Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη #4!







'' Ένα "κλικ" είναι η σκέψη.''




   Άκουγε την επίμονη κόρνα του αυτοκινήτου έξω από το σπίτι της, συγχρόνως με τις φωνές των φίλων που μέσα από το τηλέφωνο τριβέλιζαν το αυτί της. «Δεν φεύγουμε και δεν θα σταματήσουμε να κορνάρουμε, αν δεν έρθεις μαζί μας», της έλεγαν. Και συνέχιζαν να γελούν και να την παροτρύνουν να κατέβει.

   Βαριότανε πολύ σε εκθέσεις φωτογραφίας και σπάνια τους ακολουθούσε κάθε φορά που κανόνιζαν τέτοιες εξορμήσεις. Όμως, δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει κι έτσι, είπε άκεφα ένα «o.k.», έκλεισε το κινητό της πήρε την τσάντα της και τα κλειδιά της και κατευθύνθηκε προς την ανέμελη παρέα. Άλλωστε ήξερε πως θα ακολουθούσε ένα ποτό στο αγαπημένο της στέκι και ίσως η τζαζ μουσική που έπαιζαν στο μαγαζί, να ήταν η αφορμή που δεν θα μετάνιωνε τελικά γι’ αυτήν την απρογραμμάτιστη έξοδό της.
   Φτάσανε στο χώρο όπου εκθέτονταν φωτογραφίες της φωτογραφικής ομάδας «Στιγμές», μεταξύ των μελών της οποίας ήταν και όλη η παρέα της. Είχαν προηγηθεί τα εγκαίνια δυο μέρες πριν, και η αλήθεια είναι πως, δεν είχε σκοπό να πάει αν δεν την είχαν «απαγάγει» με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο οι φίλοι της.
   Ο κόσμος την ξάφνιασε. Δεν περίμενε πως μια ερασιτεχνική ομάδα που ασχολείται με την φωτογράφιση και την φωτογραφία, η οποία έχει ωστόσο επαγγελματίες δάσκαλους και η οποία, επίσης, συχνά παρακολουθεί σεμινάρια από γνωστούς παγκόσμιας εμβέλειας επαγγελματίες του είδους, θα προσέλκυε τόσο κόσμο. Οι φωτογραφίες, τοποθετημένες με επιμέλεια ανά θεματική ενότητα, σχεδόν δεν άφηναν να φανεί το χρώμα του τοίχου. Πολλά τα μέλη της ομάδας, και αρκετές εκείνες που επιλέχθηκαν από κάθε μέλος της για την εν λόγω έκθεση. Με αργά βήματα που ενίοτε σταμάταγαν για ώρα, έτσι δίχως λόγο, προχωρούσε ανάμεσα στον κόσμο που διαρκώς σχολίαζε, ρωτούσε κι έκανε κριτική έχοντας πάντα άποψη για όλα.
   Στάθηκε μπροστά σε μια περίεργη φωτογραφία. Ένα κολάζ χρωμάτων όπου κυριαρχούσε μια γυναικεία φιγούρα αλλοτινής εποχής, με μια γαλάζια κορώνα στο κεφάλι. Ήτανε τόσο ξώφαλτση αυτή η φωτογραφία με όλες τις θεματικές ενότητες! Η δε κορώνα που έστεφε την γυναικεία φιγούρα, ήτανε λες κι ένα παιδικό χέρι την ζωγράφισε και την τοποθέτησε εκεί για κάποιον λόγο. «Παράταιρα όλα», σκέφτηκε, «μα το αποτέλεσμα με καθηλώνει, δίχως να καταλαβαίνω το γιατί. Κάτι αγγίζει μέσα μου αυτή η φωτογραφία, κι αυτό είναι έκπληξη για ΄μένα που, τέτοιου είδους εκθέσεις ποτέ δεν μου έλεγαν τίποτα»!
  Σα να καρφώθηκαν τα πόδια της στο πάτωμα, έμεινε εκεί να την κοιτά για ώρα. Θέλεις τα χρώματα που παραπέμπουν σε ηλιοβασίλεμα ή σε ανατολή ηλίου? Θέλεις η καθαρή ματιά της γυναίκας και η προσήλωσή της σε ένα σταθερό αόρατο σημείο? Θέλεις αυτή η από παιδικό χέρι ζωγραφισμένη κορώνα που της προσδίδει μία ξεχωριστή θέση? Ξεχωριστή όμως θέση που? Σε ποιον αθέατο κόσμο? Και ποιες αδιάβαστες σκέψεις του γυναικείου αυτού μυαλού φυλάκισε ο φακός της μηχανής, εκείνη την μοναδική στιγμή?
   Δεν ήτανε η ονειροπόληση που την τραβούσε από το χέρι για να την παρασύρει σε ένα παραμύθι που άρχιζε να πλέκει με τη φαντασία της. Ούτε και πως απεγνωσμένα ήθελε να δραπετεύσει από εκεί όπου ουσιαστικά χωρίς την θέλησή της βρέθηκε. Δεν ήταν καν η αισθητική της που κεντρίστηκε από την θέαση ετούτης της φωτογραφίας. Ήταν κάτι άλλο. Κάτι απροσδιόριστο που την καλούσε τόσο ηχηρά, που άθελά της έκανε συνειρμούς με το κάλεσμα των φίλων της, λίγη ώρα πριν, για να την πάρουνε μαζί τους σ’ αυτήν την έκθεση φωτογραφίας.
   Την καλούσε όμως που? Και γιατί?
   Η καθημερινή κι αγαπημένη ενασχόλησή της με την ποίηση, κάθε φορά της αποκάλυπτε συναισθήματα, πράγματα και γεγονότα που ήδη γνώριζε και ήταν θαρρείς πως τα είχε για καιρό ξεχάσει. Κάθε ποίημα που διάβαζε, ένιωθε πως μέσα του κρυβόταν ολόκληρη η θύμηση του κόσμου. Αισθάνονταν πως έβρισκε τον εαυτό της και τις σκέψεις της μέσα σε κάθε στίχο, κάθε ποιήματος. Έτσι ακριβώς ένιωσε και τώρα με την φωτογραφία αυτή που βρίσκονταν μπροστά της κι έκρυβε θαρρείς όλα τα μυστικά κι όλα τα θαύματα του κόσμου. Ξαφνικά, ολόκληρος ο εσωτερικός της κόσμος κι ό,τι είχε ξεχασμένο από καιρό, ξύπνησε. Και ήταν αυτή η φωτογραφία που τράβηξε το βλέμμα της και την καλούσε με την ηχηρή σιωπή της να θυμηθεί ποια ήταν, πως ζούσε και πόσο ξεχωριστή θέση είχε κάποτε.
Σ’ έναν πραγματικό κόσμο. Αθέατο και ξεχασμένο ίσως σήμερα, μα όχι όμως κι ανύπαρκτο.
Και ήταν, λοιπόν, εκείνη η βραδιά που άλλαξε προς το καλύτερο για πάντα τη ζωή της.💕 



Αυτή ήταν η συμμετοχή της Ανέσπερης για την Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη#4 που φιλοξενείται στη ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ, εμπνευσμένη από την φωτογραφία που επέλεξε η Μία.  Παρακάτω ακολουθεί η επιλογή της σε λέξη και φωτογραφία για τον επόμενο παίκτη που είναι η Fish Eye.


Η φωτογραφία που επιλέγω να παραδώσω την σκυτάλη,, είναι από ένα ταξίδι μου κι ευελπιστώ να εμπνεύσει την Στέλλα που παίζει στη συνέχεια.

Έχει πολλές οπτικές γωνίες για να την προσεγγίσει, γι' αυτό και την επέλεξα. 

Η δε λέξη που της δίνω είναι : "ενασχόληση"




Ευχαριστώ πολύ!! Καλή συνέχεια!

20 σχόλια:

  1. Μαίρη μου, ήμουν σίγουρη ότι η φίλη μας η Ανέσπερη (Ζωή) θα μεγαλουργούσε. Ζωή μου, δεν έχω να σου πω τίποτε λιγότερο από ένα δυνατό ΜΠΡΑΒΟ και ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. Κοπέλα μου, είναι αξιοθαύμαστο το πώς "έδεσες" το φωτογραφία με το κείμενό σου. Μας έκανες να ταξιδέψουμε νοερά σε μια έκθεση, να αναμιχθούμε με τον κόσμο, να σταματήσουμε και να θαυμάσουμε την κοπέλα της αλλοτινής εποχής με τη ζωγραφισμένη από παιδικό χέρι κορώνα. Μας έκανες να νιώσουμε τα γέλια και τις φωνές των φίλων της και να ονειροπολήσουμε μαζί της. Είσαι πραγματικά εκπληκτική. Ευχαριστούμε για τα όμορφα συναισθήματα που μας γέμισες. Πολλά φιλιά, Ζωή μου, και πολλά φιλιά και σε σένα Μαίρη μου που φιλοξένησες αυτό το υπέροχο κείμενο στο μπλογκοσπιτάκι σου. Η φωτογραφία για τη Στέλλα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και περιμένω με αγωνία να δω την έμπνευσή της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με την Μία Ζωή μου γλυκιά. Πήρες μια δύσκολη για μένα φωτογραφία και την ανέδειξεις πλήρως με το όμορφο κείμενο σου. Μας έδειξες μια πτυχή που εμένα δεν πήγε το μυαλό, και μας χάρισες απόλαυση. Σ' ευχαριστώ για την μια ακόμη φορά όμορφη συμμετοχή σου! Η φωτογραφία σου για την Στέλλα πολύ όμορφη! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι ένα "κλικ" είναι το ταξίδι. Γιατί αυτή η συμμετοχή της Ζωής, ήταν ένα ταξιδάκι-εξπρές με τα φτερά της φαντασίας της. Με αφετηρία την έκθεση φωτογραφίας, ταξιδέψαμε στον εσωτερικό της κόσμο. Λίγο-πολύ, είναι κοινός σε όλους μας. Και φτάνει ένα φιλικό σκούντηγμα ή μια "ξώφαλτση" φωτογραφία, για να ενεργοποιήσει μνήμες και εικόνες απ' το παρελθόν.
    Υπέροχη συμμετοχή, Ζωή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η φαντασία σου καλπάζει! Από μια φωτογραφία της Μίας, δύσκολη για μένα, έγραψες τόσο όμορφα. Μπράβο Ζωή μου. Απολαύσαμε την επίσκεψη στην έκθεση, τη βουτιά της στο εσωτερικό της κόσμο εξαιτίας μιας φωτογραφίας που την ''ξύπνησε'', την επανέφερε σε έναν πραγματικό κόσμο καλύτερο. Αισιοδοξία μας γέμισες. Και η περιγραφή της εικόνας με λεπτομέρειες και τι συναισθήματα η κάθε λεπτομέρεια της προκαλούσε είναι εκπληκτική
    Η εικόνα για την Στέλλα μας προϊδεάζει για όμορφη συγγραφή και από τη Στέλλα μας
    Φιλιά πολλά και στις δυο Κυρίες σήμερα!
    Καλό μήνα Ζωή μου
    Καλό μήνα Μαίρη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα Ζωή, Καλησπέρα σε όλες και όλους τους φίλους.
    Μια ακόμα φορά επιβεβαίωσες την ικανότητα που έχεις Ζωή μου στην όμορφη γραφή. Τι έχουμε εδώ λοιπόν ;
    Μια δύσκολη "ουδέτερη" εικόνα. Η οποία, από μόνη της οφείλει να κινητοποιήσει τη φαντασία και την έμπνευση του γράφοντος. Και το έκανες με εξαιρετικό, υπέροχο τρόπο.
    Θέλω να σου πω ότι έγραψες μια ρεαλιστική πλοκή της απλής καθημερινής μας ζωής. Και μέσα από την επινόησή σου, την έκθεση φωτογραφίας, πήγες το θέμα σου εκεί που ήθελες.
    Η εικόνα λειτούργησε λυτρωτικά στην ηρωίδα σου. Κινητοποίησε τη σκέψης της, έβαλε μπροστά την κριτική της.Και στο τέλος την λύτρωσε από το βάλτωμά της.
    Με λίγα λόγια πέρασες και ουσιαστικά θετικά αισιόδοξα μηνύματά στο αφήγημά σου, πράγμα που του δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία.

    Ένα μεγάλο μπράβο καλή μας φίλη. Απ την καρδιά μου.
    Και η εικόνα σου για την Στέλλα όμορφη, ταξιδιάρικη, γεμάτη ζωή, που πιστεύω της αρέσει πολύ.

    Ζωή μου, ένα μεγάλο χαμόγελο από μένα και τα μπράβο μου για μια ανθρώπινη, εξαιρετική στιγμή.

    Καλή επιτυχία στην Στέλλα!
    Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλοι μου διαβάζοντας τις αναρτήσεις σας επάνω στην εκάστοτε φωτογραφία αρχίζω να με πιάνει ...τρέμουλο! Πως να φθάσω τόσο όμορφα κείμενα όπως αυτό που διαβάζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μια όμορφη ξεκούραστη βόλτα. Σα να ήμουν κι εγώ εκεί. Φιλιά και στις δυο σας κορίτσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζωή μας ταξίδεψες όμορφα με την γραφή σου, βολτάραμε μαζί σου στην έκθεση φωτογραφίας και σταθήκαμε μπροστά στη φωτό που έκανε κλικ στην ηρωϊδα σου , με ανάμεικτα συναισθήματα....αφεθήκαμε στη δική μας "ονειροπόληση¨ γιά να εισπράξουμε τελικά το αισιόδοξο μήνυμα της ιστορίας σου .... Σ΄ευχαριστούμε, καλή επιτυχία στη Στέλλα, καλές εμπνεύσεις με την όμορφη φωτό !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητοί φίλοι της σκυταλοδρομίας "μας", σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα κολακευτικά σας σχόλιά!
    Το παιχνίδι μας συνεχίζεται και αισθάνομαι την ανάγκη να πω πως, ασχέτως με το γεγονός πως δεν έχω "δώσει σημεία ζωής" μέχρι στιγμής, έχω διαβάσει όλα τα κείμενα που προηγήθηκαν και όπως πάντα ενθουσιάστηκα με τα αποτελέσματα που αφήνει πίσω του αυτό το δημιουργικό δρώμενο της Μαίρης!
    Συγχωρήστε με που δεν αφήνω σχόλια κάτω από τα πονήματά σας, μα ο χρόνος αυτό το διάστημα με κυνηγάει κι εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι, τι άλλο? να τρέχω.
    Μαίρη μου, για μία ακόμη φορά, σ' ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Κυρίως για την φιλοξενία!
    Καλή συνέχεια εύχομαι, αν και είναι δεδομένη! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η καθαρή ματιά και η παιδική ψυχή, βρίσκονται στην ουσία αυτής της ζωής, αγαπητή Ανέσπερη, ίσως να μην κάνεις την εμφάνιση σου τόσο συχνά όσο θα θέλαμε αλλά αφήνεις κάθε φορά το στίγμα σου με τα πολύ ενδιαφέροντα κείμενα σου!

    Σ ευχαριστώ για την πολύ όμορφη φωτογραφία, και για την λέξη, ''ενασχόληση'', πραγματικά είναι πολλά αυτά που θα μπορούσε και για τα δύο κάποιος να γράψει.

    Καλή εβδομάδα σε όλη την παρέα
    τα φιλιά μου
    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πάντα κάπου υπάρχει ένα τραγούδι, ένα βιβλίο, ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα ποίημα, μια φωτογραφία.. μια έντεχνη μορφή έκφρασης που τσακώνει το μέσα μας :)
    Κάποιος είπε κάποτε (δεν θυμάμαι η ξανθιά) πως κάθε μέρα πρέπει... να αφιερώνουμε λίγο χρόνο στη τέχνη.
    Καλή η συμμετοχή και πολυεπίπεδη η φωτογραφία για την Στέλλα.
    Καλή εβδομάδα συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Απο μια δυσκολη ειναι αλήθεια φωτογραφια Ζωη μου εγραψες μια ιστορια πολύ ενδιαφερουσα γυρω απο την φωτογραφικη τεχνη..αλλά και με αρκετο σασπενς θα ελεγα με εκεινο το απροσδιοριστο συναισθημα που ενιωσε η ηρωίδα σου οταν αντικρισε την συγκεκριμένη φωτογραφια..που μας μετεδωσε και εμας το ιδιο διαβαζοντας την ιστορια σου.. σαν να είμασταν εκει ..ωραια συμμετοχη μπραβο..
    Ευχαριστουμε την Μαιρη για την φιλοξενεια της και την ευκαιρια που μας εδωσε να διαβασουμε την σμμετοχη σου στην σκυταλη..
    Η φωτογραφια που επελεξες για την Στελλα σιγουρα θα την εμπνευσει..
    Να περνας καλα οτι και να κανεις..καλο σου μηνα φιλακιαα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ζωή μπράβο σου! Υπέροχη η συμμετοχή σου! Έδωσες μια ξεχωριστή οπτική στην φωτογραφία και με την περιγραφή σου, καθώς και τα συναισθήματα που μετέφερες ,την ανέδειξες τόσο όμορφα.
    Πανέμορφη κι η φωτογραφία που έδωσες για την Στέλλα. Είμαι σίγουρη ότι η Στέλλα μας, θα μας μαγέψει!
    Καλό πρωινό. Τα φιλιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ όμορφο κείμενο, Ζωή! Εμπνευσμένο και με διεισδυτική ματιά που καθηλώνει!
    Όμορφη και η φωτογραφία σου για τη Στέλλα!
    Φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πριν φθάσω στην κορώνα, μένω στις πεταλούδες που πλαισιώνουν το πορτραίτο της όμορφης γυναίκας. Η Ανέσπερη μίλησε για την μεταμόρφωση που συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο όταν έρχεται σε επαφή με το "κέντρο" του εαυτού του. Οι πεταλούδες, όλοι γνωρίζουμε, πως συμβολίζουν αυτή τη μεταμόρφωση. Ο εσωτερικός μας κόσμος ακολουθεί συνεχώς μια κυκλική πορεία ανάδυσης και κατάδυσης. Το "κλικ" της στιγμής της Ανέσπερης φέρνει στο φως την ευαισθησία ενός ποιητικού ανθρώπου.
    Άλλωστε "...ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος" όπως έγραψε ο Φρήντριχ Χαίντερλιν!(Γερμανός λυρικός ποιητής)
    Μου άρεσε πολύ και με παρέσυρε σε φιλοσοφικές σκέψεις.
    Συγχαρητήρια Ανέσπερη για τη συμμετοχή σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μερικές φορές κάποιο σημάδι έρχεται να μας κεντρίσει την προσοχή και να μας κάνει να σκεφτούμε πως είναι καιρός να αλλάξουμε την ζωή μας προς το καλύτερο.
    Πολύ ωραίο κείμενο. Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τι χαρά να διαβάζω πάλι την Ζωή που η απουσία της απ΄την μικρή μας κοινωνία έχει γίνει πολύ αισθητή, ευτυχώς που υπάρχουν παρόμοια δρώμενα και μπορούμε ακόμα να την διαβάζουμε!
    Ομολογώ πως ήμουν πολύ περίεργη να δω πώς μια όντος αλλόκοτη φωτογραφία θα ενέπνεε την Ζωή και όχι μόνο, αλλά θα γεννούσε και βαθιές υπαρξιακές σκέψεις σε όλους μας!
    Μια τεράστια αγκαλιά σου στέλνω Ζωή μου και ένα ευχαριστώ για το κείμενο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι ενδιαφέρον πώς κάτι που βλέπουμε απρόσμενα μπορεί να κάνει ένα κλικ μέσα μας, να ξυπνήσει συναισθήματα και να φέρει στο προσκήνιο ξεχασμένες επιθυμίες.
    Μου άρεσε πολύ η φράση "να θυμηθεί ποια ήταν, πως ζούσε και πόσο ξεχωριστή θέση είχε κάποτε". Της εύχομαι να συνεχίσει να χαμογελά στη ζωή.
    καλή συνέχεια, Τζοάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπώ τα κλικ που ξεκλειδώνουν σκέψεις!
    Και αγαπώ τις σκέψεις που ξεκλειδώνουν τη Ζωή!
    Ζωή μου πολλά συγχαρητήρια για την υπέροχη συμμετοχή σου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Περνώντας στα γρήγορα από όλες τις συμμετοχές της τελευταίας σκυτάλης, ανακάλυψα ότι δεν είχα αφήσει σχόλιο.
    Συγγνώμη Ζωή.
    Θυμάμαι είχα μείνει στήλη άλατος σκεπτόμενη πώς μπόρεσες κι έγραψες τόσο ωραία ιστορία, εμπνεόμενη από την ωραία αλλά δύσκολη εικόνα της Μίας.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και πάμε γι άλλα με το καλό.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή