Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Φωτογραφική Πρόσκληση 24!

Αυτή είναι η Συμμετοχή μου στη ''Φωτογραφική Πρόσκληση 24'' που οργανώνει το Δελφινάκι του ''Φωτογραφικά Μονοπάτια''. Αφού εκφράσω στην διοργανώτρια τις ευχαριστίες μου, θα πρέπει να πω πως το καταδιασκέδασα! Είναι μια υπέροχη ιδέα που μου αρέσει πολύ!

https://ghinimatia.blogspot.com/2018/01/blog-post.html

Παραθέτω το λινκ της τότε μου ανάρτησης με το φωτογραφικό αλφάβητο!

Οι λέξεις που χρησιμοποίησα τότε και φωτογράφισα είναι κατά σειράν:

Άλμπουμ, Βότσαλα, Γνωμικό, Δίσκος κοπής, Επιγραφή, Ζαχαριέρα, Ηχείο, Θήκη για χαρτομάντιλα, Ιστιοπλοϊκό, Κεραμίδι, Λάμψη, Μολυβοθήκη, Νεράιδα, Ξύλα κανέλας αρωματικά, Ορίζοντας, Πίνακας, Ρόδια, Σημειωματάριο, Τάβλι, Υάλινο μπουκάλι, Φαγητό, Χριστουγεννιάτικα στολίδια, Ψωμιέρα, Ώρα.


















                       ''Δεν είναι μόνο χαλάσματα''



Το φαγητό ψηνόταν ήδη στον φούρνο και σκόρπιζε ένα υπέροχο άρωμα στον χώρο, που σου άνοιγε την όρεξη, και που υποσχόταν στον ουρανίσκο σου εξαιρετική νοστιμιά.
Η κουζίνα με πάσο, πανέμορφα φτιαγμένη σε πεπαλαιωμένο στυλ, έδενε με τα ντουλάπια και με το τραπέζι της τραπεζαρίας που αγαπούσε η Φαίη, όσο τίποτα, για  να πίνει τον καφέ της.

Δεν ήταν μόνο τα έπιπλα και το υπέροχο ζεστό σπιτικό, προσεγμένο στην τελευταία λεπτομέρεια, που απολάμβανε τον τελευταίο χρόνο. Ήταν και η θέα των παραθύρων του παλιού αρχοντικού που είχε κληρονομήσει  σ’ αυτό το νησί.

Τα παράθυρα τα μπροστινά έβλεπαν στην θάλασσα, και μπορούσε με τις ώρες να ατενίζει τον ορίζοντα, και να απολαμβάνει την λάμψη του ήλιου.
Σαν έβγαινε στο μπαλκόνι να φροντίσει το πλήθος των λουλουδιών της, να μυρίσει το άρωμα τους και να θαυμάσει την πολυχρωμία τους και την ντελικάτη ομορφιά στα πέταλα τους, άφηνε την ματιά να πλανηθεί, σε κάποιο ιστιοπλοϊκό που έσκιζε τα κύματα, και φανταζόταν πως ταξίδευε μαζί του.

Πήρε και τώρα ένα φλιτζάνι και το γέμισε καφέ, με αφηρημένο βλέμμα, μα μόλις ήπιε την πρώτη γουλιά, έκανε  μια γκριμάτσα δυσαρέσκειας. Δεν άντεχε τον πικρό καφέ. Έβαλε από την ζαχαριέρα δύο γενναίες κουταλιές στο φλιτζάνι και ανακάτεψε με ευλάβεια. Δοκίμασε και αναστέναξε. Τώρα μάλιστα!

Ούτε μπορούσε να διανοηθεί, πώς   ζούσε μακριά από εδώ, μέχρι πριν από έναν χρόνο. Ευλογημένη η νεράιδα- νονά της , που πέθανε και της άφησε ένα κεραμίδι δικό της. Και μάλιστα όταν το κεραμίδι,   ήταν αυτό το υπέροχο γωνιακό σπίτι.
Μέσα σε έναν χρόνο είχαν αλλάξει τα πάντα. Πριν, ήταν μια αστή της πόλης και τώρα όχι.
Και μάλιστα μέχρι τα είκοσι εννέα της χρόνια δεν θα σκεφτόταν καν, να απομακρυνθεί από αυτήν.
Πριν, είχε την καριέρα της και τώρα όχι. Πριν, ήταν παντρεμένη και τώρα όχι. Πριν, παρά λίγο να γίνει μάνα, αλλά ούτε αυτό έγινε.

Ανακάτεψε μηχανικά με το χέρι, τα ξύλα κανέλας και τα ποτ-πουρί μέσα στη παλιά πορσελάνη, που μαζί με τα αποξηραμένα ρόδια και τις φέτες πορτοκαλιού,   σκόρπιζαν ένα δειλό διακριτικό άρωμα.

Δίπλα βρισκόταν ένα άλμπουμ γεμάτο φωτογραφίες από τα πριν της.
Το είχε τοποθετήσει εκεί, αλλά δεν το είχε ανοίξει ούτε μία φορά. Δεν άντεχε ακόμα.
Τώρα, ήταν ώρα να μαζέψει τα κομμάτια της.

Σταμάτησε να σκέφτεται και κοίταξε το φαγητό της. Ήταν έτοιμο. Δεν είχε όμως διάθεση ακόμα να γευματίσει.
Αποφάσισε να βγει μια βόλτα. Έκλεισε πίσω της την πόρτα και βγήκε στον δρόμο.
Στην απέναντι πλευρά διαγωνίως,  υπήρχε ένα καφενείο. Όταν επικρατούσε απόλυτη ησυχία, μπορούσε να ακούει μέχρι το μπαλκόνι της, τον θόρυβο που έκαναν τα πούλια και τα ζάρια από το τάβλι των θαμώνων.

Στο βάθος, εκεί που έστριβε ο δρόμος για την παραλία, σταματούσε πάντα σε μια βιοτεχνία με βιτρίνα, να την θαυμάσει.
Η επιγραφή της έγραφε, ‘’Υάλινο μπουκάλι’’ και της είχε χτυπήσει στο μάτι από την αρχή, ακριβώς γι’ αυτήν την επιλογή. Όχι  γυάλινο μπουκάλι, αλλά υάλινο. Στη βιτρίνα της έβλεπες ό, τι μπουκάλι μπορούσες να φανταστείς. Για κολόνια, για νερό, για λάδι, για αναψυκτικό, και ακόμη και γυάλινα βάζα για λογιών χρήσεις.

Κατηφόρισε στην παραλία και κάθισε σε μια πέτρα, χαζεύοντας την θάλασσα και εισπνέοντας την αλμύρα της. Έσκυψε και πήρε δύο βότσαλα και άρχισε να τα παίζει στα δάχτυλα, παρατηρώντας την τελειότητα του κοίλου τους.

Ποιος είπε πως υπάρχει αγάπη αιώνια; Κι αυτός που το είπε, αγαπιόταν ακόμα μετά από χρόνια; Κι ο δικός της άντρας την γέμισε αγάπη και αισθήματα, μα αμέσως μετά τον γάμο, μεταμορφώθηκε σε έναν ζηλιάρη, τσιγκούνη, που έκρυβε την πεποίθηση του,  πως οι άντρες πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο.

‘’Σε ήθελα, της είπε… και πίστευα πως μετά τον γάμο θα σε άλλαζα’’

Θα την άλλαζε! Λες και ήταν από πλαστελίνη που περίμενε να πάρει μορφή κατά την επιθυμία του πλάστη της.

Όλοι οι γνωστοί, της έλεγαν με τρόπο, πως η επιλογή του συντρόφου της ήταν λάθος.
Αλλά εκείνη, πίστευε πως ήταν ερωτευμένη, πως θα παντρευόταν και θα άνοιγε τα φτερά της. Θα έφτιαχνε την ζωή της.
 Πώς μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου με έναν άνθρωπο που τσιγκουνεύεται να σε πάει ακόμα και για ένα καφέ; Που μαζεύει από τα σκουπίδια ό, τι έχουν πετάξει οι άλλοι γιατί θεωρεί πως γλυτώνει έτσι λεφτά;  Που δεν σου κάνει δώρο ούτε ένα λουλούδι επειδή θεωρεί το κόστος μεγάλο; Που έχει ανεπτυγμένη την αίσθηση της ιδιοκτησίας σε άψυχα και έμψυχα; Που σου κάνει καβγά γιατί ενόσω δουλεύεις και περιμένεις παιδί, σε παίρνει ο ύπνος και έχεις καθυστερήσει να φτιάξεις βαλίτσες;

Και που όταν χάνεις τελικά το παιδί σου, ανακαλύπτεις πως είσαι μόνη γιατί είναι ανίκανος να νοιώσει τον πόνο της απώλειας που σου σκίζει τα σωθικά;

Πήρε με αργό βήμα τον δρόμο της επιστροφής. 
Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι, πήγε κατευθείαν και άνοιξε το άλμπουμ.
Είδε τον εαυτό της σε διάφορες πόζες χαράς και ευτυχίας , της τότε πραγματικότητας, της δικής της εικονικής   πραγματικότητας. Μία που ήταν δίπλα στο πρώτο δέντρο της, γελαστή ενόσω το στόλιζε με χριστουγεννιάτικα στολίδια.
Μία άλλη στο γραφείο της με συναδέλφους που άφησε πίσω χωρίς να τους πει γιατί έφευγε. Το μόνο που πήρε μαζί της από εκεί, ήταν το σημειωματάριο της , την αγαπημένη της μολυβοθήκη, και μια χειροποίητη θήκη για χαρτομάντιλα.

Και είδε και πολλές φωτογραφίες από την ημέρα του γάμου της. Την ημέρα της νύφης όπως την ονομάζουν. Κανείς δεν ρωτάει   τη νύφη για τις επόμενες ημέρες της. Το πρόσωπο της τράβηξε το βλέμμα της. Τόσο αφελές. Τόσο αγνό. Και τώρα;

Σηκώθηκε και πήγε στον καθρέφτη στον τοίχο. Κοίταξε το είδωλο της. Μέσα από τον καθρέφτη είδε τον πίνακα που κρεμόταν ακριβώς πίσω της.
Ήταν της νονάς της. Δεν απεικόνιζε κάποιο τοπίο. Απεικόνιζε περίτεχνα φτιαγμένο ένα γνωμικό. Τα λόγια της Μαρίας Ρόμπινσον, της συγγραφέως παιδικής ψυχολογίας.

‘’Κανένας δεν μπορεί να πάει πίσω και να κάνει καινούργια αρχή, αλλά ο καθένας μπορεί να αρχίσει σήμερα και να κάνει ένα καινούργιο τέλος’’.

Πήγε αποφασιστικά στο στερεοφωνικό και έβαλε Τσαϊκόφσκι.  Η μουσική από την Λίμνη των κύκνων , κατέκτησε μέσω των ηχείων, τον χώρο.

Πήγε αποφασιστικά και παίρνοντας το ψωμί από την ψωμιέρα, έκοψε μια φέτα στον δίσκο κοπής. Πήρε λίγο τυρί, έβαλε φαγητό στο πιάτο και άνοιξε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί.
Έφαγε και στη συνέχεια αποτελείωσε το κρασί της ατενίζοντας την θάλασσα κλείνοντας μυστικό ραντεβού με το ξημέρωμα μιας καινούργιας ημέρας,   ενόσω η μελωδία του Καρυοθραύστη, ανέβαζε σε άλλα επίπεδα την ψυχή της.









23 σχόλια:

  1. Η πρώτη μου συμμετοχή
    Μαίρη μου οπως μου είπες και πέρσι το ευχαριστήθηκες και θέλεις να συνεχίσει το δρώμενο μου τούτο
    να το φέτος που είσαι η πρώτη

    μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σου από την αρχή ως το τέλος
    ρομαντική και συγκινητική

    εκπλάγηκα από το πόσο γρήγορα τις ένωσες όλες τις λέξεις μαζί και έγραψες αυτή την πολύ ωραία ιστορία

    χαίρομαι που το διασκέδασες

    φιλούθκια

    παω να την σημειώσω στην δική μου ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου είναι μια πάρα πολύ ωραία ιδέα δρώμενου και καλά θα κάνεις να την καθιερώσεις! Την απόλαυσα πραγματικά και σ' ευχαριστώ πολύ ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία! Να είσαι καλά και ανυπομονώ και για τις υπόλοιπες συμμετοχές! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Δεν το πιστεύω ότι έφτιαξες μια τόσο όμορφη ιστορία και με τις 24 λεξεις!!!! χαχαχαχα τις μέτραγα!!!! Μπράβο Μαίρη μια αισιόδοξη ιστορία και ένα ρητό που δίνει μαθήματα ζωής!! Τελικά η ιδέα της φίλης μας αποδεικνύεται καταπληκτηκή. Μπράβο και στο Δελφινάκι και σε σένα. Πάω κι εγώ να γράψω. Φιλιά και καλό Σ/Κο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σ' ευχαριστώ κι εγώ τις μετρούσα μην ξεφύγει κάποια χαχα Θα δεις είναι φοβερά διασκεδαστικό! Θα το απολαύσεις! Πολλά φιλιά να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Πολυ ωραιο Μαίρη μου! Και το ρητό όλα τα λεφτά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναι κι εμένα το γνωμικό μου αρέσει ιδιαίτερα! Έψαχνα κάτι να με γεμίζει και να ταιριάζει και στην ιστορία μου βέβαια! Να είσαι καλά καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  4. Τη διάβασα πολύ ευχάριστα την ιστορία. Είναι πολύ καλογραμμένη, πολύ προσεγμένη, το μάτι μου δεν σκάλωσε πουθενά, ο λόγος έρεε και μπράβο για την έμπνευση και το αποτέλεσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Μαρία μου να είσαι καλά!Χαίρομαι που το απόλαυσες όπως κι εγώ! Είναι πολύ ωραία η ιδέα που είχε το Δελφινάκι μας! Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Δεν σε πιστεύω !!!! όχι δεν σε πιστεύω !!!
    άρπαξες αμέσως την έμπνευση, γεγονός ότι την κουβαλούσες μέσα σου πάντα να γυρεύει τον τρόπο να βρει την πόρτα να ξεχυθεί, να πάρει σχήμα, πλοκή, τίτλο. Να πλάσεις χαρακτήρα, να τον εντάξεις σε χώρο και χρόνο, να δημιουργήσεις το μικρό σου διήγημα.
    Πρέπει Μαίρη μου να είναι δύσκολο. Έτσι το εισέπραξα.
    Μου άρεσε πάρα πολύ το διήγημά σου, το θέμα του, η Γυναίκα σου η ηρωίδα σου, η διαδρομή και τα συναισθήματά της. Μπράβο γλυκιά μου, έξοχο.

    Τελικά το Δελφινάκι κοίτα να δεις που το έκανε το θαύμα της ! πολύ όμορφο δρώμενο, ζόρικο, που συνεχίζει από ένα προηγούμενο, με ελευθερία χρήσης και έμπνευσης.
    Αααααααα κοίτα να δεις που θα ξεκινήσω άμεσα προετοιμασία !

    Και πάλι το απόλαυσα Μαίρη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου ήταν πολύ διασκεδαστικό περιμένω να διαβάσω το δικό σου! Να είσαι καλά σ' ευχαριστώ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Η συμμετοχή σου, Μαίρη μου, εξαιρετική... και τι πλοκή!
    Τώρα δεν ξέρω γιατί, το περσινό δρώμενο το έχασα, γι αυτό και θα έχω τον νου μου, να μη χάσω τις φετινές συμμετοχές!

    Πολλά τα τρυφερά ΑΦιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου καλημέρα πάντα χαίρομαι να σε βλέπω! Εγώ ξέρω πως άμα χάνει κανείς κάτι το ξαναβρίσκει όταν το θέλει χαχα Φιλιά πολλά κορίτσι μου σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  7. Μπράβο Μαίρη μου .
    Καταπληκτική ιστορία της καταπληκτικής έμπνευσης του ΔΕΛΦΙΝΑΚΙΟΥ 🤣🤣
    μας.
    Αυριοτο πρωί θα φην ξαναδιαβάσω.
    Πάω να δω τί λέξεις έχω εγώ για να ονειρευτώ την ιστορία μου 😂😂😂😂😂
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου σ' ευχαριστώ πολύ! Πράγματι υπέροχη ιδέα και του φωτογραφικού αλφάβητου και η σύνδεση μετά! Να είσαι καλά καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  8. Με πολύ όμορφο τρόπο Μαίρη μου άπλωσες τις λέξεις στο κείμενο σου και του έδωσες την τελική του μορφή !! Είδες το Δελφινάκι πόσο όμορφες ιδέες έχει !! ΠΟλλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου σ' ευχαριστώ! Είναι μια φανταστική ιδέα! Κάθε έμπνευση κάποιου σε κάνει να βλέπεις τα πάντα με άλλο μάτι! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Πω πω! Μπράβο, Μαίρη μου. Υπέροχη ιστορία. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου σ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου να είσαι καλά και να σκαρώνεις πανέμορφα ποιήματα! Πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Μαίρη μου η εμνπευση σου εβγαλε μια πολύ ομορφη ιστορία ..παρ όλο που το βλέπω αρκετα δυσκολο να σκαρωσεις μια τοσο ολοκληρωμενη ιστορια με τις περσινες λέξεις..μπραβο φιλη μου....ωραιο αυτο το δρωμενο που εβαλε το Δελφινακι..ετσι για να μην καθομαστε..ε;
    Να περνας ομορφα με οτι κανεις...ακομα ειμαι με δανικο σημα.. τα λεμε ..φιλακιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου σ' ευχαριστώ πολύ και δεν είναι δύσκολο είναι φοβερά διασκεδαστικό! Να είσαι καλά κορίτσι μου γλυκό τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  11. Μαίρη μου, μπράβο σου για την έμπνευση σου και την όμορφη ιστορία που κατάφερες να φτιάξεις, με όλες τις λέξεις!
    Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά! Σου στέλνω τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  12. Μαίρη μου έδεσες με μαεστρία τις λέξεις κι έδωσες μια ιστορία που με συνεπήρε!
    Εκπληκτική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή