Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ 18ο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ!





ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ  ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ

Τα βήματα σου ξεμακραίνουν, το τρίξιμο της πόρτας τα καλύπτει.
Σαν μουσική υπόκρουση σε θρίλερ,
Σαν μια κραυγή αγωνίας στο σκοτάδι.
Μια εισπνοή, μια εκπνοή, και  άδειασε ο χώρος.
Κι εσύ εξαφανίστηκες,  σε μια ριπή ανέμου.
Εξαϋλώθηκες ευθύς σαν νάχες να κοντράρεις
τη γρηγοράδα του φωτός, να πάρεις τα  πρωτεία.
 Κι εγώ,  στην άδεια κάμαρα έμεινα μοναχή μου,
παρέα με τον αντίλαλο λέξεων ειπωμένων,
και το απαλό τρεμούλιασμα εικόνων πριν χαθούνε.
Έφυγες !
 Έσβησαν όλες οι χαρές, τα χρώματα σβηστήκαν.
Τα γέλια όλα ξεθώριασαν, γίναν πόνου γκριμάτσες.
Όλα με εγκατέλειψαν , συντρόφια  στο φευγιό σου.
 Κι έμεινε η αγάπη να θρηνεί χαμένα μεγαλεία.
Τα ματωμένα χνάρια της,  δήλωναν πως υπήρξες.
Στο μπαμπακένιο σύννεφο σε τράβηξα και είπα.
Εδώ είν’ η  απαλή μας η φωλιά, μακριά από τις κακίες,
Του κόσμου τις μικρότητες, το ψέμα, την ασχήμια.
Στου ουράνιου τόξου τα ριζά, σ’ ανταύγειες χρωμάτων,
Εμείς θα χρυσαλίζουμε, θα πίνουμε το νέκταρ.
 Σου δόθηκα.
Να γδύνω άρχισα δειλά, σε σένα τη ψυχή μου,   
 μένοντας εντελώς γυμνή σπονδή στον έρωτα σου.
 Και γίναμε ένα νόμισα. Πώς λάθεψε η καρδιά μου;
Μα τίποτα δεν είν’ πιο ύπουλο, όσο η  μηχανορράφα πλάνη.
Πολύτιμο σε ένοιωθα, κομμάτι της καρδιάς μου,
Μα γοητεία έπαψες να νοιώθεις πια για μένα.
Κι εγώ δεν το κατάλαβα, πως έγινες σαν ξένος,
που έστρεψε το βλέμμα του σε άλλους πόθους λάγνους.
Έπειτα με αρνήθηκες, βγήκες απ’ την ζωή μου.
 Το σύννεφο διαλύθηκε, η θλίψη με ρουφάει.
Έπεσα τότε στο κενό σαν όρνεο που ορμάει,
λες αίφνης αποφάσισα τα αιθέρια να κερδίσω.
Στο έδαφος κατέληξα, μια άμορφη κουκκίδα.
Ένας κακάσχημος λεκές σ’ αρμονικό τοπίο.
Κι ύστερα βούλιαξα ξανά, με σκέπασαν πελάγη.  
Και όταν άγγιξα βυθό, μου σώθηκε ο αέρας.
Χίλια κομμάτια έγινα,  ένα με τα κοράλλια.
Με το μυαλό μου αδειανό ψάχνω ν’ αρπάξω κάτι, να στηριχτώ
για να μπορώ, απλά να επιζήσω.
Πού έσφαλλα; Τι έκανα και έχασα τα πάντα;
Τα σύννεφα διαλύθηκαν, κι η άδολη ψυχή μου γεμάτη αγάπη που πονά
δαρμένη, ματωμένη,
σέρνεται ένα με τη γη σκεπάζεται με λάσπη.
Κι ο ήλιος ήρθε κι έπεσε απάνω στο κορμί μου.
Τη λάσπη εστέγνωσε ευθύς, την έκανε κομμάτια. Κι έπειτα ήρθε ο άνεμος με γέμισε αέρα, φούσκωσε τα πνευμόνια μου,
 με επέστρεψε στον κόσμο.
Σηκώθηκα, και σκούπισα τα δάκρια που τρέχαν.
Έφερα γύρω τη ματιά, κοίταξα στον καθρέφτη.
 Το είδωλο που αντίκρισα δεν θύμιζε εμένα.
Θύμιζε κάποια πιο σοφή. Κάποια πιο πικραμένη.
Μα πιο αποφασιστική, σαν σήκωσε το βλέμμα!
Το είδωλο χαιρέτησε το σύννεφο για πάντα.
Το άφησε ελεύθερο  να πάρει το στρατί του.
Κι εκείνο  θα έμενε στη γη. Ανάμεσα σ’ ανθρώπους.
 Κάποιοι ίσως να το νοιάζονταν, κάποιοι θα αδιαφορούσαν.

Κι ίσως μια μέρα να βρεθεί το άλλο το μισό του.







Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ

 Στον καθρέφτη την εικόνα μου κοιτάζω
Με την σκέψη,   το παρόν μου ανιχνεύω
Μα εκείνη με επιμονή μεγάλη,
συνεχώς στο παρελθόν μου με γυρίζει.
Ολοζώντανη εικόνα ξεπροβάλλει
σαν παιδούλα τη μορφή μου αντικρίζω.
Συμβουλές από παντού αποθηκεύω
ως εφόδια για της ζήσης τον αγώνα.
‘’Πάντα πρέπει  να φοβάσαι όσους θέλουν να σε βλάψουν
Μα ένας θάναι ο μεγάλος επικίνδυνος εχθρός σου’’
Αυτό συνεχώς μου λένε χωρίς να διευκρινίζουν
Κι εγώ να αναρωτιέμαι.
‘’Πώς γνωρίζεις τον εχθρό σου πριν ακόμα να σε βλάψει;
Μήπως θάχει ένα σημάδι, ή συγκεκριμένο τρόπο;’’
Έγινα αρεστή σε όλους. Ήρεμη, καλή, πειθήνια.
και σαν ένοιωσα αγάπη, γύμνωσα και το κορμί μου.
Μα η ψυχή μου φοβισμένη , που ποτέ δεν ανοιγόταν.
για τον πιθανό εχθρό της έμενε ταμπουρωμένη.
Σαν νερό τα χρόνια φεύγαν, και δεσμώτης το καθήκον
τη ζωή μου κυριαρχούσε.
Για όνειρα, ελπίδες, θέλω, στον εαυτό μου δεν μιλούσα.
Δεν το τόλμησα ποτέ μου κάτι που επιθυμούσα, να παλέψω
Να κερδίσω ή να το διεκδικήσω.
Μα όλοι όμως μ’ αγαπούσαν, ήμουν το συμπλήρωμα τους,
ο ουραγός τους, ο οπαδός τους και συχνά ένα αποκούμπι
για κάθε ξεσπάθωμα τους.
Μπροστά τώρα στον καθρέφτη, και με την ψυχή πνιγμένη
Ένα φως με κατακλύζει και διαύγεια μου χαρίζει.
Το είδωλο μου  έτσι θωρώντας, βρήκα πλέον τον εχθρό μου
Και άλλος κανείς δεν είναι παρά μόνο ο εαυτός μου.



Αυτές ήταν οι συμμετοχές μου στο 18ο Συμπόσιο Ποίησης του blog  ''η ζωή είναι ωραία''   και ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπέροχη φιλοξενία την οικοδέσποινα του Αριστέα!

20 σχόλια:

  1. Πω πω πω τα λάτρεψα. Αυτό το στυλ που γράφεις με ξετρελαίνει. Και κάτι υποψιάστηκα ότι θα είναι δικό σου το πρώτο αλλά το δεύτερο όχι.
    Απ' τις επιλογές μου και τα δυο
    Σ'ευχαριστώ γι αυτό το ταξίδι στους στίχους σου
    Συγχαρητήρια
    Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου καλημέρα σ' ευχαριστώ! Δεν υπάρχει πιο υπέροχο, από το να γράφεις κάτι και να σου λέει κάποιος πως άγγιξες την ψυχή του έστω και λίγο!
      Πολλά φιλιά να είσαι πάντα γερή και δυνατή! Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  2. Μάιρη μου,
    όπως λέει και η Άννα παραπάνω, δεν θα είναι η πρώτη και θεωρώ μήτε η τελευταία φορά που ο λόγος σου, η γραφή σου με αγγίζει και με συγκινεί αφάνταστα. Άλλωστε και παλιότερα έχω "συναντηθεί" με τα δημιουργήματά σου και το ξέρεις.
    Να λοιπόν που τυχαίνει μία ακόμα φορά.
    Και τα δύο σου ποιήματα είναι εξαιρετικά, δείγμα της έμπνευσή σου. Το δεύτερο, "Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ" ήταν στις επιλογές μου...!
    Με συγκίνησε βαθύτατα. Κάπου στους στίχους σου συνάντησα τον εαυτό μου. Κατάφερες, χωρίς να το θέλεις, να κατέβεις σε βαθύτερα σκαλιά και εκεί στους δύο ακροτελεύτιους στίχους συνάντησα εμένα.
    Επέτρεψέ μου λοιπόν τη συγκίνηση Μαίρη.
    Σε ευχαριστώ και τα συγχαρητήριά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου καλημέρα χαίρομαι πάλι που σε διαβάζω. Λίγο το καλοκαίρι χαλαρώσαμε! Σ' ευχαριστώ και τα λόγια σου με τιμούν αφάνταστα! Χαίρομαι που σε άγγιξε αυτή η μικρή μου κατάθεση ψυχής! Να είσαι πάντα καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Γλυκό μου κορίτσι!
    Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν κατάφερα να παρακολουθήσω το Συμπόσιο και από όσες συμμετοχές έχω δει τις τελευταίες μέρες, γράψατε αριστουργήματα!
    Μαιρούλα μου και οι 2 συμμετοχές σου είναι υπέροχες!
    Συναισθήματα που ξυπνάνε, που εναλλάσσονται, που σε παρασύρουν!
    Μπράβο σου, κορίτσι μου!
    "Κι ίσως μια μέρα να βρεθεί το άλλο το μισό του"!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά! Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την χαίρομαι τόσο που σε βλέπω! Πράγματι αυτό το Συμπόσιο ''έδωσε ρέστα''! Σ' ευχαριστώ κοριτσάκι μου να είσαι καλά! Όσο για το μισό, αν ζεις εσύ εδώ, και το άλλο μισό στην Αλάσκα, δεν ξέρω τι γίνεται. Να είσαι πάντα καλά μάτια μου και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Μαίρη μου, σε ευχαριστώ θερμά που είσαι πια κι εσύ κομμάτι του Συμποσίου, με ποιοτικές συμμετοχές πάντα! Το κάνεις να φαντάζει τόσο εύκολο (το να γράφεις εννοώ!)
    Να'σαι πάντα καλά και να συνεχίζεις να γράφεις ! έχεις πολλά να δώσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι όταν μου λες πως βάζω κι εγώ ένα λιθαράκι δημιουργίας στην υπέροχη αυτή παρέα! Να είσαι πάντα καλά να μας χαρίζεις στιγμές διασκέδασης και απόλαυσης! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Πόσες φορες δεν εχουν νιωσει όλα αυτα τα συναισθήματα που ακολουθεί μια αναγκαστικη πρσγειωσή σου στο ερωτα Μαιρη μου..το απέδωσες τοσο ωραια μου αρεσε και το τελος του που αφήνει πισω της τα δυσκολα και αλλαζει για εκεινη πρωτα...
    Ομως και "ο εαυτος μου" είναι απο τα δυνατα ποιηματα.. βρίσκω και εγώ κατι απο τον δικο μου εαυτό..και θα συμφωνήσω οτι ειμαστε οι εχθροι μας.. τα συγχαρητηρια μου και για τα δυο σου ποιηματα.. φιλη μου.. να περνας ομορφα.. καλο μην να περασεις.. φιλακιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά Ρουλάκι μου όλοι τον εαυτό μας είδαμε σε αυτό το ποίημα! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια να είσαι καλά. Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Μαίρη μου, απολαμβάνω πάντα να σε διαβάζω!
    Πολύ δυνατές οι συμμετοχές σου, μπράβο! Δύσκολα νοήματα, τα πέρασες τόσο απλά και συγκινητικά.
    Συγχαρητήρια!
    Και καλό μήνα! ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου την απόλαυση που λες την ένοιωσα εγώ με το ποίημα σου κορίτσι μου! Είναι ένα υπέροχο ποίημα γεμάτο δύναμη, φοβερή γραφή, που σε ξεσήκωνε χωρίς να σε καταθλίβει, και το λάτρεψα! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για τα συναισθήματα τα όμορφα που μου προκάλεσες! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Μαίρη μου υπέροχες και οι δυο σου συμμετοχές!
    Συγχαρητήρια!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ πολλά φιλιά και σε σένα. Σου εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή
  8. Καλώς σε βρίσκω Μαίρη!
    Και υπάρχει ομορφότερος τρόπος "συνάντησης" όταν αυτός είναι μέσα απ΄τη ποίηση;
    Έψαξα να δω ποιος ήταν πίσω από τα δυο ποιήματα που πήραν τους 2 και τον 1 βαθμό μου και τώρα που έμαθα, θέλω να σε συγχαρώ για την ποιότητα και τις αλήθειες που βγάζουν τα ποιήματα σου!
    Πάω τώρα σε παλιότερες σου αναρτήσεις να σε απολαύσω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα χαίρομαι που σε βλέπω στο χώρο μου! Πράγματι η συνάντηση μέσα από στίχους είναι υπέροχη! Σε ευχαριστώ πολύ για τα υπέροχα λόγια σου! Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  9. Έγραψες για τον "Εαυτό μας" Μαίρη μου. Εξαιρετικό ψυχογράφημα! Συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σου και πάντα με έμπνευση εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία μου! Τελικά έγραψα για τον εαυτό πολλών! Το μεγαλύτερο κακό και το μεγαλύτερο καλό το κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας με τις επιλογές μας! Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Μα πώς μου ξέφυγε το μπλογκοσπιτάκι σου? Αγάπησα τα ποιήματά σου, Μαίρη μου. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο όμορφο δρώμενο της Αριστέας μας. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήλθες κορίτσι μου! Είναι που μας έχει φάει η ζωή και τρέχουμε και ευτυχώς που έχουμε τους φίλους να βολτάρουμε όταν έχουμε λίγο χρόνο! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα υπέροχα λόγια σου να είσαι καλά! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή