Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Παίζοντας με τις λέξεις! Οι συμμετοχή μου!




1η Συμμετοχή:








Η τιμή, τιμή δεν έχει…

Περπατούσε κουνιστά και από την τσαχπινιά της, οι ραχούλες έτριζαν και τα φαράγγια κι οι λόγγοι έσκουζαν. Χαμηλοβλεπούσα φαινομενικά η Τασούλα, μα όλα τα αρσενικά του χωριού λιμπίζονταν τα κάλλη της και έκοβαν σεργιάνι νοερά στα ελέη του νεανικού κορμιού της. Μα τα βλέφαρα πετάριζαν, σαν περνούσε μπροστά από τον έναν και μοναδικό λεβέντη που ξεχώριζε από όλους, τον Γιωργή. Κι εκείνος όμως δεν ήταν αδιάφορος στις χάρες της. Μέσα του είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να χαρεί τα κάλλη της Τασούλας. Και δώστου την ξεμονάχιαζε όποτε μπορούσε και δώστου εκείνη του απαντούσε με κουνήματα και χάχανα σιγανά. Και ένα απομεσήμερο που ο κύρης της είχε πέσει για ύπνο, η Τασούλα ξεπόρτισε να πάει να φέρει νερό. Κι εκεί την ώρα που το λιοπύρι σπρώχνει τους ανθρώπους για μεσημεριάτικη ανάπαυση, αφέθηκε στα λάγνα χάδια και τα μεθυστικά φιλιά του Γιωργή, πίσω από τους θάμνους, με το μουρμούρισμα του νερού της πηγής σαν μουσική υπόκρουση. Αυτή η θύμιση έμεινε ζωντανή στην μνήμη της, μα δεν είχε συνέχεια. Από τότε ο Γιωργής την απέφευγε κι εκείνη είδε τα όνειρα που είχε πλάσει να γκρεμίζονται ένα-ένα.


Μα ο βραχνάς της άρχισε αργότερα.


Η Τασούλα είκοσι χρόνων πια, και όλοι σκέφτονταν πως ήταν ήδη σε ηλικία γάμου. Η Σταμάτα η προξενήτρα έφερε το πρώτο προξενιό, που όμως ήταν από έναν νέο, τον Λευτέρη. Ο Λευτέρης δεν ήταν Γιωργής, μα έπινε βαρύ τον καφέ του και το κομπολόι ήταν ένα με το χέρι του, δείγματα αντρισμού και κύρους. Δουλευταράς και με χωράφια δικά του ήταν πολύφερνος γαμπρός.


Τον συμπαθούσε τον Λευτέρη, μα τον φοβόταν κιόλας. Και δεν φοβόταν τόσο αυτόν, όσο την μοιραία πρώτη νύχτα του γάμου, που ο γαμπρός θα έπρεπε να βρει παρθένα την νύφη και να κρεμάσει το ματωμένο σεντόνι από το μπαλκόνι κατά το χαζό έθιμο του χωριού.


Αυτό από μόνο του την έκανε να φέρνει με τρόπο αντιρρήσεις και να λέει πως είναι μικρή για γάμο και για σκοτούρες.


Βαθιά μέσα της είχε την ελπίδα πως ο Γιωργής θα ερχόταν να την διεκδικήσει. Μα κι αυτό το όνειρο ναυάγησε, σαν έγινε η αναγγελία των αρραβώνων του με μια άλλη νέα του χωριού.


Σωτηρία δεν υπήρχε, έτσι όπως το έβλεπε και άλλο δεν είχε, παρά να ομολογήσει κλαίγοντας την αλήθεια, στην μάνα της πρώτα.


Εκείνη με τρόπο, αφού τράβηξε τα μαλλιά της και θρήνησε την χαμένη τιμή τους, τα ξεφούρνισε ένα μοιραίο βράδυ στον πατέρα.


Άλικα έγιναν τα μάγουλα της Τασούλας από τα χαστούκια του πατέρα της, ο οποίος αφού ξέσπασε, έβαλε την λογική του κάτω και άρχισε να σκέφτεται τρόπους να αποφύγει το ρεζιλίκι.


Και πώς να πουν σε ένα άντρακλα όπως ο Λευτέρης, πως η νύφη κακοπάτησε;


Μα ο Λευτέρης έδωσε λεβέντικα την απάντηση.


‘’Βέβαια τα δεδομένα άλλαξαν. Όμως και τα κορίτσια δεν φταίνε, είναι άμυαλα. Αλλά πάλι;. Ο αντρισμός μου; Μία λύση βλέπω. Θέλω είκοσι στρέμματα και σπαρμένα’’.


Τα χέρια δόθηκαν στο όνομα της λεβεντιάς και ένας κόκκορας έδωσε το αίμα του στο όνομα της τιμής και του χωριού.


     
2η Συμμετοχή:





Τελευταίο Αντίο


Αγάπη μου, σε βλέπω ξαπλωμένη και φέρνω στο μυαλό μου όλες τις υπέροχες εικόνες γεμάτες ζεστασιά που χτίσαμε μαζί.
Το πρόσωπο σου χλωμό και τα μάτια σου κλειστά, δεν αντιδρούν στο ευεργετικό φως που μπαίνει από τις μισάνοιχτες κουρτίνες και που δίνει δειλά κι αυτό τη μάχη του για να μην αποχαιρετήσεις την ζωή που σε εγκαταλείπει.
Τα λευκά σεντόνια καλύπτουν το βασανισμένο σου κορμί, που τόση ζωντάνια είχε κάποτε.
Χάσαμε το στοίχημα με την ζωή αγάπη μου. Χάσαμε το στοίχημα με τον χρόνο και με την μοίρα. Έμειναν τόσα ατελείωτα όνειρα μωρό μου. Έμειναν τόσα που θα κάναμε μαζί ακόμα. Είμαι ανίκανος να κοιτάξω μπροστά χωρίς εσένα. Δεν βλέπω παρά μόνο σκοτάδι. Εσύ είσαι η πηγή της δύναμης μου. Χρειάζομαι την αγάπη σου για να σταθώ όπως το σώμα μου τον αέρα και το νερό για να ζήσει.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως θα ανοίγω τα μάτια μου το πρωί, και δεν θα είσαι δίπλα μου κουρνιασμένη με το μαξιλάρι σου αγκαλιά. Πως δεν θα ξανασηκωθώ νυχοπατώντας να σου φέρω την κούπα με τον αχνιστό καφέ και ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο.
Πως δεν θα καθόμαστε πια τον χειμώνα αγκαλιά δίπλα στο τζάκι να πλάθουμε ιστορίες για το μέλλον μας ανάμεσα σε στιγμές πάθους, που μοιραζόμασταν με μόνη μουσική συνοδεία τους ήχους των γλυκών φιλιών στα κορμιά μας.
Πόσες φορές δεν φαντάστηκα πως μπαίνει ο γιατρός με το άγγελμα της σωτηρίας σου στα χείλη. Πόσες φορές δεν φαντάστηκα πως το παρόν θα γίνει ένας κακός εφιάλτης πεταμένος στην λήθη.
Πως ανοίγεις τα μάτια με κοιτάζεις και μου λες, ‘’μην είσαι λυπημένος, γύρισα. Εδώ θα μείνω, γιατί εδώ ανήκω.’’ Θα σε έπαιρνα τότε στα χέρια και θα φεύγαμε μακριά, κάπου με ήλιο που τόσο αγαπούσες. Κοντά σε θάλασσα να σε νανουρίζει το κύμα ενώ σε κρατώ με ασφάλεια στην αγκαλιά μου.
Άλλοτε πάλι φαντάζομαι πως γυρίζω τον χρόνο πίσω και δεν συμβαίνει ποτέ το φρικτό ατύχημα που σε βγάζει από την ζωή μου και με καταδικάζει στην ερημιά και τη δυστυχία.
Οι ελπίδες να ξυπνήσεις κάθε μέρα λιγοστεύουν. Κι αυτό το γράμμα δεν θα το διαβάσεις ποτέ. Το πόσο σε αγαπώ, το ότι η καρδιά μου και η ύπαρξη μου ολόκληρη γεννήθηκαν για να σου ανήκουν.
Είσαι η ζωή μου, το νόημα της ύπαρξης μου, η τροφή μου, ο αέρας μου, ο σκοπός μου. Νοιώθω πως κι εγώ σβήνω μαζί σου.
Σήμερα νομίζω πως είναι η τελευταία μας μέρα μαζί. Δεν ξέρω γιατί έχω αυτήν την αίσθηση. Το φως χάθηκε σιγά- σιγά και η νύχτα πήρε τη θέση της στο σύμπαν μας.
Κι ο πόνος στο στήθος μου γίνεται αφόρητος αλλά δεν του δίνω σημασία.
Δεν αντέχω μια ζωή χωρίς εσένα καρδιά μου………..




Ξημέρωσε η καινούργια μέρα. Τα μάτια της ξαπλωμένης γυναίκας έπειτα από τόσο καιρό άνοιξαν. Το χέρι σηκώθηκε αδύναμα και χάιδεψε τα μαλλιά του αγαπημένου της, που είχε αφήσει την τελευταία του πνοή ξαφνικά, κρατώντας στο χέρι ένα μισογραμμένο γράμμα. Ένα τελευταίο αντίο.
Για κάποιες αγάπες δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν υπάρχει παρά μόνο γραμμένο!

 

Αυτές ήταν οι δύο συμμετοχές μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις'' που οργανώνει η Memaria του
mytripsonblog
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρία μας για τη δημιουργικό έναυσμα που μας δίνει και για την απόλαυση που βιώνω!

Επίσης να σας θυμίσω ότι τρέχει το Φωτογραφική πρόσκληση 24 που κάνει το Δελφινάκι μας του Φωτογραφικά μονοπάτια. 

Και μη ξεχνάτε για άλλη μια φορά πως η τρίτη Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη θα ξεκινήσει επίσης τον Μάρτιο. 

31 σχόλια:

  1. Μαίρη μου, μου άρεσαν πολύ και οι δύο συμμετοχές σου, η πρώτη με τον ευθυμότερο αέρα της και η δεύτερη με τον πιο τρυφερό. Είναι κρίμα που δεν είχα περισσότερους βαθμούς, θα είχα ψηφίσει τουλάχιστον τη μία από τις δύο!
    Πολλά φιλιά και καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Πίππη σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου! Το ίδιο έπαθα κι εγώ που αναγκάστηκα να στερήσω ψήφους από συμμετοχές που μου άρεσαν πολύ! Γι' αυτό κατά βάθος δεν συμπαθώ τις ψηφοφορίες! Αλλά τι να κάνουμε μέρος του παιχνιδιού είναι και αυτό! Πολλά φιλιά κι από εμένα να έχεις μια όμορφη Κυριακή!

      Διαγραφή
  2. Ωραίες οι συμμετοχές σου. Συγχαρητήρια και οι δύο αξιόλογες. Την μία μάλιστα την επέλεξα αλλά θα σου ομολογήσω ότι την δεύτερη με το τόσο δραματικό τέλος δεν μπόρεσα να την ξαναδιαβάσω. Με στενοχώρησε πολύ. Κι αυτό λέει πολλά για τα συναισθήματα που μεταδίδεις με τα γραπτά σου.
    Πάμε για το επόμενο! Ο Μάρτιος προβλέπεται λίαν δημιουργικός βλέπω!!!Ξανά οι λέξεις, το συμπόσιο, η σκυτάλη....ου κουράστηκα και που τα έγραψα. Πάω να ξεκουραστώ!!!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου έχεις δίκιο η δεύτερη μου βγήκε πολύ πολύ δραματική! Το παθαίνω μερικές φορές! Ίσως να μη πιστεύω πως οι μεγάλοι έρωτες υπάρχουν! Ή τουλάχιστον δεν κρατάνε για πάντα! Να ένα ωραίο θέμα προς συζήτηση! Ο Μάρτιος θα είναι δημιουργικός όντως και ελπίζω να συμμετέχουμε όλοι παντού! Φιλιά πολλά να περάσεις την Κυριακή σου όμορφα!

      Διαγραφή
    2. Θέμα συζήτησης για τους έρωτες; Υπάρχουν φυσικά υπάρχουν αλλά ο έρωτας δεν διαρκεί πολύ...γίνεται κάτι δυνατότερο, γίνεται αγάπη όπου διασωθεί φυσικά.
      Εγώ ξεκίνησα κούρα για να αντέξω το Μάρτιο ναι;
      Σ'ευχαριστώ και εσύ να περάσεις όμορφα σήμερα...Κυριακή είναι ήδη

      Διαγραφή
  3. Η πρώτη συμμετοχή μ'έκανε και γέλασα, μου θύμισα παλιά καλή ελληνική ταινία με τα ήθη και τα έθιμα μια άλλης εποχής. Η δεύτερη με την ανατροπή στο τέλος με προβλημάτισε. Η ζωή στήνει πολύ περίεργα παιχνίδια. Μου θύμισε κάπως το Ρωμαίο και την Ιουλιέτα στην σκηνή που εκείνος πεθαίνει όταν εκείνη ξυπνάει. Όμορφες συμμετοχές και οι δυο που είχαν να πουν πολλά.
    Συγχαρητήρια και για τις δυο Μαίρη μου
    Σε φιλώ
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώστε σου θύμισε παλιά ελληνική ταινία ε; Λοιπόν σε πληροφορώ ότι γνωρίζω περιστατικό τέτοιας συνδιαλλαγής και μάλιστα είχα μείνει εμβρόντητη για το πώς καμάρωνε ο γαμπρός για τις διαπραγματεύσεις του! Και οι γύρω του το θεωρούσαν και φυσιολογικό. Μόνο εγώ είχα μείνει άλαλη μια και ήμουν τρίτο άτομο που απλά έτυχε να είναι θεατής στο αλισβερίσι! Να είσαι καλά Μαρία μου πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Εντάξει φιλενάδα δεν ξέρω αλλά ειλικρινά μου χρωστάς ένα κουτί χάπια για την πίεση ! Και την συγκίνηση ! και δεν χαριτολογώ.

    "Η Τιμή, τιμή δεν έχει, ήταν γεμάτη από τις σκληρές εκείνες αλήθειες που σημάδευαν και ελπίζω να μην σημαδεύουν πια τα άθλια αλισβερίσια των ανθρώπινων σχέσεων. Τότε που, όλα έμπαιναν στο παζάρι. Πολύ καλογραμμένο, γεμάτο χιούμορ που τσακίζει και θυμίζει πάρα πολλά.

    Αλλά Μαίρη μου, φιλενάδα μου, εκεί που στάθηκα είναι στο "Τελευταίο αντίο". Και το λέω με κάθε μου αλήθεια.

    "Για κάποιες αγάπες δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν υπάρχει παρά μόνο γραμμένο.."

    Αν ήξερες πόσα δάκρυα και πόσο σφίξιμο πέρασα με το διήγημά σου αυτό δεν ξέρω τι θα έκανες. Ειδικά αυτό σου το τέλος με τσάκισε ! η εξέλιξη, η βαθύτατη έκφραση αγάπης, το κλείσιμο. Το τραγικό !
    Μαίρη την αγάπη μου πραγματικά. Έχεις τη δύναμη να ταράζεις πάντα τα νερά καλή μου.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Γιάννη μου τι να σου πω; Συγγνώμη αλλά πραγματικά έτσι μου βγήκε! Τι να πω! Είχα έντονη δόση δράματος μέσα μου εκείνη την ημέρα. Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω μάτια μου! Ας το δεις και αλλιώς! Δεν είδαν την αγάπη τους να τσακίζεται από την σκληρή καθημερινότητα! Δεν ήταν γραφτό τους! Ουφ πια δεν ξέρω τι άλλο να σου πω για να σε παρηγορήσω. Κι ούτε ξέρω αν σε παρηγόρησα τελικά! Σ' ευχαριστώ και σου στέλνω τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  5. Πόσο μου αρέσει Μαίρη μου, να σε/σας διαβάζω στο σπιτικό σου/σας, γιατί δεν έχω χρόνο να διαβάσω τις συμμετοχές ούτε να τις ψηφίσω στο δρώμενο, έτσι μπορεί να χάνω την έκπληξη του ποιος έγραψε τι, αλλά έχω ολόδικη μου, την απόλαυση!!!
    Δυο τόσο διαφορετικά κείμενα και τα δυο όμως ευαίσθητα και βγαλμένα μέσα από τη ζωή, που "λένε", μπράβο σου!
    ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά και καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι η αλήθεια είναι πως στο σπιτικό σου είναι καλύτερα! Χάνεσαι μέσα σε όλες τις συμμετοχές μπερδεύεσαι πολλές φορές! Το έχω πάθει πολλάκις. Σ' ευχαριστώ Στεφανία μου πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Είχα ξεχωρίσει αυτή την υπέροχη ηθογραφία εποχής, με την τιμή που δεν έχει τιμή, η άτιμη. Μπράβο Μαίρη μου για τις συμμετοχές σου, τόσο διαφορετικές μα και τόσο περιεκτικές σε συγκίνηση και αλήθειες ζωής.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά! Μου βγήκαν δύο διαφορετικά κομμάτια σε δύο διαφορετικές στιγμές μου! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Μαίρη μου αξιόλογες και οι δύο συμμετοχές, η μία μας πρόσφερε εικόνες μιας άλλης εποχής και η άλλη συγκίνηση.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη το λες Ελένη μου αυτά τα περιστατικά δεν είναι τόσο άλλης εποχής. Κάπου ισχύουν ακόμη. Έτσι για να αναρωτιόμαστε. Καλή εβδομάδα και σε σένα τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  8. κ.Μαίρη μου
    ευχαριστώ για την αναφορά στη πρόσκληση μου
    ανυπομονώ να ξεκινήσει η νέα σου ΦΣ
    οι συμμετοχές μου άρεσαν πάρα πολύ και οι δυο
    χαίρομαι πολύ που τις ξαναδιαβάζω στο δικό τους χώρο
    το τελευταίο αντίο με συγκίνησε πάρα πολλά γι αυτό του έδωσα το μεγαλύτερο βαθμό το 3 [μου θύμισε Ρωμαίο και Ιουλιέττα , Τάσο και Γκόλφω}
    και η άλλη σου ιστορία μου άρεσε και της έδωσα 1 βαθμό

    να σαι καλά
    καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου γλυκό σ' ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά κορίτσι μου και χαίρομαι που σου άρεσε! Πολλά φιλιά και καλή συνέχεια στο δικό σου υπέροχο δρώμενο!

      Διαγραφή
  9. χεχε! Κι εσύ με δύο συμμετοχές μας βγήκες!
    Η πρώτη συμμετοχή μου έφερε στο νου τι γινόταν παλιά και μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι!
    Ευτυχώς θα πω που ο κόσμος άλλαξε! Πάντως μου άρεσε που το έδωσες με αυτή τη εσάσνς από χιούμορ. Έτσι δεν το έκανε μελό! Μπράβο σου!
    Για τη δεύτερη, έβγαλες πολύ συναίσθημα, όμως εγώ πιστεύω στη δυναμική στάση, όσο δύσκολη κι αν είναι
    μία κατάσταση. Απέδωσες όμως με το καλύτερο τρόπο κάποιον που μεμψιμοιρεί και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει
    ορθόστητα μια απώλεια!
    Χαίρομαι που είσαι πάντα παρούσα και δημιουργική !
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου σ' ευχαριστώ πολύ! Πάντα στις επάλξεις γιατί ομορφαίνουν οι στιγμές μας! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σου! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ κορίτσι μου να είσαι καλά και να έχεις κι εσύ μια όμορφη εβδομάδα! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Μαίρη μου, μπράβο και για τις δύο συμμετοχές σου. Τόσο διαφορετικές... τελικά μπορείς να γράψεις με κάθε τρόπο και για κάθε θέμα!
    Εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου κάνω ό,τι μπορώ! Σημασία έχει πως κάθε φορά νοιώθω κάτι διαφορετικό. Κι αυτό έχει ενδιαφέρον! Πολλά πολλά φιλιά καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή
  12. Τόσο διαφορετικές μεταξύ τους οι συμμετοχές σου, αλλά υπέροχες και οι δυο!
    Μαίρη μου πολλά συγχαρητήρια!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εντυπωσιασμένη Μαίρη μου και από τις δύο συμμετοχές σου,τόσο καλογραμμένες και τόσο διαφορετικές....Μπράβο σου !!! Ο Ιανουάριος γιά μένα ήτανε πολύ ζόρικος, γιά πρώτη φορά δεν μπόρεσα να διαβάσω όλες τις συμμετοχές, γεγονός που με στενοχώρησε πολύ στην σχετική ανάρτηση και να βαθμολογήσω....Σου εύχομαι να συντροφεύουν πάντα η έμπνευση και η δημιουργικότητα Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΜΠΡΆΒΟ για τις συμμετοχές σου Μαίρη μου.
    Η πρώτη μου άρεσε για το χιούμορ της, όχι οτι δε συμβαίνουν στην ζωή αυτά .
    Η δεύτερη για την αγάπη τους.
    Στεναχωρήθηκα πολύ όμως για το τέλος.
    Αυτά κι αν δεν συμβαίνουν στη ζωή .
    Οι συμμετοχές πολλές κσι οι βαθμοί λίγοι. Κρίμα που δεν μπορούμε να ψηφίσουμε όλες όσες μας αρέσουν .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συγχαρητηρια και για τις δυο σου συμμετοχες
    Εξισου υπεροχες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και οι δυο συμμετοχές σου είναι πολύ καλές Μαίρη μου , σε διαφορετικό ύφος η κάθε μια με στοιχεία της κοινωνίας μας !! Να είσαι καλά και να γράφεις !!1 Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η 1η συμμετοχή με προβλημάτισε. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα αναχρονιστικές αντιλήψεις Όχι και τόσο μακριά μας.
    Τη 2η τη λάτρεψα με συγκίνησε πολύ!
    Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και βεβαια εχει τιμη η τιμή Μαίρη μου 20 στρεμματα και ενα κοκορα χα..χα.πολύ ωραια συμμετοχή
    Αλλά και η δευτερη σου φιλη μου συγκλονιστική.. τι ωραιες και ποσο διαφορετικες σκεψεις απο πεντε μονο λεξεις ε; μπραβο σου φιλη μου καλη συνεχεια σε οτι κανεις φιλακιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εγώ μιά φορά την τίμησα τη μια συμμετοχή σου, που ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς το κάνετε αυτό το μαγικό, που εγώ δεν μπορώ να σκαρφιστώ ούτε μια ιστορία, και κάτι άλλοι μου γράφετε δυο στο τσάκα τσάκα! 😁 Πολλά φιλιά Μαιρούλα, και πάντα να μας χαρίζεις όμορφες ιστορίες! 🌺

    ΑπάντησηΔιαγραφή