Σάββατο 28 Απριλίου 2018

ΑΠΟΔΟΧΗ!!!





Αποδέχομαι σημαίνει πως κάνω κτήμα μου και εμπεδώνω μέσα μου κάποια πρόκληση, κάποιο κανόνα, κάποια ενέργεια, κάποιο αποτέλεσμα, κάποια συνέπεια.

Αυτό επίσης σημαίνει πως θα πρέπει να συμμορφωθώ με όλα τα παραπάνω. Πώς δεν αρνούμαι του όρους που μου επιβάλλονται.

Έχω δικαίωμα να μην αποδεχθώ κάτι που δεν μου αρέσει ή δεν ταιριάζει με τα στάνταρ και τις αρχές μου.
Από τη στιγμή όμως που αποδέχομαι πρέπει να μάθω και τις φιγούρες του συγκεκριμένου χορού και να τον χορέψω ιδιωτικά και δημόσια.

Θα ερωτηθώ ίσως, γιατί κάνω μια ανάρτηση για την έννοια αποδοχή. Γιατί απλούστατα αποδέχτηκα την πρόκληση-πρόσκληση της Lysippe σε μένα - μόνο γιατί σχολίασα η καψερή- για τις αναρτήσεις από το κάθε γράμμα του αλφαβήτου. Κι αφού το αποδέχθηκα ξεκίνησα από το Α επιλέγοντας να πω κάτι για μένα.

Πάντα είχα πρόβλημα φίλοι μου να αποδεχθώ… την αποδοχή. Να δεχθώ δηλαδή την αναγκαστική αποδοχή. Αυτήν που σου επιβάλουν τα άτομα, ή οι καταστάσεις.

Πέρασα ένα σημαντικό μέρος των χρόνων μου, που μέσα μου αρνιόμουν να αποδεχθώ ό,τι μου επέβαλαν. Ήθελα πάντα να είμαι ανεξάρτητη. Α… να άλλη μια λέξη από Α που λατρεύω ιδιαίτερα.

Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που αναγκάζεσαι να αποδεχθείς κάτι, όπως ένα ρόλο, ένα καθήκον, μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, επειδή αναγκάζεσαι;

Το κάνεις... και μέσα σου μαζεύεις τους ατμούς που θα έβγαιναν κανονικά από τα αυτιά σου, και αρχίζεις να ξεσπάς δεξιά και αριστερά χρησιμοποιώντας τους πάντες και τα πάντα σαν σάκους του μποξ, ή προσπαθείς να βρεις ένα στοιχείο μέσα στο αναγκαστικό πλαίσιο που θα σου είναι αρεστό και θα αρπαχτείς από αυτό σαν ψυχοσανίδα σωτηρίας;

Προσωπικά θα διάλεγα το δεύτερο, και αυτό προσπαθώ. Μα φίλοι μου στη φάση του γράμματος Α, θα σας ομολογήσω πως δεν αντιδρώ καθόλου καλά, όταν με αναγκάζουν οι άλλοι ή οι περιστάσεις να κάνω κάτι που δεν θέλω. Παρότι το παλεύω χρόνια, αποτυγχάνω οικτρά να ελέγξω τα συναισθήματα που μου δημιουργεί η ψυχολογική πίεση. Συχνά πυκνά μου βγαίνει το πρώτο. Αυτοέλεγχος όταν πιέζομαι δυσεύρετος!

Έχουμε λοιπόν εν κατακλείδι την Αποδοχή.

Πώς αντιδράτε όταν αποδέχεστε κάτι γιατί σας ανάγκασαν; Και αν κρατήσει αυτό που σας επέβαλαν αρκετά, πόση αντοχή έχετε; Είμαι περίεργη να μάθω.....

22 σχόλια:

  1. Ωωω....! ωραίο θέμα έχουμε εδώ...!
    Κατ αρχήν πολύ όμορφο αυτό το γαϊτανάκι με τα γράμματα τις Αλφαβήτου. Τα 24 γράμματα με λίγα λόγια. Κρατώ την πρόταση της Αναστασίας γιατί έχει ενδιαφέρον.
    Πάμε τώρα στην "Αποδοχή".
    Πόσες και πόσες φορές έχουμε φάει στη ζωή μας το "καπέλλο" της κάθε αποδοχής ε Μαίρη ;
    πόσες φορές κουβαλάμε μοιραία έναν ρόλο ;
    πόσες φορές εξυπηρετούμε μια a priori αποστολή που μας ανετέθη ;
    αποστολή είτε γονικής φύσης είτε ερωτικής είτε επαγγελματικής ;
    Κάθε άνθρωπος άγεται και φέρεται σε έναν κόσμο γεμάτο προκατ ρόλους και "αποστολές".
    Συνεπώς κάθε ώρα και στιγμή δίνουμε μια ανελέητη μάχη με αυτήν την αποδοχή.
    Προσωπικά στη ζωή μου το εύρος των αποδοχών που έδωσα σε πολλές καταστάσεις μου έχει στοιχίσει πανάκριβα. Με μεγάλο δυσβάχταχτο κόστος.
    Χαίρομαι για αυτήν την κουβέντα Μαίρη μου, ήταν πολύ όμορφο.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου το κατανοώ απόλυτα αυτό που λες. Πολλές φορές όταν αποδέχομαι ρόλο που οι συνθήκες μου το επιβάλουν πάντα μπλέκω και μου κοστίζει. Τελευταία σκέφτομαι πως το κόστος πολλές φορές δεν το μετράμε σωστά και είναι πολύ μεγαλύτερο. Γι' αυτό πρέπει να ελέγχουμε τι αποδεχόμαστε. Να είσαι καλά καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  2. Καλησπερα Μαιρη μου!!!
    Χαιρομαι που "Αποδεχτηκες" την προσκληση της Αναστασιας, δημιουργωντας ενα υπεροχο και συναμα αληθινο κειμενο της εννοιας "Αποδοχης".
    Ειναι μια λεξη που δυσκολα την βαζω στο λεξιλογιο μου. Δεν γουσταρω να αποδεχομαι καταστασεις, να αποδεχομαι ανθρωπους, να αποδεχομαι συμπεριφορες, να αποδεχομαι διαταγες..... Χωρις αυτο ομως να σημαινει οτι δεν εχω αποδεχτει (και πολλες φορες μαλιστα) ανθρωπους και καταστασεις που με οδηγησαν σε λαθος δρομο!!! Οσες φορες συμβουλευτηκα και αποδεχτηκα την κριση του Τακη, "λαθεψα" ελαχιστες φορες....
    Συγχαρητηρια λοιπον Μαιρη μου για την προκληση που εφερες εις περας με πολυ ομορφο και ουσιαστικο τροπο.....
    Καλο βραδυ να εχεις Μαιρη μου!!! φιλακια!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη μου καλησπέρα η πρόσκληση της Αναστασίας ήταν πολύ καλή και μου άρεσε άρα το κόστος μηδέν όσον αφορά την αποδοχή της. Σε άλλες περιπτώσεις σκέφτομαι διπλά αν θα πρέπει να αποδεχτώ κάτι και μάλιστα πολλές φορές. Αν και για χάρη κάποιου που αγαπώ θα μπορούσα να αποδεχτώ και κάτι που δεν μου αρέσει. Καλό ξημέρωμα Τάκη μου!

      Διαγραφή
  3. Ο μόνος που μπορεί να με αναγκάσει είναι ο εαυτός μου. Άμα δεν τα πάω καλά με τον εαυτό του τότε έχω εσωτερικούς ατμούς εξωτερικά ξεσπάσματα σε άσχετους και και αναζητώ συνέχεια κάτι όμορφο που φυσικά και δεν το βρίσκω και το αναζητώ συνέχεια συνέχεια μέχρι να εξαντληθεί η ψυχή μου. Η ψυχή μας αυτός ο αμύθητης αξίας διαπραγματευτής καταφέρνει πάντα να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Για να το πω πιο απλά η ψυχή μου είναι πάντα αναρχικό στοιχείο άτακτο παιδί, και για να μην την χάσω της κάνω και εγώ αλλά και ο εαυτός μου οοοολα τα χατίρια !
    Αν με κατάλαβες τι να πω ... χλακδξφάοειξφαλδκφ
    Φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα ο εαυτός μας είναι αυτός που αποφασίζει Μάνια μου αλλιώς αυτό με τους ατμούς το νοιώθω συχνά πυκνά. Αλλά το πιο βάναυσο είναι όταν αγαπημένα σου πρόσωπα σου ζητούν να τους κάνεις το χατήρι. Εκεί είναι το δίκοπο μαχαίρι. Κατάλαβες; Φιλιά πολλά καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  4. Ουυυυ πόσες φορές αποδέχομαι καταστάσεις που πρέπει...Γιατί υπάρχουν και τα ''Πρέπει'' στη ζωή. Δεν αποδέχομαι ό,τι είναι ενάντια στον εαυτό μου. Και δεν έχει επιπτώσεις παρά μόνο σε μένα.Αποδέχομαι όμως και όχι ''σκύβω το κεφάλι'' σημαίνει για μένα ότι ζω μια κατάσταση που μπορεί να μην μου αρέσει, να με εξαντλεί αλλά ταιριάζει με τις αξίες μου και τα δικά μου '' Πρέπει''. Α...μ'αρέσει και εμένα η ανεξαρτησία αλλά στα πλαίσια που εφικτού. Ζύγι κάνω κάθε φορά. Τι χάνω με την αποδοχή και τι χάνω με την μη αποδοχή. Τι κερδίζω και τι δεν κερδίζω. Βλέπεις θέλω και να με Α-ποδέχονται οι άλλοι και αφού εγώ έχω αποδεχθεί τον εαυτό μου θα πρέπει να αποδέχομαι και άλλες καταστάσεις που δεν με αλλοιώνουν σαν άνθρωπο.
    Ωραία η πρόκληση/ πρόσκληση της Λυσίππης μας και θα τη σκεφθώ και εγώ. Μάλλον θα την έχω στα υπόψη.
    Άνοιξες ωραίο θέμα..Αλλά αυτό το κάθε μέρα και ένα γράμμα της ΑΒ με κωλύει...
    Καλή σου μέρα με πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου πιστεύω πως και στα πρέπει αρμόζει να υπάρχει όριο. Γιατί συχνά μπορεί να βρεθείς αντιμέτωπος με μια ακούσια εκμετάλλευση που βολεύει υποσυνείδητα τους γύρω μας. Ωστόσο πολύ συχνά μου έχει συμβεί να έχω αποδεχθεί κάτι ή τη συμπεριφορά κάποιων και οι άλλοι να μη δείχνουν την ίδια ανοχή σε μένα. Ή μου έχει συμβεί να υπάρχουν άτομα που έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Πώς το λένε σαν έκφραση; Πατάνε σε δύο βάρκες. Κάπως έτσι. Τότε ενοχλούμαι αφόρητα και δεν μπορώ να σου πω πως δεν κάνω την επανάσταση μου. Καλό ξημέρωμα σου εύχομαι φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Αχ! Μεγαλη κουβεντα ανοιξες φιλη μου! Για μενα παιζει μεγαλο ρολο το κινητρο για το οποιο αποδεχεσαι κατι που δεν σου αρεσει. Αν πχ ειναι κατι που αφορα στα παιδια μου και στο δικο τους συμφερον το κινητρο ειναι πιο ισχυρο απο τους παραγοντες αρνησης.
    Επισης, η αποδοχη εχει και την εννοια της αγαπης. Αποδεχομαι τον εαυτο μου οπως ειναι γιατι τον αγαπω. Αποδεχομαι τπυς αλλους οπως ειναι ακομα κι αν δεν μου αρσεουν καποια στοιχεια επειδη τους αγαπω...Η επειδη αδιαφορω... Πολλα Α μαζεμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου σίγουρα όταν αφορά τα παιδιά όλοι μας αποδεχόμαστε πολύ περισσότερα από άλλες περιπτώσεις. Υπάρχουν όμως και καταστάσεις που αφορούν τα παιδιά που στη συνέχεια μπορεί να σου ζητήσουν και τον λόγο γιατί αποδέχθηκες και δεν αρνήθηκες. Το κίνητρο πρέπει να εξετάζεται πολύ λεπτομερώς νομίζω. Πολλά φιλιά και ωραία η συλλογή των Α!

      Διαγραφή
  6. Μαίρη μου, όλη μας η ζωή είναι ένα αδιάκοπο αλισβερίσι. Αποδεχόμαστε καταστάσεις, αλλά αναγκάζουμε κι εμείς οι ίδιοι σε αντίστοιχες αποδοχές, κάποιους άλλους. Το ζητούμενο είναι να βρούμε το σωστό ζύγι. Η αποδοχή είναι μια καλή άσκηση προς την αυτογνωσία. Σε υπερβολική δόση όμως, μπορεί να καταντήσει "υποταγή" και δουλοπρέπεια. Δική μας η ευθύνη...
    Καλή Πρωτομαγιά να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι σίγουρο Μαρία μου. Τα πάντα είναι αμφίδρομα αλλά συχνά όχι ισομερή. Όσον αφορά την αποδοχή του εαυτού μας σίγουρα μας βοηθά να κατανοήσουμε και να διορθώσουμε. Άρα πάμε πάλι στο ότι πρέπει να ελέγχουμε πριν αποδεχθούμε και να βλέπουμε πιο μακριά! Καλή Πρωτομαγιά και σε σένα κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  7. Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι και νομίζω πως κολλάει κι εδώ. χρειάζεται ένα μέτρο και στην αποδοχή και στη μη αποδοχή της. Συμφωνώ με τη Μαρία. Το ζητούμενο είναι να βρούμε το σωστό ζύγι.
    Να φτάσουμε μέχρι εκεί που δε θίγονται οι αρχές και δεν επηρεάζεται η ψυχολογία μας.
    πολύ όμορφο το Α σου Μαίρη μου! Θα περιμένω με χαρά και τα υπόλοιπα γράμματα.
    Καλή βδομάδα να μας ξημερώσει! Σε φιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα Μαρίνα μου όλα στο ζύγι σε αυτήν την ζωή. Ώρες ώρες σκέφτομαι πως τι ωραία θα ήταν να αφεθεί έστω και λίγο κάποιος και να μην έχει να ανησυχεί και εκβάσεις και συνέπειες. Έτσι για διάλειμμα. Καλή εβδομάδα και σε σένα κοριτσάκι! Φιλιά πολλά !

      Διαγραφή
  8. πλεον προσπαθω να αποδεχτω ανθρωπους και καταστασεις βαζοντας όρια, δεν ειναι ευκολο και μερικες φορες αποτυγχανω.Αλλα ξαναπροσπαθω ξανα ,γιατι δεν πρεπει να τα αποδεχομαστε ολα. ολα χρειαζονται στο μοναπατι της ζωης, αλλά με μετρο. καλη Πρωτομαγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα πάντα με μέτρο. Και στην τελική έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως πρέπει να αφήνεις την πρώτη κίνηση στον άλλον ώστε να δεις τις διαθέσεις του, ή να τσεκάρεις με δεύτερη σκέψη τις κινήσεις σου! Καλή Πρωτομαγιά και σε σένα!

      Διαγραφή
  9. Ααα κι εμένα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό με τα 24 γράμματα που κάνει το Λυσσιπάκι μας! Είναι πολύ δημιουργικό Μαίρη μου!
    Όλοι μας παλεύουμε νομίζω με την αποδοχή. Όλα όντως νομίζω χρειάζονται ένα μέτρο για να μπορείς να ζεις πιο αρμονικά, άρα πιο λειτουργικά θα έλεγα!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι και σκέφτεται κανείς όταν είναι στο Α .. ευτυχώς που είναι μόνο 24. Φαντάσου να ήταν παραπάνω. Η ζωή τελικά είναι μια πάλη σε όλα έτσι; Παλεύουμε να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε, παλεύουμε να μας αποδεχθούν οι άλλοι, παλεύουμε για όλα. Μια συνεχής μάχη είναι η ζωή! Πολλά φιλιά και σε σένα!

      Διαγραφή
  10. Καλέ, ξεκίνησες κι εγώ έρχομαι τελευταία και καταϊδρωμένη; Δεν σου κρύβω πως ξεκίνησα να σε διαβάζω μ' ένα πελώριο ερωτηματικό πάνω απ' το κεφάλι μου (βλ μα πώς της ήρθε να μιλήσει γι' αυτό το θέμα;), το οποίο έδωσε την έκπληξη και τον ενθουσιασμό όταν μαρτύρησες τον λόγο. Πολύ χαίρομαι που το ξεκίνησες, και σου εύχομαι τη καλύτερη έμπνευση για τη συνέχεια. Ξεκίνησες δυναμικά και με λέξη-κλειδί. Αυτή η έρμη η αποδοχή... Πόσες φορές δεν έχουμε χάσει την ισορροπία κι από "αποδοχή" έχει γίνει "ενοχή", "δουλικότητα" ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο; Η αποδοχή πρέπει να ξεκινάει πάντοτε απ' τον εαυτό μας και να πηγαίνει χέρι-χέρι με την αξιοπρέπεια, με τη δική μας αξιοπρέπεια. Φυσικά, θα έρθουν κι οι φορές που θα σκύψουμε το κεφάλι, που θα κάνουμε τον μουγκό, τον κουφό, ότι δεν καταλαβαίνουμε, είναι μες στη ζωή, αλλά θα πρέπει να γίνεται ανά περίπτωση, αφού έχουμε ζυγίσει τις συνέπειες. Το κόστος, δυστυχώς, μπορεί να είναι μεγαλύτερο. Και, τελικά, αξίζει τον κόπο; Όπως καταλαβαίνεις, δεν υπάρχει στάνταρ απάντηση, μόνο τροφή για σκέψη. Κι η ανάρτησή σου έρχεται ακριβώς στη περίοδο που έχει πέσει πολλή περίσκεψη, Μαίρη μου. Σ' ευχαριστώ, καθώς όλο αυτό ήταν ένας διάλογος πρωτίστως με τον εαυτό μου κι έπειτα με σένα.

    Σε περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον για τη συνέχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα καταιδρωμένο μου πλάσμα! Συγγνώμη ελπίζω να μη διακόπτω τον διάλογο με τον εαυτό σου, απλά είδα φως και μπήκα. Πολύ βαρβάτα σε βασανίζει η αποδοχή βλέπω και μένα με βασανίζει κατά καιρούς οπότε της δίνω μια φάπα και την εξορίζω στο βάθος του μυαλού. Αλλά ενοχλητική ξανάρχεται. Τι πρέπει να κάνω για να καταλάβει δεν ξέρω. Τέλος πάντων οφείλω να σου πω πως έχω προχωρήσει στο Β! Άντε ξεκίνα φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Α, Μαίρη μου!
    Για μένα η αποδοχή έχει θετική χροιά. Την λατρεύω!
    Γιατί αν δεν αποδέχομαι εμένα όπως είμαι τότε όλα πάνε στραβά.
    Η αποδοχή καταστάσεων ή προσώπων που δεν μου κάνουν, δεν είναι αποδοχή. Είναι συμβιβασμός. Όλοι κάνουμε συμβιβασμούς στη ζωή μας. Δεν σημαίνει ότι τους αποδεχόμαστε κιόλας!
    (Κι όσο λιγότερους κάνουμε τόσο καλύτερα θα νιώθουμε)

    Αλλά η αποδοχή έχει τεράστια σημασία: αποδέχομαι εγώ εμένα, οι γονείς το παιδί τους, το παιδί τους γονιούς ετσετερά....
    Ωραίο και το σχόλιο του Λυσιππακίου μου! ♥
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αριστέα μου καλησπέρα μωρό μου! Ίσως γιατί αντιπαθώ την λέξη συμβιβασμός και δεν την χρησιμοποιώ ποτέ να με βολεύει η λέξη αποδοχή και για τις περιπτώσεις ανάγκης. Όσο για τον εαυτό μου όχι δεν τον αποδέχομαι σε όλα! Τον πολεμάω συχνά και έχουν υπάρξει φορές που με έχει κερδίσει. Αλλά δεν το βάζω κάτω. Καλό ξημέρωμα και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή