Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

''Παίζοντας με τις λέξεις''- Συμμετοχή!

πηγή



Και ο Θεός είπε....


Και κοιτώντας την πύρινη μάζα ανάμεσα σε ξερά κομμάτια τέφρας, είχα την μεγάλη έμπνευση της δημιουργίας. Και είπα αρχικά... '' γαία πυρί μιχθήτω...'' και η γη με τη φωτιά αναμείχθηκαν. Και χώρισα την φωτιά και την έστειλα στον πυρήνα και τη σκέπασα με γη και πέτρα. Και φύτεψα σπόρο και σκέπασα με νερό. Και έγινε βλάστηση που σκέπασε τη γη. Κι έβαλα τις τελικές πινελιές υψώνοντας τη γη κατά τόπους, γεμίζοντας με νερό τα βαθιά κενά. Και φτιάχτηκε η στεριά και η θάλασσα. Από την τόση ομορφιά, δάκρυσα. Και τα δάκρυα έγιναν λίμνες και ποτάμια. Ω! τι πηγές ευφορίας!
Και είπα ... τέτοιος παράδεισος χρειάζεται ζωή! Και γέμισα πλάσματα χιλιάδες γη και ουρανό, νερό και στεριά. Μα κάτι έλειπε! Και σκέφτηκα πως χρειάζομαι και ένα ομοίωμα μου. Με νόηση! Με κρίση! Να τα απολαύσει, να τα συντηρήσει, να τα αξιοποιήσει. Και έφτιαξα τον άνθρωπο και έβαλα στα χέρια του ενέχυρο την τύχη της δημιουργίας μου. Μιας δημιουργίας που αποτελούσε από μόνη της οδοδείχτη για την πορεία του έργου του και της δουλειάς του.
Και σαν τελείωσα, απόκαμα και έγειρα να ξαποστάσω.
Εκατομμύρια ανατολές έκτοτε και εκατομμύρια δύσεις.
Και γύρισα τώρα να δω και να θαυμάσω. Κι απόμεινα σιωπηλός κι απελπισμένος!
Το δημιούργημα που εμπιστεύτηκα πιότερο απ' όλα, αυτό που θεώρησα ομοίωμα μου με νόηση και κρίση, αυτό με απέλπισε πιο πολύ!
Χρησιμοποίησε την νόηση και την έφτασε σε ψηλά επίπεδα, μα συγχρόνως μεγάλωσε η αλαζονεία του και η καυχησιά του!
Εξελίχθηκε, εκπολιτίστηκε μα μαύρη ομίχλη σκέπασε την καρδιά και το μυαλό του. Η ψυχή του εκφυλίστηκε και το αίμα νοθεύτηκε από απληστία, κακία και ψέμα.
Η νόηση και η κρίση του χρησίμευσε όχι για τον σκοπό που πλάστηκε μα για την καταστροφή των πάντων μαζί και του εαυτού του.
Κούρσεψε τα αγαθά που του δώρισα, λεηλάτησε και κατέστρεψε τις φυσικές ομορφιές, μόλυνε τον αέρα και το νερό, οδήγησε στον αφανισμό γενιές ολόκληρες πλασμάτων ανήμπορων να αντισταθούν στην αδηφάγα μανία του. Και στην διάρκεια όλων αυτών, άρχισε να αφανίζει και το ίδιο το είδος του χωρίς διάκριση, χωρίς αισθήματα. Γέμισε την πλάση με τα σύμβολα της αλαζονείας του. Κτίσματα απόδειξη της κυριαρχίας του. Και έγραψε σελίδες ολόκληρες ιστορίας που δείχνουν τα συνθήματα και τους στόχους του.
Του έστειλα σημάδια πάμπολλες φορές. Μα αδιαφόρησε!
Κι η απάντηση του ίδια. Όλα τα καίμε, όλα τα απομυζούμε, όλα τα καταστρέφουμε, όλα τα καταπατάμε. Είμαστε οι ηγέτες του σύμπαντος. Εμείς ρυθμίζουμε τις τύχες όλων. Εμείς είμαστε οι απόλυτοι άρχοντες.
Και τα θέλω τους παραγκωνίζουν όλο και περισσότερο τα πρέπει αυτού του κόσμου.
Άνθρωπε χλευαστή των πάντων, πλεονέκτη και τυχοδιώκτη, χαίρεσαι με την πρόσκαιρη επικράτηση σου, χτισμένη πάνω σε θεμέλια που έκανες σαθρά με την αδιαφορία σου! Δρόμος χωρίς αξιοπρέπεια, αρχές και ιδανικά,είναι δρόμος εύκολος μα χωρίς επιστροφή!
Άνθρωπε αλαζόνα σου γυρίζω την πλάτη, σε περιφρονώ και το μόνο που σου λέω είναι πάλι...
''γαία πυρί μιχθήτω'' μα με την έννοια που εσύ του έδωσες! '' Ας γίνουν όλα στάχτη''



                                 
              

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις'' της Μemaria του mytripsonblog . Ευχαριστώ για την φιλοξενία και για το κίνητρο της δημιουργίας.

26 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου Μαίρη μου
    Ξεχωριστό κι αγαπημένο!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια. Μου άρεσε η συμμεοχή σου και ήταν στις επιλογές μου. Καλογραμμένο...Μπράβο Μαίρη μου
    Καλή σου μέρα
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σ' ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά κορίτσι μου και να έχεις έναν όμορφο δημιουργικό μήνα! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Κστοικοι κσι συγκάτοικοι είμαστε στη γη, αλλά επικράτησε ο παραλογισμός του κατακτητή...
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου, Μαίρη μου.
    Κσλή Κυριακή! 💨😙

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έχω ξαναπεί είμαστε χειρότεροι από κοπάδι ακρίδες που πέφτουν σε μια σοδειά! Κι αυτό μόνο λύπη προκαλεί! Καλό μήνα Αλεξάνδρα μου!

      Διαγραφή
  4. Πάρα πολύ δυνατό κείμενο, μια πραγματικά ξεχωριστή συμμετοχή!
    Μαίρη μου συγχαρητήρια πολλά και σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά που μας ξεσηκώνεις μας συγκεντρώνεις και μας δίνεις ερείσματα! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Ήσουν τόσο σαρωτική μ' αυτή σου τη συμμετοχή, που τύφλα να 'χει ο Ζορμπάς. Προσωπικά, μόνο το τέλος θα το ήθελα κάπως διαφορετικό (που υπό άλλες συνθήκες θα το γούσταρα με τα χίλια!). Όχι ειπωμένο απ' τον Θεό; Κάπως διαφορετικό; Για μένα ο Θεός είναι ταυτόσημος με την αγάπη, τη μακροθυμία και την ευκαιρία, όχι με εκδικητικότητα. Μόνο αυτό με "ενόχλησε" λιγάκι, γιατί, κατά τ' άλλα, τη βρήκα υπέροχη. Σε ξεχώρισα αμέσως-αμέσως! Συγχαρητήρια, tiger. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυσίππη μου ήθελες άλλο τέλος γιατί είσαι μια ρομαντική ψυχούλα! Ενώ εμένα ο κυνισμός μου έχει χτυπήσει από καιρό την πόρτα. Θα ήθελα αλλά δεν το βλέπω να έρχεται, μόνο και μόνο γιατί τα δεδομένα δεν οδηγούν προς το τέλειο και υπέροχο. Σ' ευχαριστώ μάτια μου πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Ο Λόγος σου Μαίρη σε αυτή τη συμμετοχή ήταν διαφορετικός. Ήταν μια δημιουργία που ανέδειξε με πολύ όμορφο τρόπο τον σεβασμό σου στη Μητέρα Γη αλλά και στον συγκροτημένο καταγγελτικό σου λόγο για το ρόλο του ανθρώπου πάνω στον ευτελισμό και τον βιασμό της Φύσης.
    Ήταν ένα δημιούργημα φωτεινό αλλά συνάμα και διδακτικό. Δοσμένο με όμορφη πλοκή, μπαίνοντας στο χώρο της Θείας δημιουργίας, κατάφερε να δώσει ανάγλυφα το επιθυμητό μεγάλο μήνυμα.
    Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σου αλλά και αυτό σου το δημιούργημα.
    Καλή συνέχεια καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ήταν κάτι διαφορετικό όντως! Φταίει ο οδοδείχτης μου που γυρίζει συνεχώς εκεί! Σ' ευχαριστώ πολύ να είσαι πάντα καλά και να μοιραζόμαστε δημιουργικές στιγμές! Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  7. Μαίρη μου η συμμετοχή σου είναι πολύ δυνατή και την ξεχώρισα αμέσως. Είναι γεμάτη αλήθειες που πονάνε και πολύ διδακτικό κείμενο. Εμείς οι άνθρωποι δυστυχώς καταστρέφουμε χωρίς σκέψη για τις συνέπειες όλα τα όμορφα γύρω μας. Κάποια στιγμή ίσως γίνουν όλα στάχτη...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο Ελένη μου ο μεγαλύτερος πολέμιος της ομορφιάς και της ανθρωπιάς είναι ο άνθρωπος! Φιλιά πολλά και σε σένα κορίτσι μου! Να είσαι καλά πάντα!

      Διαγραφή
  8. Μαίρη μου θαύμασα τον καταγγελτικό σου λόγο, που αν η φύση είχε φωνή, νομίζω πως κάτι τέτοιο θα μας ούρλιαζε. Τα συγχαρητήριά μου για τη δυνατή συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου μας το λέει συχνά πυκνά αλλά εμείς χαμπάρι... Κοίτα τι έγινε στην Ινδονησία, ή ακόμα και σ' εμάς στη Μάνδρα. Τόσα θύματα τόση καταστροφή, κι όμως το πλιάτσικο πλιάτσικο! Αυτή η νοοτροπία θα μας φάει. ''Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα''! Σ' ευχαριστώ πολύ καλό μήνα!

      Διαγραφή
  9. όλοι οι μικροι, οι αφανείς, βλέπουμε την Αλήθεια, την καταγγέλουμε, την αποστρεφόμαστε αλλά δεν έχουμε καμία δύναμη να την ανατρέψουμε. Αγγίζεις με περίσσεια ευαισθησία την κοινωνική αδικία που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος από καταβολής χρόνου. Θαυμάσιο Μαίρη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννέτα μου πολλές φορές σκέφτομαι πως είμαι αδύναμη, αλλά συνάμα αν είχα δύναμη πιστεύεις πως αυτό θα με άλλαζε; Ή πως το σύστημα θα με άφηνε να αλλάξω όσα πίστευα πως πρέπει να αλλαχθούν; Σ' ευχαριστώ κορίτσι μου Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Κραυγή οργής η συμμετοχή σου, Μαίρη μου και πόσο δίκαιο έχεις, γιατί ναι, είμαστε αχάριστοι και αγνώμονες και αυτό το πληρώνουμε όλοι μας και με τις "φυσικές" καταστροφές που πλήττουν τον πλανήτη μας!
    Μπράβο σου και μπράβο και στην Μαρία που διοργάνωσε ένα παρόμοιο εξαιρετικό δρώμενο!
    ΑΦιλάκια ανεμοδαρμένα (ακόμα) αλλά καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου με περιόρισαν οι λέξεις αλλιώς θα ούρλιαζα περισσότερο! Αλλά είπαμε τα πάντα έχουν τα όρια τους. Και η Γη επίσης! Φιλιά καλό μήνα!

      Διαγραφή
  11. Το δυνατό κείμενό σου Μαίρη , αναδεικνύει ένα θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολεί σοβαρά όλους....ο βιασμός της Φύσης, η αδιαφορία και η συνεχιζόμενη καταστροφή από τον άφρονα άνθρωπο, έχει ήδη δείξει τις ολέθριες συνέπειές της, παρ΄όλα αυτά, οι φωνές όσων έχουν αντιληφθεί τη σημασία της προστασίας και άμεσης παύσης των επισφαλών παρεμβάσεων , οχι μόνον δεν ακούγεται, αλλά καταπνίγεται κυριολεκτικά από τις αποφάσεις των ισχυρών της γής που προσβλέπουν μόνον στα πρόσκαιρα συμφέροντά τους...Συγχαρητήρια γιά το κείμενό σου. Καλό μήνα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου πιστεύω πως όλους τους βαθιά σκεπτόμενους τους απασχολεί αυτό το θέμα αλλά η ασυνειδησία έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα! Σ' ευχαριστώ καλό μήνα!

      Διαγραφή
  12. Πολλά συγχαρητήρια Μάρη μου !! τι λέξεις να βρω εγώ τώρα να πρωτοτυπήσω και να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου. Είσαι καταπληκτική!! Καλό μήνα και καλό σου ξημέρωμα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Α, το ξεχώρισα και το ψήφισα. Αν και θα σου ομολογήσω μου κακοφάνηκε ο τιμωρός-θεούλης!
    Τον θέλω μόνο να αγαπάει εγώ ☺

    Έπιασες ένα σοβαρότατο θέμα Μαίρη μου, με ένα εξαιρετικό τρόπο.
    Ξετρελάθηκα με την ιδέα να (μας) μιλάει ο Θεός επιτέλους!
    Εύγε!

    Πολλά φιλιά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΣΥΓΚΛΟΝΗΣΤΙΚΟ!!
    ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ!
    Η γιαγιά μου έλεγε, θα μας χάσει ο Θεός μ αυτά που κάνουμε κι έχει 55 χρόνια που πέθανε, φαντάσου να έβλεπε το τώρα.
    Μόνοι μας θα χαθούμε, δεν είναι ανάγκη να μας βοηθήσει .
    Τα είπες όλα αληθινά κι ωμά όπως είναι.
    Αν έστω και λίγο να αλλάζαμε προς το καλό , θα βλέπαμε την αγάπη του και την φιλευσπλαχνία του, αλλά δεν τη βλέπω την αλλαγή .
    Ίσως θέλουμε κι άλλο για να πιάσουμε πάτο και μετά " Γαία πυρί μιχθήτο "
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ο κόσμος μας πάντα έτσι ήταν, ο θανατός σου η ζωή μου... Η προσέγγισή σου μου άρεσε πάρα πολύ με έναν ρομαντικό Θεό που , ακόμη κι αυτόν γελάσαμε. Απέδωσες δυνατά την απληστία, μπράβο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή