Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Πίσω από τους τοίχους! { Συμμετοχή στο ''Παίζοντας με τις λέξεις''}

                                                        πηγή



Η επιγραφή  στην πρόσοψη του παλιού αρχοντικού έγραφε:
‘’Αποκατάσταση διατηρητέου αρχοντικού
Δωρεά στον Δήμο του ….’’.
Η θωριά του ονόματος του πατέρα της έμοιαζε πύρινη στα μάτια της.
Ήξερε απέξω κι ανακατωτά κάθε σπιθαμή χώρου αυτού του σπιτιού και ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούσε να ανασύρει από το χρονοντούλαπο της μνήμης της ολόκληρη δέσμη από αναμνήσεις. Όλες κακές. Γι’ αυτό τον λόγο και μόνο στην θέα αυτού του σπιτιού στο οποίο είχε μεγαλώσει, ένοιωθε πικρή γεύση στη γλώσσα και ένα κόμπο στο στομάχι της.
Στα δεκαοκτώ της χρόνια κατόρθωσε να φύγει από εκεί και να κάνει την επανάσταση της. Κι οι γονείς της μετακόμισαν μόνιμα στο εξοχικό τους.
Γύρισε την πλάτη της αργά στο κτίριο που θα έπρεπε να της φέρνει χαρά μια και εκπροσωπούσε την παιδική της ηλικία. Μακάρι να μπορούσε να γυρίσει την πλάτη και στο κύμα φόβου που την κατέκλυζε από τότε.
Ο πατέρας της χαροπάλευε στο νοσοκομείο και η μάνα της ήταν στο πλευρό του. Εκείνη δεν τον είχε επισκεφθεί ούτε μια φορά. Δεν μπορούσε να αντικρίσει αυτόν που επί χρόνια ικανοποιούσε τις άνομες και άρρωστες ορμές του στο αθώο κορμάκι του παιδιού του. Η μητέρα της δεν την ρώτησε ούτε μία φορά αν θα πήγαινε να δει τον πατέρα της και αυτό την βεβαίωνε πως τόσα χρόνια ήξερε, αλλά δεν μιλούσε. Αυτό την πλήγωνε και την γέμιζε οργή περισσότερο. Γιατί αυτή ήταν η μάνα που πόνεσε για να την γεννήσει, που την έβγαλε από τα σπλάχνα της.
Τι είναι αυτό που θα έκανε μια μάνα να ξεχάσει την μητρότητα και να καλύψει έναν αχρείο; Ο φόβος; Η ψεύτικη αίσθηση της ασφάλειας; Ή η τάση να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως όλα είναι τέλεια και υπέροχα και να χτίζεις γύρω του ένα κάλπικο κουκούλι που όμως αφήνει απροστάτευτο το σπλάχνο σου; Από τα επτά της χρόνια ζούσε σε μόνιμο εφιάλτη. Και όταν βράδιαζε σκιαζόταν σε κάθε τρίξιμο πόρτας. Κι αυτή η φωνή στο σκοτάδι ‘’Κατερίνα κοιμάσαι; Ήρθε ο μπαμπάς για να παίξουμε’’ της προκαλούσε πανικό και σιχασιά. Όσο ήταν μικρή δεν μπορούσε να καταλάβει τι της συνέβαινε. Ένα αναπάντητο Γιατί, κυριαρχούσε στο παιδικό μυαλό και βασάνιζε την αθώα ψυχούλα.  Σαν έφηβη παρακολουθούσε όλες τις εκπομπές που μιλούσαν για περιπτώσεις ασέλγειας σε παιδιά. Ήξερε όλους τους αριθμούς που μπορούσε να ζητήσει βοήθεια. Όμως ο φόβος, της μούδιαζε ακόμα και τα δάχτυλα. Φοβόταν τον θυμό του. Είχε δοκιμάσει την τιμωρία του όταν κάποτε πήγε να αντιδράσει. Και ο πόνος μετά ήταν χειρότερος.
Το κινητό της χτύπησε. Η μητέρα της.
‘’Δεν μένουν πολλές στιγμές στον πατέρα σου. Ήρθε το τέλος. Θέλει να σε δει’’.
Σαν μπήκε στο δωμάτιο, ο πατέρας της ξεψύχησε παίρνοντας μαζί του σαν τελευταία εικόνα το μίσος που καθρέφτιζε ολόκληρο το πρόσωπο της. Όταν κοίταξε την μητέρα της κι εκείνη κατέβασε τα μάτια, της είπε:
‘’Είσαι πιο ένοχη από αυτόν. Έχεις πεθάνει κι εσύ για μένα. Επιτέλους γλύτωσα.’’
Το φως του ήλιου την ζέστανε. Θα ζητούσε βοήθεια αν χρειαζόταν αλλά θα έχτιζε την ζωή της μόνη από την αρχή.
                                    ##############@@@@@@@@@@@@@@@@##########

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις'' της Μαρίας Μytripsonblog Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη φιλοξενία που όπως πάντα ήταν υπέροχη, τα συγχαρητήρια μου στην Μαρία Κανελλάκη για την πρωτιά της και σε όλους τους συμμετέχοντες που μοιραστήκαμε τις ομορφιές του δρώμενου αυτού.

34 σχόλια:

  1. Δύσκολο και σκληρό το θέμα σου Μαίρη μου απλά γιατί .... υφίσταται. Δεν θα έπρεπε αλλά υφίσταται δυστυχώς.
    " είσαι πιο ένοχη από αυτόν", γροθιά στο στομάχι τέτοιες φράσεις. Χαίρομαι που ο ευαίσθητος φακός σου ζουμάρει χωρίς εφησυχασμό και το μολυβάκι αρμονικά σημειώνει.
    Τα φιλιά μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι αλήθεια! Είναι από τα θέματα που τείνει να γίνει συχνό άκουσμα, αλλά μας κάνει να κλείνουμε τα αυτιά μας από αποστροφή. Γι' αυτό ακριβώς και θεώρησα πως έπρεπε να το θίξω. Για να μην ξεχνάμε πως υπάρχουν πλάσματα που βιώνουν αυτή την ασχήμια. Επιεικής χαρακτηρισμός! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Ήταν πολύ δυνατή η συμμετοχή σου, Μαίρη, ανεξάρτητα που δεν την ψήφισα, και δύσκολο το θέμα σου. Μπράβο που κατάφερες να το θίξεις χρησιμοποιώντας τις λέξεις του παιχνιδιού.
    Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν με πειράζει κορίτσι μου που δεν την ψήφισες. Αυτό που ήταν σημαντικό ήταν πως διαβάστηκε. Αυτό που ήθελα να θίξω το έθιξα. Τα υπόλοιπα είναι παιχνίδι. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Σκληρό κείμενο, μεγάλη σκοτεινή αλήθεια. Από αυτά τα βιώματα που σε χαράζουν αλύπητα σαν άνθρωπο. Και μερικές φορές δεν υπάρχει επιστροφή.
    Μαίρη, έχεις δώσει και στο παρελθόν δύσκολα αλλά και "σκληρά" αφηγήματα, θυμάσαι τις ασκήσεις σεναρίου (!). Έχεις τη δυνατότητα να τα χειριστείς και να τα αποδώσεις.
    Η τυχόν βαθμολόγηση ή προτίμηση έχει να κάνει και με άλλους παράγοντες. Την διάθεση της στιγμής, την προσοχή από κάτι άλλο στις συμμετοχές. Καταλαβαίνεις !
    Συνεχίζεις ! το ξέρουμε, το απολαμβάνουμε πάντα κοντά σου και στις εμπνεύσεις σου.
    Τα φιλιά μου καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου ναι το κείμενο σκληρό, όσο για την σκοτεινή αλήθεια, θα προτιμούσα να την βγάζουμε στο φως και να την χτυπάμε αλύπητα. Τόσο αλύπητα που να το σκέφτεται ο επόμενος! Να είσαι καλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Η τόλμη σου να καταπιάνεσαι με τόσο "ζόρικα" θέματα και ο τρόπος που τα χειρίζεσαι μου προκαλούν δέος,ίσως γιατί εγώ δυσκολεύομαι να το επιχειρήσω, όμως σίγουρα κάποιος πρέπει να τα θίξει όλα αυτά, να ρίξει φως στα σκοτάδια και να ξεσκεπάσει τα κρυμμένα κι ανείπωτα μυστικά, είναι ένα τεράστιο χρέος προς τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που βιώνουν αυτές τις αποτρόπαιες καταστάσεις....Χαίρομαι Μαίρη μου που εσύ έχεις τα κότσια να φέρεις στο φως την σκοτεινή πραγματικότητα....Μπράβο σου !!! Καλό μήνα και καλές γιορτές σου εύχομαι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι Κλαυδία μου δεν με φοβίζει το θίξιμο των θεμάτων με φοβίζει η πράξη αυτή καθ' εαυτή! Είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να γίνεται σε καμία υγιή και πολιτισμένη κοινωνία. Θα μου πεις ποιος είπε πως η κοινωνίες είναι υγιείς. Σωστά! Απλά μας αρέσει να το ονειρευόμαστε, για να μη σαλτάρουμε. Σ' ευχαριστώ πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Όλοι ξέρουμε πως τέτοιες ιστορίες, συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια. Κι ας γυρνάμε τα κεφάλια με αποστροφή όταν τα διαβάζουμε καθημερινά στις ειδήσεις. Μπράβο για την επιλογή του θέματος και την, καθόλου μελό, εκδοχή σου. Γροθιά στο μαχαίρι τέτοια κείμενα Μαίρη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου δεν γυρίζω καν το κεφάλι. Η αντίδραση που μου προκαλούν τέτοια συμβάντα θυμίζει πρωτόγονο ον. Κι όσο για την εκδοχή μόνο μελό δεν θα μπορούσε να είναι. Να είσαι καλά φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Δύσκολο θέμα διάλεξες Μαίρη μου για να συμμετέχεις στο δρώμενο της Μαρίας...
    Κατάφερες να μεταδώσεις με τον απλό και καθαρό σου λόγο, τον αβάσταχτο πόνο ενός κακοποιημένου ατόμου που καμιά τιμωρία δεν θα μπορέσει να θεραπεύσει, παρά μόνο η Αγάπη απ΄τους γύρω του.

    Πολλά τα ΑΦιλιά καρδιάς και να έχουμε έναν συνετό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου η αγάπη πιστεύω πως απαλύνει τον πόνο αλλά δεν σβήνει την θύμηση. Απλά την θάβει πιστεύω κάπου σε μια ακρούλα και είναι σαν ένας κρυμμένος μπαμπούλας για την υπόλοιπη ζωή του θύματος! Ωστόσο η υποχρέωση όλων μας είναι η συνεισφορά και να μην κωφεύουμε! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Δυνατή συμμετοχή! Μπράβο Μαίρη μου. Είναι από τα προβλήματα της κοινωνίας μας που δεν λέει να εκλείψει και μάλιστα ενδοοικογενειακά. Φοβερό. Και πόσο χάρηκα που δεν έδωσε η ηρωίδα συγχωροχάρτι δεν λέγεται!!
    Μπράβο σου!
    Καλό σου μήνα μάτια μου
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σ' ευχαριστώ και δεν πιστεύω πως θα εκλείψει ή θα λιγοστέψει όσο δεν υπάρχει παραδειγματική τιμωρία. Κάποια εγκλήματα για μένα είναι ασυγχώρητα! Να είσαι καλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  8. πολλά δυνατή η ιστορία σου από συναισθήματα και μηνύματα
    μου άρεσε πολλά [αν θυμούμαι καλά εψήφισα την]
    μπράβο σου , πολλά καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου να είσαι καλά σ' ευχαριστώ πολύ! Ήθελα να μεταδώσω όντως κάποια μηνύματα για όσους το διαβάσουν. Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Θα πω κι εγώ ότι είναι γροθιά στο στομάχι Μαίρη μου και μπράβο για τον τρόπο που το χειρίστηκες.
    Θα έπρεπε να υπάρχουν πολύ αυστηρές ποινές για τέτοιες υποθέσεις κι όχι να ζητάνε συγχώρεση λίγο πριν το τέλος .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου αυτό είναι σίγουρο. Υπερβολικά αυστηρή θα έλεγα. Αλλά.... Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Γροθια στο στομαχι! και ναι, αν ειναι μια φορα κτηνος ο πατερας που ασελγει, ειναι 10 φορες η "μητερα" που συγκαλυπτει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα οι συνένοχοι είναι χειρότεροι. Γιατί αν ο ένοχος νοσεί, οι άλλοι δεν έχουν ούτε αυτήν την δικαιολογία. Ειδικά μια μάνα! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Μαίρη μου πολλά συγχαρητήρια για την εκπληκτική σου συμμετοχή!
    Με ένα κείμενο δυνατό και ξεκάθαρο στην ουσία του, χωρίς δήθεν και τάχα, που θα χαλούσαν τη σημασία του, και προπάντων χωρίς να δοθεί συγχώρεση που την έχουν κάνει πανάκεια άπαντες λέγοντας ότι τάχα θεραπεύει το θύμα (;) και όχι ότι απλώς δίνει δύναμη, αλλά και άλλοθι στο θύτη, θα τολμήσω να πω ότι έριξες φως και στο ρόλο της μάνας δράκαινας σε τέτοιες σοκαριστικές υποθέσεις!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου ούτε δήθεν ούτε τάχα χωρούν σε τέτοιες περιπτώσεις. Πονάει κεφάλι κόβουμε κεφάλι. Αυτό χωράει μόνο. Η εξιλέωση είναι για πταισματάκια. Να είσαι καλά να μας δίνεις ερείσματα. Πολλά φιλιά!
      Οι ευχαριστίες δικές μου!

      Διαγραφή
  12. Είναι από αυτά που δεν μπορώ να δεχθώ με τίποτε ως γυναίκα. Μόνο ως αργίμι μπορώ να λειτουργήσω και να ξεσκίσω ότι βρω μπροστά μου.
    Η γραφή αρκετά ωμή
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ειναι από υτες τις ισχτορίες που οταν συμβενουν μας τρομοκρατούν και μονο με την σκεψη τους και συνηθως οι συνενοχοι ειναι του συγγενικού περιβαλοντος..
    Συμφωνώ Μαίρη μου για τον ρολο που επελερξες για την ηρωιδα της ιστορίας σου ..καμια συγχωρεση δεν ειναι ικανή να σβυσει οτι περνα ένα παιδι κάτω απο αυτες τιε συνθηκες..
    Μπραβο σου που καταπιαστηκες με ενα θεμα ταμπου για την κοινωνια μας φίλη μου .. γροθια στο μαχαίρι ηταν..
    Να είσαι καλα και να περνας όμορφα.. φιλακιααα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα υπάρχουν συνένοχοι. Ακόμα και γείτονες που βλέπουν, υποψιάζονται και δεν μιλούν! Ρούλα να είσαι κι εσύ καλά! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. Τι θέμα, Μαίρη! Πάντα βέβαια εσύ έχεις θέματα που καίνε.
    Μπράβο, μπράβο! 😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου θέματα που καίνε υπάρχουν παντού απλά φοβόμαστε τα εγκαύματα! Φιλιά πολλά μάτια μου!

      Διαγραφή
  15. Μαίρη μου μπράβο για τη συμμετοχή σου. Το θέμα σου σημαντικό, βαρύ και δύσκολο και το χειρίστηκες εξαιρετικά.
    Καλό Σ-κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου σ' ευχαριστώ να είσαι καλά! Σου στέλνω τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  16. Να πούμε και πως η φωτογραφία είναι τρομερή, ε; Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, λένε, κι εδώ ισχύει τα μέγιστα. Μερικοί φαγωμένοι σοβάδες δεν επιδέχονται διόρθωσης, βλέπεις. Κανένα υλικό δεν μπορεί να καλύψει τέτοια "σκασίματα". Μένουν πάντα να θυμίζουν, και γι' αυτό μόνο το φτύσιμο πρέπει ως απάντηση, έτσι. Σκληρό, ωμό και τόσο πραγματικό, δυστυχώς. Μπράβο, Μαιρούλι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄Ήταν αυτή που θεώρησα πως δένει απόλυτα με το θέμα. Σ' ευχαριστώ μωρό μου φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  17. Η Λυσίππη μου έκανε σκονάκι τις φράσεις που θα έγραφα κι εγώ αλλά αφού πρόλαβε πρώτη , μόνο να συμφωνήσω μπορώ. Σοκαριστικό το θέμα σου πλην πραγματικό. Ποιος είπε ότι ο κόσμος είναι μόνο όμορφος και μόνο με αξίες; Ζέχνει, δυστυχώς. Χάρηκα τη γραφή σου, μπράβο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τρεχαλίτσα τι να πεις; Αλλά γλυκιά οπότε δεν μας πειράζει! Φιλιά Ανέττα μου σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή