία που στηρίζεται σε κανόνες και σε πολίτες που τους τηρούν. Και ακούω κάποιον της παρέας να αγορεύει υπέρ των κανόνων που βοηθούν να χτίζονται σωστά κοινωνικά συστήματα και να σμιλεύονται χαρακτήρες. Το θαύμασα; Ε.. ναι ! Το ομολογώ πως το θαύμασα. Είπα μέσα μου και έξω μου, μακάρι να είχαν όλοι αυτές τις απόψεις. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Οι κανόνες φτιάχνονται με γνώμονα το γενικό καλό, και ακολουθούνται γιατί σεβόμαστε τους εαυτούς μας και τους άλλους.

Όταν έφυγα βρέθηκα με το αυτοκίνητο μου πίσω από τον αξιοθαύμαστο άνθρωπο, υπέρμαχο των κανόνων. Όχι ότι τον παρακολουθούσα απλά έτυχε να έχουμε την ίδια διαδρομή. Εγώ λοιπόν από πίσω και το ίνδαλμα μου για τις απόψεις που είχε εκφράσει λίγη ώρα πριν, μπροστά. Ο δρόμος είχε κίνηση. Ξαφνικά, πέταξε το σκουπίδι του από το παράθυρο, και τότε πρόσεξα πως μιλούσε στο κινητό του κατά τη διάρκεια της πορείας του. Αποφάσισε να προσπεράσει τους άλλους. Μη νομίζετε πως πήγε πολύ μπροστά, μόλις λίγα μέτρα. Πώς; Μπήκε στην λωρίδα αμέσου ανάγκης, προσπέρασε τους άλλους από δεξιά ενάντια σε κάθε κανόνα Κ.Ο.Κ. μαζί με πολλά άλλα μανάρια. Κάποια στιγμή τον είδα να σταματά. Και με ελαφριά καρδιά και για να κάνει τη δουλειά του έκλεισε τη διάβαση αναπήρων.

Έφτυσα τον κόρφο μου γιατί δεν μπορούσα να με δω στον καθρέφτη που βιάστηκα να θαυμάσω έναν φαφλατά που ήξερε τι ήθελαν οι άλλοι να ακούσουν και το είπε. Και μπορώ να απαριθμήσω περιπτώσεις που έχω συναντήσει σε διάφορους τομείς.

Το γιατί πιστεύει κάποιος πως το να τηρεί τους κανόνες σε όλες τις φάσεις της ζωής του, είναι βλακεία και το αντίθετο μαγκιά, είναι πολύ δύσκολο να σας εξηγήσω. Ίσως να φταίνε τα γονίδια, ίσως να του έλεγαν από την παιδική του ηλικία, ‘’φάε να μη σε φάνε’’, ‘’άρπαξε πριν αρπάξουν’’, και ‘’κέρδισε με όποιο τρόπο. Σημασία έχει να πετυχαίνεις.’’ Το πώς, είναι άλλο κεφάλαιο. Μπορεί να φταίει και το ίδιο το σύστημα, που κάθε άλλο παρά κοινωνικό είναι. Εδώ και χρόνια από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο, το σύστημα χρησιμοποιεί κάθε ζαβολιά, και κάθε σπάσιμο κανόνων για να σε ξεζουμίσει και λέει πως έχει και ‘’επιχειρήματα’’.

Η ζαβολιά γίνεται ακόμα κι όταν είναι αναίμακτη και αθώα.

Τι κάνεις αν έρθεις αντιμέτωπος με ζαβολιάρη; Του λες απλά, ‘’ρε φίλε σταμάτα να κλέβεις;’’ Κάνεις το ίδιο για να μη δείξεις πως υστερείς; Του γυρνάς επιδεικτικά την πλάτη αφού του ρίξεις μια αγόρευση για το τίμιο παιχνίδι κάθε τύπου;



Εγώ θα σας έλεγα πως ακολουθώ το τρίτο, αλλά … κρατάω πισινή γιατί κι εγώ στην ανθρώπινη ράτσα ανήκω και …. όλο και κάποια ζαβολιά μπορεί να μου έρθει να κάνω.


Πιστή στην τήρηση του Αλφαβήτου εξαιτίας της Lysippe βέβαια. Εγώ δεν φταίω.....

18 σχόλια:

  1. Κοίτα τώρα να δεις κάτι περίεργα πράγματα!
    ΄Ήμουν παιδί που έκανε άλλου τύπου ζαβολιές, και γέρασα κόβοντάς της κι αυτές, γατί πόσο χαριτωμένο θα ήταν άραγε να "παρακούσω" και να ξαναανέβω στην ταράτσα, μετά να μην μπορώ να κατέβω και να έχω τρελάνει γονείς, συγγενείς και γείτονες -ε δε λέει-, αλλά ζαβολιά σε παιχνίδι, ή κλέψιμο οποιουδήποτε είδους δεν έχω κάνει ποτέ μα ποτέ!!! Αν κέρδιζα επειδή "έκλεψα" δε θα είχε αξία η νίκη, δε θα με αφορούσε!
    Και ξενέρωνα απίστευτα αν διαπίστωνα ότι έκαναν ζαβολιά οι άλλοι!
    Αν και τώρα θυμήθηκα ότι κάποτε παίζοντας τρίβιαλ, θέλοντας να δώσουμε μάθημα σε κάποιον, είχαμε συνεννοηθεί οι υπόλοιποι να τον κλέψουμε, αλλά φοβάμαι πως μας κάρφωσα...αν όχι με λόγια, με τις αντιδράσεις μου! χαχα!
    Ούτε σειρά σε ουρά δεν έχω κλέψει ποτέ, ενώ έχω κάνει τα πάντα να προηγηθεί η έγκυος, ή ο παππούς!
    Μπορεί να έχω κάνει χαζομάρες από απροσεξία, αλλά ποτέ από πρόθεση!

    Οπότε έχω εύκολη την απάντηση!
    Καταρχάς θα την έλεγα χωρίς σκέψη στον "δάσκαλο που δίδασκε και νόμο δεν εκράτει" γιατί το να πετάξεις το σκουπίδι σου έξω από το παράθυρο π.χ. δεν είναι ούτε απροσεξία, ούτε αφηρημάδα!
    Είναι τρόπος ζωής!
    Κι έχουμε γεμίσει από ρήτορες που μας τα πρήζουν ενώ έχουν κλέψει όχι μόνο τη θέση σου στην ουρά, αλλά και τη θέση σου στη δουλειά και πάει λέγοντας!
    Τι σε παιχνίδι τι στη ζωή το τρίτο κάνω και θα κάνω, αν κρίνω ότι υπάρχει λόγος να ασχοληθώ δηλαδή...γιατί κάποιοι δεν αξίζουν ούτε το σάλιο μας!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε μια κοινωνία που είναι ο κλέψας του κλέψαντος είσαι σαν την όαση με όσα διαβάζω! Μπορεί να ήσουν ψιλοκαρφί με τις αντιδράσεις σου για τους φίλους σου, αλλά σίγουρα ήσουν πάντα χαριτωμένο μέλος μια παρέας που αγαπούσε το παιχνίδι. Γιατί κακά τα ψέματα ο ζαβολιάρης μόνο αγαπούσε την ζαβολιά του πάντα. Οι άλλοι όχι. Σαν μεγάλη δεν το συζητώ... τα παραπάνω μας δείχνουν Φιλιά κοριτσάκι μου!

      Διαγραφή
  2. α...ζαβολιές έκανα δεν μπορώ να πω όταν παίζαμε σαν παιδιά. Δηλ θυμάμαι το κυνηγητό και με έπιαναν τα αγόρια εύκολα και εκεί μια ζαβολιά ένα χατήρι το ζητούσα και με άφηναν χαααα γελάω τώρα αλλά σαν μεγάλη αποφεύγω τις ζαβολιές αλλά δεν διστάζω να τις ''καρφώνω'' όταν τις παρατηρώ ειδικά σαν τον τύπο σου που ήταν τόσο υπέρμαχος και απόλυτος με τους ορθούς κανόνες συμπεριφοράς.
    Νομίζω Μαίρη μου ότι αυτές οι ''ζαβολιές'' των ενηλίκων γιατί τις λέω αλλιώς μας πάνε πίσω σαν κοινωνία. Προχωράμε και στην τεχνολογία και ημερολογιακά αλλά οπισθοδρομούμε σαν κοινωνία και αυτό είνα ανεπίτρεπτο όσο και λυπηρό
    Πάντως καλά κάνεις και κρατάς πισινή γιατί έχουμε μπουχτίσει από τους απόλυτους αναμάρτητους και αδέκαστους πολίτες
    Φιλιά πολλά περιμένοντας το Η σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα αφήσω τις χαριτωμενιές σου σαν μικρή που σου έκαναν χατήρια, και θα μείνω σε αυτό που είπες πως η κοινωνία μας πάει πίσω με τις ζαβολιές των ενηλίκων. Συμφωνώ και επαυξάνω. Το ότι δεν έχουμε μάθει να παίζουμε τίμια, και να συνυπάρχουμε σεβόμενοι εαυτούς και συνανθρώπους είναι το ολέθριο. Όμως ευτυχώς που στον κανόνα μας υπάρχουν και εξαιρέσεις. Θα ήθελα όμως να αυξανόταν ο αριθμός τους. Φιλάκια καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  3. Ζαβολιές.....!
    όχι δεν έκανα....! και το λέω έτσι απλά. Δεν έκανα....! στη μάπα της έτρωγα με το καλό και με το ξύλο. Όπως και πολλά άλλα. Και άχνα δεν έβγαζα. Και τα δεχόμουνα όλα κατά το κοινώς λεγόμενο. Όπως γίνεται και τώρα. Γιατί ο ζαβολιάρης είναι δίπλα σου, ολόγυρά σου. Μάλλον και από ...πάνω σου αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα. Και ένας τρόπος υπάρχει για να τον αντιμετωπίσεις. ΕΝΑΣ...... η ΒΙΑ.....!
    Την καλησπέρα μου Μαρία μου με την όμορφη στράτα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου αρχίζω να πιστεύω μετά από όσα διαβάζω στα ζώδια της Νικολέτας. Πραγματικά ταιριάζουν γάντι όσα έλεγε το ζώδιο σου με αυτά που λες παραπάνω. Δεν αξίζει καλέ μου φίλε πάντα να κάθεσαι και να ανέχεσαι τα πάντα. Κατά την άποψη μου ο καθένας πρέπει να βάζει όρια στον εαυτό του αλλά και στους άλλους. Όσο για την βία είναι ένας τρόπος έκφρασης αλλά συνήθως όχι ο ενδεδειγμένος. Εγώ θα διάλεγα πιο επιστημονικές μεθόδους. Σε άλλο κεφάλαιο οι επεξηγήσεις. χαχα Να είσαι καλά φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Δεν θέλω να περιαυτολογώ, όχι ότι μου αρέσει... αλλάαααα τα έλεγα εγώ!
      Χαίρομαι να βλέπω πως πλήθος τάζεται υπέρ των αστρογνώσεων μας Μαίρη μου!
      (ειδικά σε αυτό το ζώδιο, έχω κάνει διατριβή -βλέπε πατέρα μου-)

      Διαγραφή
  4. Ζαβολιές, ωραίο πάλι θέμα έφερε το Ζ!
    Δεν έχω καθόλου συνδυάσει τη λέξη "ζαβολιά" με την καθημερινότητα, αλλά μόνο με το παιχνίδι και αυτό όταν παίζω με παιδάκια, όπου όλοι γελάμε όταν κάποιος πάει να "κλέψει" και μάλιστα άγαρμπα! Για μένα η ζαβολιά είναι συνυφασμένη με διαολιά που έχει και την ίδια ρίζα και αυτό καθόλου τυχαία!
    Ο ζαβολιάρης στη ζωή, είναι ο αναξιόπιστος, ο ανέντιμος που αν το σκεφτούμε δεν είναι και σπάνιος!

    ΑΦιλάκια Μαίρη μου και ευχαριστούμε μια ακόμη φορά για την ενδιαφέρουσα πρόκληση!

    ΥΓ:Ζαβολιά, η δόλια παράβαση κανόνων παιχνιδιού: Δεν παίζω, γιατί κάνεις ζαβολιές.
    β. (στις καθημερινές συναλλαγές ή σχέσεις) παράβαση ή διαστρέβλωση συμφωνιών, προσπάθεια εξαπάτησης, συνήθ. για ασήμαντο όφελος ή για αστείο: Άσε τις ζαβολιές και κάνε ό,τι υποσχέθηκες. A, όλα κι όλα! ζαβολιές δε θέλω.< διαβολιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Στεφανία μου ο ζαβολιάρης στη ζωή είναι όλα όσα αναφέρεις και όντως καθόλου σπάνιος. Συχνό φαινόμενο και επαναλαμβανόμενο. Να είσαι καλά καλή συνέχεια! Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Βρε Πινόκιο, αφού δεν ακολουθείς το τρίτο. Μη λες τσεματάκια! Να, εμένα, που έχει βογγήξει το άμοιρο παιχνίδι από μένα και τις ζαβολιές μου, εξακολουθείς και με κάνεις παρέα. :) :) :)

    Λοιπόν, σοβαρεύομαι, και λέω πως μου άρεσε πάρα πολύ το κείμενό σου. Καίτοι όλο και κάπου χωμένη μες στους ζαβολιάρηδες θα 'μαι κι εγώ, δεν μπορεί, άνθρωπος γαρ, αλλά παραμένω πιστή στη φιλοσοφία πως "καλές οι ζαβολιές, αρκεί να μην έχουν δόλο και προκαλούν κακό". Τις αθώες ζαβολιές, τις έχω μέχρι και για όμορφες/γοητευτικές & αλατοπίπερο της ρουτίνας μας.

    Τάδε έφη η αλφαβητο-ζαβολιάρα και σου δίνει τα φιλιά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε κάνω παρέα για να σε νουθετήσω μικρό μου! χαχα Ναι οι μικρές και αθώες ζαβολιές είναι γοητευτικές και χαριτωμένες. Αλλά των μεγάλων κάτι κάνουν στην πίεση μου... Τέλος πάντων ... Ας πάμε παρακάτω γιατί αν αρχίσω τα περιστατικά δεν θα έχω τελειωμό.. Φιλιά πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Ωραίο θέμα άνοιξες Μαίρη μου..
    Τι σου είναι όμως η ζωή, μια λέξη που στα παιδικά χρόνια τη συνδέουμε με τη σκανταλιά, τη διαολιά που συνηθίζουμε να λέμε, στην ενηλικίωση να μεταμορφώνεται σε απατεωνιά.

    Προσωπικά, νομίζω πάντα έτρεχε στο αίμα μου ένα περίεργο αίσθημα δικαίου, οπότε ζαβολιάρα δεν υπήρξα ποτέ, ούτε στη φαντασία μου!!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι σε έχω κόψει για να είμαι ειλικρινής. Δίκαιη και τίμια στην συναναστροφή σου! Αλλά βρε Νικολέτα μου .... ούτε στη φαντασία; Κι εκεί περιορισμός; Πολύ είναι! χαχα Φιλιά κορίτσι μου!

      Διαγραφή
    2. Γενικά προσπαθώ, ακόμα και σε αυτούς που δεν μου έχουν φερθεί με εκτίμηση για κάτι που θα έχω κάνει, να κρατάω μια δίκαιη στάση. Τους ξεκαθαρίζω λοιπόν, πως δεν χωράνε με κανέναν τρόπο στην ζωή μου!
      Οπότε είναι λίγο μονόδρομος, γιατί ευτυχώς, έχω φτάσει σε ένα σημείο που στη ζωή μου υπάρχουν αποκλειστικά εκείνοι που επιθυμώ, οπότε μοιραία και στη φαντασία μου, δύσκολα θα μπω στη διαδικασία να γίνω ζαβολιάρα. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον...
      Φιλιά και σε εσένα!!

      Διαγραφή
  7. Xάθηκε να διαλέξεις μια άλλη λέξη βρε Μαίρη μου; Ζαρζαβατικά, ζαβαρακατρανέμια, ζιπουνάκια, ζωέμπορας έστω...
    Μα είναι κανείς που δεν έχει κάνει μια -αθώα τουλάχιστον- ζαβολιά στη ζωή του; "Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" λέει η ρήση και πολλές φορές καταφεύγουμε σε τεχνάσματα για να σώσουμε μια άλλη κατάσταση.
    Ο γνήσιος ζαβολιάρης όμως, ο εκ γενετής και δια βίου πονηρός ζαβολιάρης, όσες πλάτες κι αν του γυρίσουμε, όσα κηρύγματα κι αν του κάνουμε, θα συνεχίσει ακάθεκτος.
    Πάμε για ήτα τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά Μαρία μου όταν διαβάζω σχόλιο σου τρελαίνομαι στα γέλια. Πάντα έχεις έναν τρόπο χιουμοριστικό να μου φτιάχνεις την διάθεση! Πόσο ευλογημένο είναι αυτό αλήθεια... Και έχεις δίκιο ο γνήσιος ζαβολιάρης είναι ανίατη περίπτωση. Ζει γι' αυτό και μόνο πιστεύω. Και φυσικά θα πάμε για ήτα ακάθεκτοι! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Του λες απλά, ρε φίλε μην κλέβεις.
    Μικρή έκλεβα, όχι στους κανόνες αλλά προσπαθούσα να αφήνω την αδελφή μου να κερδίζει. Δεν τις άρεσαν τα επιτραπέζια, εμένα μου άρεσαν πολύ πολύ αλλά δεν είχα με ποιόν να παίξω. Η αδελφή μου ακολουθεί απίστευτα τους κανόνες στη ζωή... εγώ πάλι έχω τους δικούς μου κανόνες και δύσκολα δέχομαι άλλους κανόνες !!!! Ο ΚΟΚ πάντως είναι τέλειος από πλευράς κανόνων και ουσιαστικά αν τον εφαρμόσεις σε όλους τους τομείς της ζωής σου δεν θα κλέψεις ποτέ .... άντε καλά ... ίσως σε μια ατελείωτη ευθεία κλπ κλπ..
    Το σίγουρο είναι πως οι ζαβολιάριδες δεν ξέρουν να κλέβουν γιατί αργά ή γρήγορα τους πιάνουν χαλδκφξαλκδξφ
    τι γράφω θεέ μου!!!!!
    Δεν με ενοχλει να παίζω με έναν ζαβολιάρη ... αρκεί να τον πάρω είδηση και το παιχνίδι θα είναι απολαυστικό χαχαχαχαχα

    ασχετο αυτό το παιχνίδι μου αρέσει !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν μου γράφεις χαριτωμενιές μου αρέσει κι εμένα. Κι ας καθυστερώ να πάω στα άλλα γράμματα κάνοντας την δική μου ζαβολιά λόγω φόρτου. Τελικά άλλο μικρός κι άλλο μεγάλος. Άλλη γεύση ρε παιδί μου. Σαν μικρός η γεύση είναι καλύτερη... Σαν μεγάλος σκέτο χάλι... Φιλάκια ξανθιά μου!

      Διαγραφή