Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Η ΣΟΦΙΤΑ: Ξεθάβοντας Αλήθειες.......



Το κουδούνι χτύπησε επίμονα άλλη μια φορά, προκαλώντας την απορία της Σόφης και του Ορέστη που παρέμεναν μπροστά στη κλειστή πόρτα. Δεν πρόλαβαν να τη δουν καλά-καλά να ανοίγει, ούτε καν να αρθρώσουν λέξη, σαν είδαν το κορμί της Τούλας να σωριάζεται στα πόδια τους λιπόθυμο. Βγάζοντας μια κραυγή, έσκυψαν πάνω  από το ακίνητο κορμί, για να διαπιστώσουν γρήγορα πως η Τούλα ανέπνεε μεν, αλλά η ανάσα της έβγαινε αδύναμη και με δυσκολία. Η Σόφη όρμησε στο τηλέφωνο που βρισκόταν στο τραπεζάκι  για να καλέσει  βοήθεια, ενώ ο Ορέστης σκυμμένος πάνω από την θεία της. προσπαθούσε μάταια να την συνεφέρει .   

Ευτυχώς δεν άργησαν να ακουστούν λάστιχα αυτοκινήτου και σε λίγο ο γιατρός εξέταζε την ακίνητη γυναίκα στο πάτωμα.  

-Πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο,… δήλωσε.

Εν τω μεταξύ, όσο ο γιατρός εξέταζε τη λιπόθυμη γυναίκα, η Σόφη κοιτούσε αμήχανα τριγύρω, σκεπτόμενη άθελά της, πόσα χρόνια είχε να έρθει σε αυτό το σπίτι. Ήταν παράξενο, μια γυναίκα που δεν παντρεύτηκε ποτέ, να φύγει από το πατρικό της σε μια επαρχιακή πόλη που όλα κουβεντιάζονταν και να έρθει να μείνει μόνη. Άραγε,.. γιατί διάλεξε να απομονωθεί στο σπίτι που είχε κληρονομήσει από την προγιαγιά της; Στα λίγα λεπτά που αυτές οι σκέψεις κυριαρχούσαν στο μυαλό της, η ματιά της, έπεσε στα αποκαΐδια που βρίσκονταν  στο τασάκι, και σε έναν κιτρινισμένο φάκελο που βρισκόταν πιο κει. Κάτι έκαψε η θεία της σ’ αυτό το τασάκι. Να ανήκαν αυτά τα αποκαΐδια στο περιεχόμενο αυτού του φακέλου; Γι’ αυτό άργησε να τους ανοίξει; Αν ήταν κάτι ασήμαντο, απλά θα το έσκιζε ή θα το τσαλάκωνε. Γιατί να το κάψει;

Μήπως αυτό, ήταν η αιτία που έχασε τις αισθήσεις της; Πήρε τον κιτρινισμένο φάκελο στα χέρια της. Η ημερομηνία του ταχυδρομείου ήταν χρόνια πριν. Αλλά αποστολέας δεν υπήρχε, μόνο το όνομα της θείας της, στη θέση του παραλήπτη.’’ Προς Δήμητρα Μιχαήλ’’.

Η φωνή του γιατρού που μιλούσε για τη μεταφορά της Τούλας στο νοσοκομείο, διέκοψαν απότομα τους συνειρμούς της.

Το αυτοκίνητο του Ορέστη ακολούθησε το ασθενοφόρο μέχρι το νοσοκομείο της κοντινής πόλης.

Η ατμόσφαιρα στο λευκό κτίριο, ήταν αποπνικτική. Είναι αβάσταχτη, η ώρα της αναμονής. Γιατροί και νοσοκόμες να τρέχουν συνεχώς, κι εσύ να παρακολουθείς αυτό το τρεχαλητό ανήμπορος να κάνεις κάτι. Απλά να κάθεσαι και να περιμένεις με αγωνία κάποιο νέο για το δικό σου άνθρωπο, ενώ ο πόνος σου αδελφώνεται με τον πόνο των διπλανών σου.

Είχε περάσει αρκετή ώρα, που η αναμονή την έκανε να φαντάζει αιώνας, και το ζευγάρι με ενωμένα τα χέρια, είχε βυθιστεί σε μια παράξενη σιωπή. Αλαφιάστηκε, όταν αισθάνθηκε ένα χέρι να ακουμπά στον ώμο της. Γύρισε το κεφάλι, και αντίκρισε την Γιώτα Αναγνώστου, τη μοναδική και επιστήθια παιδική φίλη της θείας της. Η Σόφη την θυμόταν από μικρή, σαν    αναπόσπαστο κομμάτι των πρώτων κιόλας αναμνήσεών της, να την φωνάζει Ζώτα, και να αισθάνεται πιο πολύ άνετα μαζί της, παρά με την Τούλα.

-Μόλις το έμαθα ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα… είπε η Γιώτα, και η αγωνία έδινε ένα χρώμα πόνου στη φωνή της. Είχαμε καμία εξέλιξη;

-Όχι, ..όχι ακόμα! Την εξετάζουν. Δεν έχουμε κανένα νέο, πέρα από αυτό. Στη συνέχεια συστήνει την Γιώτα στον Ορέστη, λέγοντας και σ’ εκείνον, για τη φιλία που συνέδεε τη Γιώτα και την  Τούλα από παιδιά.

-Γιώτα, με συγχωρείς που δεν σε πήρα αμέσως τηλέφωνο, αλλά δεν το σκέφτηκα έτσι ξαφνικά που έγινε. Εσύ την έβλεπες κάθε μέρα,… είχε προβλήματα υγείας η θεία μου;

-Ναι,… είπε εκείνη. Είχε πρόβλημα με την καρδιά της.. και αναστέναξε βαθιά.

 Έπειτα από λίγων δευτερολέπτων σιωπή, η Σόφη την άκουσε να μονολογεί.

-Καημένη Τούλα, μια ζωή διχασμένη ανάμεσα στην αγάπη και στη μάχη με τους προσωπικούς σου δαίμονες.

Η Σόφη ακούγοντας την, τη ρώτησε απορημένη τι εννοούσε. Η Γιώτα, βιάστηκε να απαντήσει, με ένα αμήχανο ύφος. Και ίσως λίγο ένοχο;…

-Έτσι το είπα,… δεν εννοούσα κάτι συγκεκριμένο. Απλά,.. ήταν πολλά χρόνια μόνη ….και πέρασε και στενοχώριες,… με τους θανάτους στην οικογένεια σας εννοώ.

Το κινητό της Σόφης χτύπησε, κι εκείνη βιάστηκε να απαντήσει.

-Όχι κύριε Ιωάννου δεν είμαι στην Αθήνα.... Είχα έρθει να δω τη θεία μου για την υπόθεσή μας, μαζί με τον Ορέστη, όμως μας πρόλαβαν τα γεγονότα. Φτάσαμε την ώρα που η θεία μου έπεσε λιπόθυμη χωρίς να ανακτήσει τις αισθήσεις της, και αυτή τη στιγμή την εξετάζουν…. Σας ευχαριστώ, κι εγώ το εύχομαι. Εσείς όμως γιατί με πήρατε;… Α έτσι;…. Α, ώστε τον βρήκατε;.. Μπορέσατε να του μιλήσετε;… Μάλιστα, καταλαβαίνω. Σας ευχαριστώ που με πήρατε. Θα είμαστε σε επαφή.

Έκλεισε το τηλέφωνο σκεφτική, και γυρίζοντας στον Ορέστη του είπε:

-Κανένας από όσους έχουν πεθάνει, και λέγονταν  Αγγέλου Γιώργος της Σοφίας δεν είναι αυτός που ψάχνουμε. Κανενός η ηλικία δεν ταίριαζε. Και επίσης μπόρεσε ξανά να μιλήσει με τον Αγγέλου με την επιχείρηση ηλεκτρονικών. Όμως φεύγει ταξίδι και δεν μπορούν να συναντηθούν προς το παρόν.


Η Σόφη, συζητώντας στο τηλέφωνο και στη συνέχεια με τον Ορέστη, δεν πρόσεξε ότι στο άκουσμα του ονόματος Αγγέλου Γιώργος, η Γιώτα τινάχτηκε. Το πρόσεξε όμως ο Ορέστης που την κοίταξε παραξενεμένος.

Η κοπέλα έβαλε το χέρι της και έστρωσε τα μαλλιά της με σφίξιμο στο στήθος. Πόσα της είχαν μαζευτεί! Δεν έφταναν τα γεγονότα, ήταν και η αρρώστια της θείας της. Ξαναήρθαν στο μυαλό της οι στάχτες στο τασάκι και ο κιτρινισμένος φάκελος χωρίς αποστολέα. Η χρονολογία της σφραγίδας του ταχυδρομείου, ταίριαζε με την χρονιά που γεννήθηκε.

Τι να έγραφε αυτό το χαρτί; Ήταν κάτι τυχαίο; Γιατί όμως να το κάψει; Ίσως για να μην διαβαστεί από κάποιον κατά τύχη;  

Τι να έτρεχε άραγε με τον Αγγέλου τον επιχειρηματία; Έφευγε όντως για ταξίδι ή ήταν πρόφαση για να μη δει τον ντετέκτιβ;

Πολλά ερωτηματικά, και όλα αναπάντητα! Είχε όμως την ελπίδα ότι ίσως κάποιο φως να φαινόταν κάποια στιγμή από κάπου.

Ο γιατρός βγήκε από το εξεταστήριο και τους πλησίασε. Πετάχτηκαν και οι τρεις όρθιοι, και η Σόφη τον ρώτησε για τη θεία της. Μπορεί πάντα να της προκαλούσε ένα φόβο, να μην ήταν και τόσο κοντά της, όμως της Σόφης η καρδιά δεν ήταν από πέτρα. Και απ’ την άλλη, μετά το θάνατο της μητέρας της, είχε γίνει περισσότερο ευαίσθητη. Στο κάτω-κάτω ήταν ίσως ο τελευταίος ζωντανός της συγγενής. Ή … ο προτελευταίος!

-Η θεία σας μπήκε στην εντατική, ελπίζουμε για λίγο καιρό. Έπαθε ένα οξύ καρδιακό επεισόδιο, μα η κατάστασή της είναι σταθερή προς το παρόν. Δεν έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο βέβαια. Τα τρία επόμενα εικοσιτετράωρα είναι κρίσιμα. Έχει τη φροντίδα που χρειάζεται, από ειδικευμένο προσωπικό, που ξέρει τη δουλειά του. Δε βοηθάει σε τίποτα να είστε εδώ. Αν αλλάξει κάτι θα σας ενημερώσουμε. Παίζει πάντα ρόλο και η κράση του ασθενούς, όπως και η θέλησή του να ζήσει! Ελπίζουμε ότι θα το ξεπεράσει ο οργανισμός της. Γεια σας προς το παρόν!

Ευχαρίστησαν τον γιατρό, και συμφώνησαν, ότι είναι μάταιο να κάθονται στο διάδρομο του νοσοκομείου, χωρίς να μπορούν να προσφέρουν κάτι. Θα πήγαιναν να ξεκουραστούν, αφού πρώτα έπιναν έναν καφέ. Θα τους έκανε καλό. Πρότειναν στη Γιώτα να τους κάνει συντροφιά και έπειτα θα τη γύριζαν εκείνοι σπίτι της.

Κοντά στο νοσοκομείο υπήρχε μια ήρεμη καφετέρια. Μπήκαν και διάλεξαν ένα τραπέζι ήσυχο, απόμερο κάπως. Κάθισαν και οι τρεις και αφού έδωσαν την παραγγελία τους, έμειναν σιωπηλοί, ο καθένας στις σκέψεις του.

-Άκουσα.. άθελά μου,.. ότι ψάχνεις κάποιον… Μιλάω για το τηλεφώνημα που δέχτηκες στο νοσοκομείο… είπε η Γιώτα κομπιάζοντας, στη Σόφη.

Αντί για τη Σόφη πετάχτηκε ο Ορέστης και απάντησε βιαστικά.

-Ναι, ψάχνουμε κάποιον Αγγέλου Γιώργο. Αν κατάλαβα κι εγώ καλά, δεν σας είναι άγνωστο το όνομα.

-Μα όχι δεν τον ξέρω, απάντησε εκείνη γρήγορα. Απλά… διέκρινα μια αγωνία στη φωνή της Σόφης, …γι’ αυτό το είπα.

-Κυρία Γιώτα, κι εγώ διέκρινα ένα ξάφνιασμα στο πρόσωπό σας μόλις το ακούσατε. Και δεν νομίζω ότι κάνω λάθος!

-Αλήθεια Γιώτα; Τον γνωρίζεις; Δεν μπορεί να μην τον γνωρίζεις. Εσύ που μας ξέρεις όλους από μικρό παιδί. Δεν μπορεί να μην έχεις ακούσει ποτέ σου, το όνομα του πατέρα μου! Πες μου Γιώτα αν ξέρεις κάτι,… σε παρακαλώ!

-Δεν ξέρω κορίτσι μου, απάντησε η Γιώτα, χωρίς όμως να την κοιτάζει στα μάτια, και με μεγάλη προσπάθεια να κάνει τη φωνή της πειστική. Γιατί όμως ψάχνεις τον πατέρα σου τώρα; Νόμιζα ότι έχει πεθάνει. Έτσι δεν είναι;

-Αντίθετα, έχω λόγους να πιστεύω ότι ίσως είναι ζωντανός. Όπως ξέρω πλέον, ότι όλοι γύρω μου με έχουν γεμίσει ψέματα τόσα χρόνια… ξέσπασε η Σόφη και ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό της. Εσύ πάντα ήσουν φίλη με τη θεία μου. Θα ξέρεις γιατί ήταν τόσο εχθρική με τη μητέρα μου.

-Τι είναι αυτά που λες; Αντέδρασε έντονα, η Γιώτα. Η Τούλα την αγαπούσε την Κατερίνα παρόλα όσα έγιναν. Δεν ήθελε τότε να της κάνει κακό, η ζήλεια της θόλωσε το μυαλό…

Μόλις κατάλαβε τι είχε ξεστομίσει, βουβάθηκε απότομα.

-Τι έγινε λοιπόν;,.. Ποιο κακό;… Πες μου! Σε εκλιπαρώ!… Πες έστω κάτι ώστε να καταλάβω το γιατί, ενώ την αγαπούσε, εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ αυτή την αγάπη; Και τι εννοείς όταν λες ότι η ζήλεια της θόλωσε το μυαλό;

-Άκου,… ποτέ δεν θα ανακατευόμουν σε θέματα που αφορούν την Τούλα, χωρίς την έγκρισή της, κι ούτε θα μιλούσα έτσι, αν δεν την κατηγορούσες. Μπορεί να ένοιωθε ζήλια για το χάιδεμα που έκαναν οι γονείς τους στην Κατερίνα, αλλά την αδελφή της τη λάτρευε. Και μην θεωρείς ότι είναι καλή ιδέα να αναζητάς έναν άνθρωπο, που πρόσφερε σε δύο γυναίκες τόσο πόνο, και τους φέρθηκε σκάρτα. Πρόσθεσε με πάθος.

-Γιατί δύο;

-Γιατί ο πατέρας σου,… δεν ήταν μόνο η αγάπη της Κατερίνας αλλά και η μοναδική αγάπη της Τούλας, και… φτάνει. Αυτό μόνο έχω να σου πω για τον μυστήριο και όχι τόσο καθαρό Αγγέλου Γιώργο! 

Η Σόφη έμεινε άλαλη και ακίνητη λες και σταμάτησε ο χρόνος. Όταν ξεκίνησε να ψάχνει την αλήθεια, δεν φανταζόταν ούτε ποια θα ήταν, ούτε ότι θα εμπλέκονταν τόσα άτομα στο μυστήριο του ψεύτικου, όπως φαινόταν, θανάτου του πατέρα της. Άραγε η Γιώτα να είχε δίκιο, πως ο Γιώργος Αγγέλου, δεν ήταν τόσο καθάριος, κι ότι κάτι ύποπτο υπήρχε σχετικό με το άτομό του;

Ρίχνοντας μια ματιά στον Ορέστη, κατάλαβε ότι περίπου τα ίδια σκεφτόταν κι εκείνος. 
Η Γιώτα είχε σηκωθεί και πήγαινε ήδη προς την πόρτα. Αναγκάστηκαν να την ακολουθήσουν, νοιώθοντας ότι προς το παρόν, δεν θα μάθαιναν τίποτα άλλο από εκείνην.

Περπατούσε προς την έξοδο της καφετέριας, αποφασισμένη, το επόμενο πρωί, πριν πάει στο νοσοκομείο, να ξαναβρεθεί στο σπίτι της θείας της.
 Αυτός ο φάκελος δεν της έφευγε από το νου, όπως και η κουβέντα της Γιώτας για τη ζήλεια της Τούλας, που έγινε η αιτία για κάποιο κακό που είχε συμβεί, ….και που εκείνη ωστόσο, ακόμα αγνοούσε.


Αυτή είναι η   συμμετοχή μου στο συλλογικό διήγημα ''η Σοφίτα'' της Μαρίας Νικολάου στο 

16 μπλόγκερς συμβάλουμε στην πλοκή της ιστορίας που η Μαρία Νικολάου έγραψε την αρχή και θα γράψει και το τέλος.


Έπειτα από μένα συνεχίζει η me (maria)...


36 σχόλια:

  1. Εξελίσεται σε μεγάλο μυστήριο. Πολύ καλογραμμένη συνέχεια μας εξάπτει περισσότερο την περιέργεια για την συνέχεια της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μη μου λες τη λέξη μυστήριο, γιατί αν σου πω τι έχω σκεφτεί, θα ανατριχιάσεις! χαχαχα
      Χαίρομαι που σου άρεσε ειδικά γιατί είναι κομμάτι κυρίως από σένα. Σ' ευχαριστώ. Αγωνιώ για τη συνέχεια! Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Να και η Γιώτα!!!!!!Τρελαίνομαι για αυτές τις συνέχειες που δεν τις περιμένεις και σε κάνουν να αναρωτιέσαι για την εξέλιξη. Η αγωνία χτυπά κόκκινο. Περιμένω με ανυπομονησία την Μαρία. Πολύ καλογραμμένο Μαίρη. Καλή συνέχεια σε όλες.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενες βέβαια ότι η θεία θα έμενε εντελώς άγγελος; Αποκλείεται από την αρχή τη σταμπάρισα. χαχα Κι εγώ περιμένω τη συνέχεια με αγωνία δεν είσαι η μόνη. Νάσαι καλά Αννάκι μου φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Μπράβο Μαίρη μου! Μου αρέσει που ανησυχούσες!
    Μια χαρά τα πήγες και έδωσες υλικό για να γίνει ακόμα πιο μυστήρια η ιστορία μας!
    Μου άρεσε πολύ!
    Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου ακόμα ανησυχώ! Γιατί η αγωνία με έχει τρελάνει! Άσε που κόντεψα να πάθω όταν σκέφτηκα τη πιθανότητα να βγάλω τη θεία ''καθαρή''. Αντέδρασε το μέσα μου!χαχα Χαίρομαι που σου άρεσε περιμένω τη συνέχεια των κοριτσιών με αδημονία! Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Μαίρη μου καλησπέρα. Πολύ μου άρεσε η εξέλιξη που έδωσες και η γρήγορη πλοκή στην ιστορία σου. Μη σου πω πως μου έβαλες κάτι ιδέες γι αυτό το μυστηριώδες γεγονός που συνέβη στο παρελθόν και που έμεινε τόσο καλά κρυμμένο. Συγχαρητήρια ειλικρινά για τη συμμετοχή σου, που διαθέτει τα πάντα. Σασπένς, συγκίνηση, ανατροπή και φωτογραφίζει και το χαρακτήρα του κυρίου Αγγέλου.
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Μαρία μου χαίρομαι που σου άρεσε! Με τρώει η περιέργεια για τις ιδέες που κατέβασες και θα περιμένω να τις διαβάσω. Και να σου πω και κάτι, δεν μου κάθεται μόνο η θεία στο λαιμό αλλά και ο πατέρας. Θέλω να είναι μούτρο. Το τραβάει ο οργανισμός μου ως φαίνεται, να τον δω να τρώει χώμα! χαχαχα Σ' ευχαριστώ καλό βράδυ και σε σένα!

      Διαγραφή
  5. Καλώς σε βρίσκω, Μαίρη!
    Πολύ ωραία η συνέχειά σου, ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά μέτωπα ανοιχτά, να δούμε ποιο από όλα θα επιλέξει να προσεγγίσει η Μαρία. Το γεγονός πάντως είναι πως η θεία κρύβει πολλά!
    Καλό σου βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Έλλη μου, σ' ευχαριστώ! Αχ αυτή η θεία! Κάποιοι πρέπει να κρύβουν σε αυτήν την ιστορία γιατί οι υπόλοιποι έχουν πεθάνει! Έχω αγωνία να διαβάσω τη συνέχεια από τη Μαρία! Καλό βράδυ να έχεις κι εσύ και καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  6. Μαίρη μου συνέχισες τέλεια την ιστορία!
    Μια χαρά πάσες δίνεις, αλλά πρέπει να έχει μια επιδεξιότητα κι ο άλλος για να τις πιάσει και ο άλλος είμαι εγώ...πρέπει να σκεφτώ τώρα...χαχα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρία μου μια χαρά θα πιάσεις τις πάσες που δώσαμε όλες μέχρι εδώ! Και δώσε τους να καταλάβουν. Μη λυπηθείς τίποτα! Σου έχω εμπιστοσύνη! Και κάτσε σκέψου μη κάνεις περατζάδες σε περιμένουμε με αγωνία!χαχαχα
      Φιλάκια πολλά και να έχεις όμορφο βράδυ με σκέψεις πολλές!χχα

      Διαγραφή
  7. Καλά το είπα εγώ , κάπου κρύβεται η Τασσώ Καββαδία!!
    Μια χαρά το συνέχισες Μαίρη μου!!!!!
    Πολύ αγωνία βρε παιδί μου!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ καλά τα έλεγες Ρένα μου και συμφωνώ μαζί σου! Μα σήκωνε Τασσώ παιδί μου η ιστορία αυτή! Είδες που τρελαινόμαστε τι θα γίνει παρακάτω; Φοβερό πολύ μου αρέσει αυτή η αδημονία! Φιλιά πολλά και σε σένα και να σου ξημερώσει μια πολύ όμορφη ημέρα!

      Διαγραφή
  8. Ακολουθώντας το ΄΄κείμενο΄΄ έφτασα εδώ και χαίρομαι πολύ γι΄αυτό !!
    Είναι συγκλονιστική η συνέχεια που έδωσες με νέο πρόσωπο , οπότε χάνουμε τη θεία μας μένει η φίλη !!!
    Καλό σου ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα έχεις δίκιο! Μπορεί κάποια να τη πεθάνει όποια στιγμή θέλει! Ή να μη τη πεθάνει και να τη κάνει να ανοίξει το στόμα της! Ποιος ξέρει; Θα μάθουμε παρακάτω τι θα σκεφτούν οι υπόλοιπες φίλες! Καλό ξημέρωμα και σ' εσένα κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  9. Να τα!!! Η θεια κατι εκανε ο Αγγελου παλι κι αυτος μαλλον τα θελε... καιωτο Σοφακι παλι με την απορια...
    Τωρα μενει στην επομενη να σποφασισει αν η θεια θα ζησει κι αν θα μιλησει.
    Πολυ ωραια πασα Μαιρη μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η Θεία δεν είναι εντάξει, την έχει κάνει τη λαδιά της. Κι ο πατέρας ...αχ αυτός να δεις. Εμένα έτσι μου βγαίνει σαν εικόνα και το κακόμοιρο το κορίτσι ψάχνεται. Τι να πεις πάμε στο επόμενο να δούμε τι θα γίνει! Ευχαριστώ καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  10. Με την δική σου συνέχεια φούντωσε η αγωνία μας, η περιέργεια για την συνέχεια μεγάλη. Μπράβο πολύ καλογραμμένο το κείμενό σου και έδωσες πάρα πολύ καλή πάσα στην επόμενη.
    Η θεία είναι το κλειδί για να απαντηθούν πολλά, η πορεία της υγείας της όμως θα το επιτρέψει. Θα δούμε στην συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Ελένη μου τη θεία είπαμε όποιος θέλει τη πεθαίνει! Πάντως από την αρχή εμένα μου είχε μείνει. Έχει κάνει ζημιά αυτή. Για να δούμε τη συνέχεια. Αγωνιώ. Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  11. Αποκτά πολύ ενδιαφέρον η ιστορία
    και συνεχώς εμπλουτίζεται!!!
    Έκανες πολλά ανοίγματα Μαίρη μου
    κι έβαλες νερό στο μύλο
    Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Ελένη σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε, και χρειάζονται τα ανοίγματα για να μπορέσουν να στηριχθούν οι επόμενες. Δεν μπορούμε να τους βγάζουμε όλους οφ. Πώς θα μάθουμε; Με την περιέργεια θα μείνουμε; Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  12. Μαρία καλημέρα.
    Μου άρεσε πάρα πολύ το επεισόδιό σου και δένει πάρα πολύ στη γενική συνέχεια της Νουβέλας.
    Η Είσοδος στην ιστορία της Γιώτας Αναγνώστου, ένα επίσης σημαντικό πρόσωπο σύνδεσμος με τα γεγονότα του παρελθόντος έρχεται να δυναμώσει και την αγωνία και τις μαρτυρίες για αυτό το κάτι μεγάλο που σημάδεψε τις ζωές των ηρώων μας.
    Η Γλώσσα σου είναι πάρα πολύ όμορφη και μεταφέρεις πολύ παραστατικά στους αναγνώστες την αγωνία που κορυφώνεται διαρκώς.
    Τα συγχαρητήριά μου για τη συμμετοχή σου.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Γιάννη για τα καλά σου λόγια! Προσπάθησα να το δέσω και να ανοίξω περισσότερες πόρτες για τις υπόλοιπες. Επίσης για μένα ο πατέρας δεν είναι καθαρός και η θεία επίσης! Πιστεύω ότι η συνέχεια θα είναι πολύ πολύ ενδιαφέρουσα. Την περιμένω με αγωνία. Να είσαι καλά καλό σ/κ!

      Διαγραφή
  13. Καλησπέρα!! Οσο πάει η ιστορία ξεδιπλώνεται εξαιρετικά η πλοκή της!! Μου αρέσει πολύ που μπήκε στο προσκήνιο κι η φίλη της θείας!! Καλή συνέχεια να χεις και καλό σ/κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαριλένα μου, πράγματι η ιστορία εξελίσσεται υπέροχα! Θεώρησα απαραίτητη την παρουσία ενός μάρτυρα, που να μην είναι συγγενής, αλλά ωστόσο να έχει παρακολουθήσει πολλά! Ίσως να χρησιμεύσει σε κάποια! Υπάρχει πολλή αγωνία, να δούμε τι θα γίνει παρακάτω, και τι θα σκεφτούν οι φίλες να αποκαλύψουν. Καλή συνέχεια και καλό σ/κ και σε σένα!

      Διαγραφή
  14. Γειά σου Μαίρη! Πολύ ωραία την συνέχισες την ιστορία, νομίζω οτι η θεια πρέπει βγει εκτός (ελπίζω προσωρινά) πριν αποκαλύψει περισσότερα! Αν και την ίδια δεν την φανταζόμουνα να κάνει κάτι κακό στην αδερφή της (είμαι λίγο ρομαντική) σίγουρα ο πατερας της την έχει λερωμένη τη φωλιά του! Το σημαντικό πάντως είναι οτι η Μαρία έχει να δουλέψει με πολύ υλικό και είναι πολύ καλή σε αυτό!
    Καλό βράδυ σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ εγώ δεν θα είχα αντίρρηση να βγει γενικά, από την αρχή δεν την συμπάθησα. Ούτε τον πατέρα και η Μαρία υπέροχα τα πήγε! Αναμονή για παρακάτω! Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  15. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της Σοφίτας, γνώρισα εσένα και το όμορφο "σπιτικό" σου.

    Η αγωνία εντείνεται, η νέα παρουσία ίσως αποτελέσει "πρόσωπο-κλειδί" ενώ, ο "κύριος" Αγγέλου... διαφαίνεται αρκετά σκοτεινός!
    Οψόμεθα!

    Καλή εβδομάδα και καλή συνέχεια στην ημέρα σου! ✽

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήλθες Νατάσα χαίρομαι που σε βλέπω στο χώρο μου! Η αγωνία θα ενταθεί κι άλλο πιστεύω! Περιμένουμε τη συνέχεια ή μάλλον τις συνέχειες. Καλή συνέχεια και σε σένα Σ'ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  16. Μράβο Μαίρη συνεχισεςτην ιστορία με πολύ ενδιαφερον και εξυπνη ιδεα να βαλεις και αλλο πρόσωπο στην ιστόρία.. αργησα να φανω αλλα αποζιωμιώθηκα με τη δικη σου συνέχεια σαν την γραφει ενας ανθρωπος ειναι φιλη μου ...είδα οτι η Μαρία σημερα συνεχιζει παω να διαβασω και την δικη της... να δουμε τι καταληξη θα έχει .εχω αγωνια... να περνας ομορφα σου αφήνω φιλάκιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα κοίτα να δεις πώς θα τους τα βγάλεις στη φόρα! χαχχα Η Μαρία ως γνωστόν υπέροχη όπως και όλα τα κορίτσια ήταν φανταστικά. Έχουν γράψει όλες υπέροχα και περιμένω υπέροχη δουλειά και από εσάς τις υπόλοιπες όπως πάντα όταν γράφετε! Πολλά φιλιά Ρουλάκι μου να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Μαιρη μου ηρθα μια φορα ακομη πριν αρχισω να γραφω και νομιζω πως βρηκα ενα κωδικο ξεχωριστο στην δικη σου συνεχεια σε φιλω καλως βρεθηκαμε !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Κάτια, περιμένουμε την συνέχεια με αγωνία! Είμαι σίγουρη ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα!Πολλά φιλιά καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  18. Εξαιρετική συνέχεια! Σ'ευχαριστούμε :)
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εξαιρετική συνέχεια! Σ'ευχαριστούμε :)
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή