Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

Φωτο-συγγραφική Σκυτάλη #2 - Φιλοξενία


Η ΑΝΕΣΠΕΡΗ ΓΡΑΦΕΙ:


 πηγή: pixabay


''Θυμοσοφία: Αν κάτι δεν το εκτιμάς, απλά δεν το αξίζεις''





Οι πεταλούδες που προσελκύονται από το φως, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να καψαλίσουν τα φτερά τους και να χαθούν για πάντα. Όπως χάνεται μια ανθρώπινη ψυχή στη μίζερη πραγματικότητα του συμβιβασμού όταν ακολουθεί την πεπατημένη προκειμένου να βρεθεί μέσα στο φωτεινό όνειρο των άλλων.

Ονειρεύομαι, σημαίνει πως βλέπω τον εαυτό μου σε κάποιο συγκεκριμένο ρόλο. Αυτός με προσελκύει. Γι’ αυτόν βαδίζω στα τυφλά προσδοκώντας να τον αγγίξω. Να τον ντυθώ. Να απλώσω τα φτερά μου μες το δικό μου όνειρο.

Κι εγώ, που άλλο δεν έκαμα απ’ τα μικράτα μου παρά να ονειροβατώ και να φαντάζομαι τον εαυτό μου σε ρόλους διάφορους, κατάφερνα, σχεδόν πάντοτε, ν΄ απλώνω τα φτερά μου με διαφορετική «περιβολή».

Είχα διαβάσει κάποτε, πως όσο περισσότερο βγαίνεις έξω από τον χώρο στον οποίο νιώθεις ασφαλής, τόσο περισσότερο ο χώρος αυτός διευρύνεται. Κάτι που σημαίνει πως, όσο περισσότερο εκτείνεσαι, τόσο περισσότερα πράγματα από αυτά που άλλοτε σε φόβιζαν, τώρα πια σου φαίνονται μικροσκοπικά.

Κι έτσι, με το βλέμμα μοναχά μπροστά, αποφάσισα κι εγώ να βγω από τον ασφαλή μου χώρο.

Δεν χρειαζόμουνα πολλά. Μέσα σε μια βαλίτσα μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Οι αξίες που διδάχτηκα, η θετική μου σκέψη, η προσαρμοστικότητά μου. Τίποτα παραπάνω. Να μείνει ήθελα χώρος για όσα έρχονται, και για να είμαι ανάλαφρη. Τα πολλά φορτία σε κρατούν δέσμιο του χθες, σε κάνουνε δυστυχισμένο.

Σε κάθε βήμα μου εμπρός, αφήνω πίσω μου τον κόσμο αλλαγμένο. Αλλάζουνε τα πάντα. Οι συνθήκες της ζωής, οι προτεραιότητες, οι άνθρωποι, οι αξίες. Κι εγώ μαθαίνω να προσαρμόζομαι σε κάποιες αλλαγές που δεν με αλλοτριώνουν. Όλα αργά και σταθερά βρίσκουν τη θέση τους στον δρόμο μου κι εντός μου. Διπλώνω και τακτοποιώ μες τη μισογεμάτη τη βαλίτσα μου, τα όμορφα που καταφέρνω να αποκομίσω απ’ το ταξίδι κι αφήνω να σκορπίσουνε στις φυλλωσιές των δέντρων αυτά που δεν αξίζουνε. Ανακαλύπτω τελικά, πως «μπάζουν» από παντού μες το μυαλό αέρηδες και παρασέρνουν ότι σκονίζονταν μέσα στη μνήμη. Όπως φιλίες που δεν άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου. Ή, λέξεις και όρκοι που ακούστηκαν απ’ τους παραμυθάδες που συνάντησα ψάχνοντας την αλήθεια μου ενίοτε μέσα σε παραμύθια. Και από το πουθενά προβάλλουν άλλες παρουσίες για να φωτίσουν ξανά τον ουρανό μου με το φως τους. Αν έρχονται σε ΄μένα, προφανώς ακολουθούμε αντίθετη πορεία. Κι αν πάλι κατευθύνονται στην ίδια την κατεύθυνση με ΄μένα, ίσως και ο ρυθμός της περπατησιάς μας να ταιριάξει. Διαφορετικά, θα με αφήσουν ή θα τους αφήσω πίσω.

Κυλάει η ζωή. Πρέπει κι εγώ αρμονικά να ρέω μαζί της. Άλλοτε μες το ρεύμα της κι άλλοτε αντίθετα απ΄ αυτό. Δε μένω στάσιμη σε στάσιμα νερά. Δεν μου αρέσει να λιμνιάζω. Τολμώ να προχωρήσω προς το άγνωστο όσο ανέφικτο κι αν μοιάζει.

Και αφουγκράζομαι το θρόισμα των φύλλων.

Κι ανακαλύπτω, πάντοτε τυχαία, τ΄ αγρίμια που κρύβονται πίσω από τις συστάδες δέντρων.

Και μαθαίνω από τα λάθη μου όπως μαθαίνει ένα παιδί να περπατά μετά από τις απαραίτητες τις πτώσεις.

Και ζω την κάθε μου στιγμή δίχως να την προγραμματίζω.

Και ότι λαχταρώ από τη ζωή, πάντοτε το παθαίνω.







Αυτή ήταν η δική μου αφηγηματική ιστορία, στα μονοπάτια του οποίου με οδήγησε η εικόνα που επέλεξε για ΄μένα η φίλη Άννα (ANNA FLO) από το blog "https://atenizodas.blogspot.com" θέλοντας να μου παραδώσει την σκυτάλη σ' αυτό το υπέροχο ομαδικό ταξίδι της "ΦΩΤΟ-ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΚΥΤΑΛΗΣ". Το εν λόγω δρώμενο που μας παροτρύνει να γίνουμε δημιουργικοί παίζοντας, είναι "παιδί" της Μαίρης (Mary Pertax) από το blog "ghinimatia.blogspot.com", και σκοπός του είναι πρωτίστως να περνάμε όλοι (συμμετέχοντες και αναγνώστες) καλά!!!             
                                 



Η εικόνα που εγώ θα παραδώσω την σκυτάλη στην Memaria είναι μια φωτογραφία που έβγαλα σε κάποιο ταξίδι μου εντός της Ελλάδας, και την αγαπώ πολύ για κάποιον λόγο. Μαράκι μου, σου εύχομαι η φωτογραφία μου να σε εμπνεύσει και να σε αγγίξει με τον ίδιο μαγικό τρόπο που άγγιξε και ΄μένα!!!



Καλή επιτυχία!!!


πηγή:Ανέσπερη


Σημείωση:

Και να που βρέθηκα, από προσωπική μου επιλογή, άστεγη στην blog-o-σφαιρα. Και να που μου προσφέρεται απλόχερα η φιλοξενία των γειτόνων αυτής της όμορφης blog-ο-γειτονιάς. (Φιλοξενία : Σύνθετη λέξη ως γνωστόν, από το φιλώ που σημαίνει αγαπώ + ξένος!). «Καθ’ οδόν» λοιπόν κι εγώ, σαν την κοπέλα της φωτογραφίας, κάνω μικρές στάσεις σε μέρη γεμάτα φως και θαλπωρή όπως είναι αυτό το «σπιτικό» της Μαίρης. Κάποιες φορές, αν και η γλώσσα μας έναντι άλλων υπερτερεί σε λέξεις, αναζητώ να βρω κάτι παραπάνω για να εκφράσω το «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» μου στους ανθρώπους. Και μένω τελικά απλά μονάχα σ’ ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…

Λίγα λόγια για το κείμενό μου. Τον Μάϊο που μας πέρασε έκλεισα το blog μου με σκοπό να εξοικειωθώ πρώτα με το χώρο μόλις καταφέρω να βρω λίγο χρόνο και στη συνέχεια να το ανοίξω και πάλι.

Δύο μήνες αργότερα, αποφάσισα να απενεργοποιήσω (προσωρινά) και το λογαριασμό μου στο fb. Είχα για κάποιο λόγο αισθανθεί μια κόπωση από την περιήγηση σ’ αυτό. Αλλά «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» όπως καλά γνωρίζουμε. Έκτοτε, έκανα τρεις προσπάθειες για να το ενεργοποιήσω και πάλι, μα, αισθάνθηκα μια δυσφορία και προτίμησα να το κρατήσω απενεργοποιημένο.

Κάτι ωστόσο στην εικόνα με την οποία παρέλαβα την σκυτάλη για το παιχνίδι μας, με παρέπεμψε σε μια ανάρτηση που είχα κάνει πριν από χρόνια στο fb. Έτσι το άνοιξα για λίγο προκειμένου να την βρω και να την διαβάσω. Δεν την βρήκα γιατί ήταν πολύ παλιά και κουράστηκα να ψάχνω. Βρήκα όμως ένα συνονθύλευμα σκέψεών μου σε διάφορες βραχύχρονες και άσχετες μεταξύ τους αναρτήσεις του τελευταίου χρόνου και αποφάσισα να κάνω ένα κολάζ από αυτές. Έκοψα, έραψα, διόρθωσα, ξήλωσα, μπάλωσα, πρόσθεσα, αφαίρεσα και τέλος συναρμολόγησα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που διαβάσατε.

Ίσως να «έκλεψα» λιγάκι σ’ αυτό το παιχνίδι. Αλλά έχω ελαφρυντικά δεδομένου ότι έκλεψα από τον εαυτό μου. Αν μη τι άλλο, δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων. Εν πάση περιπτώσει, αν αντιβαίνει στους κανόνες του παιχνιδιού αυτή η ζαβολιά μου, παρακαλώ πολύ να με συγχωρήσετε. Και να με ξαναπαίξετε.



Μαίρη μου,

Ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!!! Δεν βρίσκω κάτι παραπάνω από αυτό να πω…


ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ  ΑΠΑΝΤΑ Η ΑΝΕΣΠΕΡΗ 

46 σχόλια:

  1. Λόγια που αγγίζουν και με εκφράζουν αρκετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λόγια που δεν θα έμπαιναν σε τούτη τη σειρά αν δεν υπήρχε το έναυσμα Drastiria.
      Χαίρομαι που άγγιξαν κάποιες χορδές.
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  2. Η βαλίτσα σου περιέχει τα πιο χρήσιμα πράγματα αξίες και θετική σκέψη, οπότε ξέρεις πως να προχωράς στη ζωή και να μην μένεις σε λιμνάζοντα νερά.
    Εξαιρετικό κείμενο και η φωτογραφία που διάλεξες για την Μαρία εντυπωσιακή.
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως ναι. Αξίες και θετική σκέψη κι ενέργεια είναι το ζητούμενο για να προχωράς μπροστά χωρίς να αλλοτριώνεσαι. Και μένει χώρος και για ότι αγγίζει την ψυχή.
      Σ' ευχαριστώ Ελένη μου, να ΄σαι καλά!
      Καλό μήνα! Καλημέρα!

      Διαγραφή
  3. Μπράβο Ζωή μου!! Υπέροχες σκέψεις και η βαλίτσα σου έχει τόσα πράγματα αξίας...Είναι δυνατόν να σε λένε ΖΩΗ και να μην έχεις αφουγκραστεί ποια είναι η αξία της;
    Συγχαρητήρια Χαίρομαι που η εικόνα μου ήταν στα χέρια σου...Πολύ χάρηκα το κείμενό σου
    Καλό μήνα Ζωή
    Καλό μήνα στην οικοδέσποινα και του παιχνιδιού και της θαυμάσιας φιλοξενίας
    Φιλιά και στις δυο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου νιώθω πως έχω δώσει το στίγμα μου. Αλλιώς δεν εξηγείται η εικόνα που διάλεξες για ΄μένα. Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να κάνω αυτό το κολάζ σκέψεων που έμεναν μετέωρες.
      Και για τα καλά σου λόγια σ' ευχαριστώ!
      Καλό μήνα Οκτώβρη!
      Καλό απομεσήμερο!
      Από ΄μένα, μια ζεστή αγκαλιά!

      Διαγραφή
  4. Καταπληκτικό κείμενο !!! Συγχαρητήρια !!! πολύ το ευχαριστήθηκα . Ένα μεγάλο κομμάτι του ένιωσα και δικό μου. Καλημέρα και πολλά φιλιά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ για το επαινετικό σου σχόλιο FaireLena! Προφανώς βαδίζουμε προς την ίδια την κατεύθυνση...
      Καλημέρα, καλό μήνα!

      Διαγραφή
  5. Ζωή, έγραψες ένα υπέροχο κείμενο που ταιριάζει άριστα με τη φωτογραφία που παρέλαβες από την Άννα μας. Δεν θα το φανταζόμουν ότι είναι κολάζ προηγούμενων σκέψεών σου. Τι να πω? Ένα μεγάλο μπράβο. Εξαιρετική γραφή, που με ταξίδεψε, ενώ η φράση "τα πολλά φορτία σε κάνουν δέσμιο του χτες" με προβλημάτισε. Πολλά φιλιά, κοπέλα μου και εύχομαι να συμμετέχεις στα δρώμενα της μπλογκογειτονιάς μας.
    Πανέμορφη και η φωτογραφία που στέλνεις στη Μαρία μας. Είμαι βέβαιη ότι θα την εμπνεύσει και θα θαυμάσουμε άλλο ένα όμορφο κείμενο.
    Και: Μαίρη μου, χαίρομαι πολύ που φιλοξένησες τη φίλη μας στο μπλογκοσπιτάκι σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού λοιπόν είχα κουραστεί να ψάχνω Mia μου το κείμενο που είχα γράψει πριν από χρόνια στο fb, σκέφτηκα να "πατήσω" πάνω σε μία από τις σύντομες σκέψεις μου που ενίοτε μοιραζόμουν με τους ηλεκτρονικούς μου φίλους και να την δουλέψω αναλύοντάς την. Όμως δεν αποφάσιζα σε ποια απ' όλες να πατήσω. Όλες με τον τρόπο τους "κόλλαγαν" με την εικόνα. Και κάπως έτσι σκέφτηκα να κάνω ένα κολάζ από αυτές. Ούτε κι εγώ θα το φανταζόμουν πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο αν δεν με οδηγούσε σ' αυτό το μονοπάτι η εικόνα της Άννας. Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για το επαινετικό σου σχόλιο!
      Όσο για την φωτογραφία που παραδίδω την σκυτάλη στην Μαρία, στο σχόλιο που θα αφήσω κάτω από την ανάρτησή της, θα της πω τι σκέφτηκα βλέποντας αυτό που αποθανάτισα και με έκανε να την αγαπήσω αυτήν την φωτογραφία.
      Μια αγκαλιά ζεστή από την όμορφη Δράμα!

      Υ.Γ. Η φράση "τα πολλά φορτία σε κάνουν δέσμιο του χτες", είναι απόρροια προσωπικών βιωμάτων και τροφή για σκέψη... Καλώς λοιπόν σε προβλημάτισε...

      Διαγραφή
  6. Αλήθειες, πολλές αλήθειες βρήκα στο γραπτό σου Ανέσπερη .
    Τις αισθάνθηκα δικές μου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποια σχόλια όπως το δικό σου Ρένα μου, με βοηθούν να λέω πως καλά κάνω και εκτίθεμαι με ορισμένα κείμενά μου. Οι "Σκέψεις μικρές κι ασήμαντες, στο χρόνο αφημένες" βρίσκουν αποδέκτες μόνο αν "βγουν" προς τα έξω...
      Να είσαι κι εσύ πάντοτε καλά!
      Αγκαλιά από ΄μένα!

      Διαγραφή
  7. Πολύ ωραίο κείμενο. Ταυτίζεσαι άνετα με τα γραφόμενα. Ουσίες που πρέπει να κρατήσουμε σε μια γωνία του μυαλού μας!
    Μπράβο σου Ανέσπερη. Μπράβο!
    Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Και να τις κρατήσουμε στη γωνιά του μυαλού και να τις δουλεύουμε κάποτε κάποτε γιατί έχουν πολλά να πουν που δεν το είπανε ακόμη...
      Σ' ευχαριστώ!
      Καλό απόβραδο από ΄μένα!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα Ζωή μου !
    Ότι ακριβώς με τόση θέρμη περιμέναμε από σένα το πήραμε με πανέμορφο τρόπο. Δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία. Πήρες την σκυτάλη και συνεχίζεις το δημιουργικό πνευματικό αυτό πόνημα με το δικό σου χαρακτήρα και τα μηνύματα της ψυχής σου.

    Το αφήγημά σου είναι σε πρώτο πρόσωπο, κάτι που μου αρέσει. Έχει το κάτι ξεχωριστό. Έχει μια αφήγηση στην αυτογνωσία, στα μονοπάτια της ζωής, στα φωτεινά και σκοτεινά της λημέρια.
    Γράφεις βελούδινα. Με ένα συναίσθημα που αγγίζει λεπτά αισθήματα και αξίες.
    Και μέσα από την "Θυμοσοφία" σου μας έδωσες και μαθήματα στη στράτα της ζωής.

    Σε ευχαριστούμε Ζωή μου ! ειλικρινά για το όμορφο, ζεστό και ανθρώπινο αυτό κείμενο.
    Η Φιλοξενία σου στα μπλογκ μας είναι διαρκής ανοιχτή πρόσκληση, να το ξέρεις. Ανά πάσα στιγμή το θελήσεις. Προσωπικά ξέρεις ότι θέλω την επιστροφή του μπλογκ σου στο δίκτυο. Είναι απαραίτητο. Και σε ότι χρειαστείς είμαστε εδώ για τεχνική βοήθεια.

    Η Εικόνα σου, εικόνα προσωπική, έχει πολλούς συμβολισμούς και πεδίο ανοιχτό για έμπνευση για την Μαρία μας, στην οποία και εύχομαι καλή επιτυχία.

    Ζωή μου καλό μήνα με τις ευχές μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο αγαπημένος ο φίλος ο Γιάννης, με την πάντα καλή του κουβέντα!
      Φίλε Γιάννη, συνηθίζω πάντοτε να σκέφτομαι στα Ελληνικά και σε πρώτο πρόσωπο. :)
      Όσον αφορά τον τίτλο, δεν κατάλαβα πως έκανα αυτό το "τυπογραφικό" λάθος. Ο τίτλος του κειμένου μου είναι "Θυμοσοφία : Αν κάτι δεν το εκτιμάς, απλά δεν το αξίζεις". Προφανώς εκ παραδρομής το χώρισα σε δύο σειρές με αποτέλεσμα μετά την λέξη "θυμοσοφία" να φαίνεται πως η επόμενη πρόταση είναι και αυτή σκέψη δική μου ενώ η αλήθεια είναι, πως είναι θυμοσοφία.
      Σ΄ ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα. Και για την στήριξη από το πρώτο μου ξεκίνημα, και για την ανοιχτή πρόσκληση για φιλοξενία, και για τα καλά σου λόγια!
      Να είσαι πάντοτε καλά φίλε Γιάννη!
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  9. Zωή μου συγχαρητήρια για τη μονταρισμένη ιστορία σου, που προσωπικά την κάνω "βαλίτσα πρώτων βοηθειών".
    Η φωτογραφία που παρέλαβες ήρθε "κουτί", σ' αυτή την πολύ όμορφη ιδέα που είχες.
    Άνευ ή με μπλογκ, δεν έχει και τόση σημασία, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε.
    Σου εύχομαι έναν όμορφο Οκτώβρη και ό,τι καλύτερο στη ζωή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι πως η ιδέα γεννήθηκε από την φωτογραφία που μου έστειλε η Άννα. Δεν θα λειτουργούσε αντίστροφα, είμαι σίγουρη.
      Και έχεις απόλυτο δίκιο! "Άνευ ή με μπλογκ, δεν έχει και τόση σημασία, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε".
      Αντεύχομαι θερμά για καλό μήνα Οκτώβρη και ό,τι καλύτερο στη ζωή σου!

      Διαγραφή
  10. Ξέρεις πια Ζωή μου, πόσο μου αρέσει να σε διαβάζω ή καλύτερα να σου μιλώ και να μου μιλάς, εξ άλλου αυτό δεν κάνουμε-κάναμε τον τελευταίο καιρό; Στη συνέχεια τραβήχτηκες διακριτικά, προσωπικά το σεβάστηκα και δεν θέλησα να επέμβω με ερωτήσεις! ;-)
    Ομολογώ πως περίμενα την συμμετοχή σου και χάρηκα που είδα πόσα πολύτιμα είχες και έχεις ακόμα μαζί μες τη βαλίτσα, στη τρυφερή καρδιά σου...
    Μέχρι ν' ανοίξει το μπλογκόσπιτο σου, θα ευχαριστήσω την Μαίρη για την φιλοξενία και γιατί δίνει για μια ακόμα φορά την ευκαιρία να γραφτούν παρόμοια υπέροχα κείμενα καρδιάς!
    Μια μεγάλη χαμογελαστή και ζεστή αγκαλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου, το ξέρω ναι! Η αλήθεια είναι πως όσο μεγαλώνω τόσο μεγαλώνει και το "πνίξιμο" που νιώθω μπροστά σε οποιαδήποτε οθόνη. Χρειάζομαι φύση, ουρανό, φως, ανθρώπους που κατ' ιδίαν θα συζητάμε για να μπορώ να είμαι και να αισθάνομαι καλά. Δεν αποτραβήχτηκα!
      Μου έχεις δείξει με τον τρόπο σου πόσο σου αρέσει να διαβάζεις τις μικρές και ασήμαντες σκέψεις μου. Και σ' ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτό! Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να αλλάξει η άποψή μου για κάθε "ψυχρή οθόνη" και να "σκάσουν μύτη" και πάλι στην blog-o-σφαιρα οι "Σκέψεις μικρές κι ασήμαντες στο χρόνο αφημένες"... Ποιος ξέρει?
      Μέχρι τότε θα αφήνονται είτε στα βουνά που επισκέπτομαι, είτε σε τέτοιες ζεστές φιλοξενίες!
      Μια μεγάλη, χαμογελαστή, ζεστή και βορειοελλαδίτικη αγκαλιά και από ΄μένα!

      Διαγραφή
  11. Με πολύ υπέροχο τρόπο μίλησες με το κείμενο σου για όσα αξίζουν στη ζωή, όσα διδασκόμαστε από εμπειρίες, για όσα βιώματα μας σημαδεύουν και αφήνουν θησαυρούς στην καρδιά μας! Συγχαρητήρια Ζωή μου για άλλη μια φορά απέδειξες το πόσο βαθιά αναλύεις τα πράγματα και πόσο όμορφα εκφράζεις τις εμπνεύσεις σου! Υπέροχη η φωτογραφία σου για την Μαρία και περιμένω να απολαύσω κι εκείνην με την σειρά της! Και πάλι μπράβο! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, όσο ψάχνεις, βρίσκεις. Όσο βρίσκεις, αποθηκεύεις. Και όσο αποθηκεύεις αναλύεις για να ξεσκαρτάρεις...
      Αυτό το κείμενο δεν θα γραφόταν με τον τρόπο που γράφτηκε αν δεν του έδινες το έναυσμα και δεν θα ακουγόταν αν δεν του έδινες το "βήμα". Επομένως τα συγχαρητήρια σου ανήκουν!
      Για μια ακόμη φορά, θέλω να εκφράσω το ΜΕΓΑΛΟ μου ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!!
      Μια αγκαλιά ζεστή από ΄μένα!

      Διαγραφή
  12. Ζωή μου χαίρομαι που έκανες ζαβολιά όπως λες, γιατί εγώ καθόλου ζαβολιά δεν το θεωρώ, αλλά ευκαιρία.
    Ευκαιρία να μάθουμε κι εμείς τις υπέροχες αυτές σκέψεις σου! Και χαίρομαι που η φωτογραφία της Άννας έδωσε σε σένα και σε μας αυτή την ευκαιρία!
    Ταυτίστηκα σχεδόν, και ψάχνω τώρα τρόπο να ταυτιστώ και με την πανέμορφη εικόνα που μου στέλνεις. Να δω μέσα της!

    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν αυτήν τη χαρά σου για την ζαβολιά μου, την εκλαμβάνω θετικά! Υποθέτω πως θα με ξαναπαίξετε!
      Χαίρομαι πάρα πολύ που ταυτίστηκες. Προς την ίδια κατεύθυνση κι εσύ, ωραία! Η φωτογραφία μου μιλάει από μόνη της και λέει ξεκάθαρα πράγματα. Η οπτική γωνία μονάχα διαφέρει. Είμαι σίγουρη πως θα σου μιλήσει γι' αυτό και την διάλεξα. Είχα κι άλλες υποψήφιες μα αυτή η αφιλότιμη έκαμνε πολύ θόρυβο!!!
      Πάντως από όποια οπτική γωνία και αν την δεις εσύ, το αποτέλεσμα θα μας ταξιδέψει! Το λέω και το πιστεύω!!!
      Αγκαλιά, γλυκιά και ζεστή!
      Καλό μήνα Οκτώβρη, καλή επιτυχία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  13. Έτσι πρέπει να ανοιγόμαστε στον κόσμο, με φορτίο ελαφρύ στο βάρος, βαρύ στην αξία.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή, μπράβο και για το... κλέψιμο και για το μοίρασμα.
    Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα μου! Το μυστικό είναι στο μοίρασμα...
      Καλό μήνα αντεύχομαι θερμά!!!

      Διαγραφή
  14. Το κείμενο σου Ζωή μου δείχνει οτι βαζεις τις αξιες της ζωής.. πανω από όλα!!
    Πολύ χαρηκαμε που η Μαίρη σε φιλοξενησε στο χώρο της ετσι μπορεσαμε να αφουγκραστούμε τις σκεψεις σου Καμιά σκεψη δεν ειναι ασήμαντη Ζωή μου και εσύ κάνεις πολλες και σημαντικες.. αυτό είναι το κερδος μας.. να προχωραμε για τα καλύτερα ..να ξεσκαντζάρουμε τα πρέπει..και να ακολουθόύμε τα θελω μας!!
    Να απολαυσεις ότι σε κανει χαρούμενη ..πολύ ωραία και η φωτογραφία για την Μαρία μας!!
    Να περνας όμορφα ότι και να κανεις καλο σου μηνα φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου μέσα στο "Γράμμα" σου κρύβονται πολλές αξίες! Ταυτίστηκα και με την εγγονή και με την γιαγιά όπως σου έγραψα και στο σχόλιό μου. Διδάχθηκα μαθήματα που πρέπει να διδάξω... Όσο για τις μικρές κι ασήμαντες σκέψεις μου? Τα πάντα είναι σχετικά. Ανάλογα από ποια οπτική γωνία βλέπει ο καθένας την "πραγματικότητά" του...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!
      Αυτήν την περίοδο της ζωής μου όπως ξέρεις, απολαμβάνω τον ρόλο της γιαγιάς και νιώθω ευλογημένη που στα 54 μου χρόνια μεγάλο μέρος της μέρας μου το περνάω με παιχνίδι!
      Εύχομαι κι εσύ να απολαμβάνεις τον ρόλο της γιαγιάς με την ίδια ένταση που τον απολαμβάνω κι εγώ!!!
      Υ.Γ. Τις ευχαριστίες σου μου τις διαβίβασε η Μαρία!
      Εγώ σ' ευχαριστώ!
      Καλό μήνα !

      Διαγραφή
    2. Aπόλαυσε τον αυτο το ρόλο της γιαγιας Ζωή μου..τωρα που είναι μικρα..χόρτασε παιχνιδι..οταν μεγαλωσουν ανοιγουν τα φτερα τους και πετανε μακρυα!! γερα να είναι όλα τα παιδια του κοσμου!! ειναι ο ωραιότερος ρόλος στην ζωή μας..τον ζεις και με καταλαβενεις!τα δικα μου ήδη ειναι μεγαλα αλλα παντα γελαμε με τα καμωματα τους οταν ήταν μικρά!! να είσαι καλα φιλακιαα!!

      Διαγραφή
  15. Νομίζω πως είναι ένα κείμενο που μίλησε σε όλους μας, Ζωή μου. Πήρες μια φωτογραφία και τη πήγες σε άλλα επίπεδα, αυτά της εσωτερικότητας. Οι βαλίτσες τού μέσα μας είναι οι πιο σημαντικές· θέλουν το κατάλληλο σημείο τοποθέτησης, συχνό άνοιγμα και κοίταγμα στο τι-κρατάω-και-τι-πετάω, για να μη φτάσει το αποθηκάκι μας να 'ναι ασφυκτικά γεμάτο με σαβούρες. Πολύ εμπνευσμένη συμμετοχή, και καθόλου δεν με πείραξε που ήταν συρραφή διάφορων προηγούμενων σκέψεών σου. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Lysippe, σ' ευχαριστώ! Αν και ήμουν επιφυλακτική για το κείμενό μου σκεπτόμενη πως είναι ένα παιχνίδι και θα έπρεπε να καταπιαστώ με ένα πιο ανάλαφρο θέμα, χαίρομαι τελικά που το μοιράστηκα μαζί σας. Γιατί το αγκαλιάσατε. Και κυρίως, γιατί κατάφερα, βάζοντας σε μια σειρά σκόρπιες σκέψεις, να σας περάσω κάποιους προβληματισμούς μου και κάποιες άμυνες που με βοηθούν να προχωράω.
      Να ΄σαι καλά! Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  16. Μια βαλίτσα με καθαρή σοφία. Μόνο σοφία-καθόλου γνώση.
    Αυτό που αγαπώ και στηρίζω!
    Ζωή μου, μου άρεσε η διαφορετική του προσέγγιση!
    Πολλά ζεστά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ου γαρ έρχεται μόνο" Αριστέα μου! Και ευτυχώς, καθώς έρχεται, φέρνει μαζί του και την σοφία που αντισταθμίζει τα κατά!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Και από ΄μένα μια ζεστή αγκαλιά!

      Διαγραφή
  17. Μου άρεσε ιδιαίτερα που μια φωτογραφία σε γύρισε πίσω σε κάτι παλιό που έγραψες, δεν το θεωρώ "κλέψιμο" ίσα ίσα το θεωρό ιδιαίτερο. :)
    Η ζωή κυλά μα το μαγικό είναι πως αν για κάποιο λόγο δεν μπορέσουμε να την ακολουθήσουμε στέκεται δίπλα μας και μας περιμένει μέχρι να...
    χαμογελώ για την όμορφη φιλοξενία της Μαίρης, και εγώ το ίδιο θα έκανα και πιστεύω αρκετοί από την γειτονιά των μπλογκς :)
    Χαρηκα για την γνωριμία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφο αυτό που γράφεις maniasprit. Πως "η ζωή κυλά μα το μαγικό είναι πως αν για κάποιο λόγο δεν μπορέσουμε να την ακολουθήσουμε, στέκεται δίπλα μας και μας περιμένει μέχρι να..."
      Σ' ευχαριστώ πολύ!!!
      Και στο "χάρηκα για την γνωριμία", θα απαντήσω :
      Επίσης!!! :)

      Διαγραφή
  18. Ταυτίστηκα με τις σκέψεις σου όπως τόσο εμπνευσμένα αναδύονται από το θαυμάσιο κείμενό σου Ζωή μου και με άγγιξε ιδιαίτερα φράση σου : "και μαθαίνω από τα λάθη μου όπως μαθαίνει ένα παιδί να περπατά μετά από τις απαραίτητες πτώσεις...." γιατί ειδικά αυτήν την χρονική στιγμή, έχω πάρει ένα σπουδαίο μάθημα, μετά από μία επώδυνη πτώση....Να είσαι καλά , να γράφεις και να μας δίνεις την ευκαιρία να σε διαβάζουμε ,είτε στο δικό σου χώρο, είτε ως φιλοξενούμενη.....Πολλά υποσχόμενη η φωτό που επέλεξες γιά την Μαρία....Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κλαυδία μου,
    Χαίρομαι όταν μου λένε πως ταυτίζονται με τις σκέψεις μου! Γι' αυτό και τις εκθέτω άλλωστε! Λες κι αισθάνομαι τις ανάσες των συνοδοιπόρων μου γύρω μου και παίρνω κουράγιο γιατί σκέφτομαι πως, δεν είμαι η μόνη που "ξεστράτισε". Ούτε και πως κάτι δεν πάει καλά με ΄μένα.
    Και να θυμάσαι : Το μυστικό είναι να εστιάζεις στα σπουδαία μαθήματα και όχι στις επώδυνες πτώσεις... Τα τραύματα από τις πτώσεις επουλώνονται, τα μαθήματα όμως μένουν εσαεί...
    Μια αγκαλιά από ΄μένα, Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λοιπόν..αγαπώ τόσο τους ειλικρινείς ανθρώπους που είναι και τρομερά δυσεύρετοι..!
    (για την αποκάλυψη περί "ζαβολιάς" στο τέλος..που συμφωνώ με την Μαρία ευτυχώς που την έκανες) :)
    Ανέσπερη με άγγιξε κι εμένα η αφήγησή σου, ανθρώπινη, βαθιά, δυνατή.

    Μαίρη μου κάτι έχει γίνει και δεν μου έρχονται τα emails για την σκυτάλη..
    Γι'αυτό ήρθα με τόσο μεγάλη καθυστέρηση.
    Λόγω κάποιων σοβαρών γεγονότων δεν έχω την δυνατότητα να μπαίνω συχνά κι έτσι τα έχασα.
    Την καλησπέρα μου καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άγγιξαν αυτές οι σκόρπιες σκέψεις μου που μπήκαν σε μια κάποια σειρά Katerina Verigka! Στα "παιχνίδια" μου σχεδόν ποτέ δεν κάνω ζαβολιές. Κι αν τύχει να τις κάνω, πάντοτε τις ομολογώ κι ας κινδυνεύω να μην με ξαναπαίξουν... ;)
    Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!!!

    Υ.Γ. Εύχομαι τα "κάποια σοβαρά γεγονότα" να είναι πλέον μια ανάμνηση που άφησε πίσω της μόνο το θετικό στοιχείο. Δηλαδή, ακόμη ένα χρήσιμο μάθημα για κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Υπεροχη αναρτηση! Μακαρι να ειναι γεματο το ταξιδι σου (μας) απο εικονες συναισθηματα και ελαφριες αποσκευες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είθε το ταξίδι να είναι μονάχα από έντονες εικόνες και έντονα συναισθήματα! Τις αποσκευές BUTTERFLY, εμείς επιλέγουμε με τις να τις φορτώσουμε. Και όσο λιγότερα υλικά περιλαμβάνουν, τόσο περισσότερος χώρος περισσεύει για εκείνα τα άϋλα που αξίζουν...
      Σ' ευχαριστώ!!!

      Υ.Γ. Συγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω. "Ταξίδευα"...

      Διαγραφή
  23. Αγαπώ τους ανθρώπους εκείνους που ακόμα και στο χείλος του γκρεμού δεν πέφτουν, μα χρησιμοποιούν τα φτερά τους για να πετάξουν! Πόσο πολύ "εγώ" η αφήγησή σου! Βαθιά ανθρώπινη, ειλικρινής, ιδιαίτερη... Μακάρι το ταξίδι σου, πλέον, να έχει μόνο χαμόγελα κι ονειρικές στιγμές να σου προσφέρει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ onirokosmos!
      Είθε...

      Υ.Γ. "Ιδιαίτερη"! Αυτή ακριβώς η λέξη πέρασε από το μυαλό μου διαβάζοντας τη δική σου συμμετοχή!!! :)

      Διαγραφή
  24. κολλάζ διάσπαρτων σκέψεων ανά τους καιρούς ήταν αυτό το διαμαντάκι δηλαδή; !
    Από τα ομορφότερα που διάβασα ποτέ μου ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ναι, αννετά...κι. Κολάζ διάσπαρτων σκέψεων ανα τους καιρούς ήταν. Δεν ξέρω αν είναι διαμαντάκι, μα τελικά μετά από σκέψη κατέληξα πως δεν ήταν δύσκολο να γίνει, δεδομένου ότι υπάρχει πάντα ένα κέντρο αναφοράς στην στάση ζωής και επομένως στον τρόπο σκέψης και έκφρασης. :)
    Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφά σου λόγια!!!
    Καλό μήνα!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή