Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

Ισορροπία!


 


Εδώ και καιρό είχα κολλήσει στο γράμμα Ι.  Εκεί είχα σταματήσει στον συναγωνισμό αλφαβήτου με την Λυσίππη, και μου είχε κοπεί η όρεξη να γράψω κάτι!
Το μυαλό μου είχε σκεφτεί πολλές λέξεις που άρχιζαν με αυτό το γράμμα. Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες από τις πολλές. Ισότητα, ιδανικό, ιδιοτροπία. Καμία δεν μου έκανε κλικ. Όχι γιατί δεν εκπροσωπούν κάτι που δεν αξίζει. Αλλά το κλικ είναι ... κλικ!
Μέχρι που διάλεξε η Ρένα την λέξη ισορροπία για την Μαρία. Και το κλικ έγινε!
Όταν ήμουν μικρή προσπαθούσα να ισορροπήσω σε διάφορα. Στην άκρη ενός πεζουλιού, πάνω σε μία γραμμή προσπαθώντας να μην πέσω ή να μην πατήσω έξω από αυτήν.
Έπειτα προσπάθησα να ισορροπήσω στο ποδήλατο. Μπορώ να πω πως κάτι έχω καταφέρει σχετικά με αυτά.
Μεγαλώνοντας όμως η λέξη πήρε άλλο νόημα!
Ανακάλυψα τη χρήση της στην πρώτη μου διαφωνία όταν,  θέλοντας να αποφύγω άσχημα αποτελέσματα εξέθεσα επιχειρήματα, έκανα συμβιβασμούς για να κρατήσω την ισορροπία στην σχέση μου με το αντίπαλο στρατόπεδο.
Αργότερα ανακάλυψα πως πρέπει να κρατάω τις ισορροπίες στην δουλειά μου για να μη χάσω την θέση μου, και να μπορέσω να εξοικονομώ τα προς το ζην.
Ισορροπίες πρέπει να κρατάς και σε έναν γάμο, όπως επίσης και στις σχέσεις σου με τα παιδιά σου, καθώς και στη συμπεριφορά σου προς το καθένα από αυτά για να μη δημιουργούνται ρήξεις.
Το ίδιο πρέπει να κάνεις και στη διαχείριση των οικονομικών σου, αν θες να μη βρεθείς προ εκπλήξεων όταν κλείσει κάποια πόρτα.
Τις ισορροπίες πρέπει να κρατάς στις σχέσεις σου με τους συγγενείς, τους φίλους, τους γείτονες, τους συναδέλφους και γενικά όλο τον περίγυρο.
Κι αυτό φίλοι μου συχνά δεν είναι εύκολο.
Έρχεται μια στιγμή που νιώθεις κούραση. Που λες ...''άι στην ευχή ας πέσω... και λοιπόν; Βαρέθηκα''. Και αφήνεσαι!  Και νιώθεις ωραία αρχικά. Και μετά έρχονται οι συνέπειες. Πέφτεις.
Και το ''άουτς'' από το πέσιμο είναι έντονο.
Τι κάνεις τότε;
Εδώ παίζει σημαντικό ρόλο, το πόσο ισορροπημένο άτομο είσαι μέσα σου. Αν στην αυτοκριτική σου πάντα κρατούσες ισορροπίες. Αν όχι, τότε το πρώτο που θα κάνεις είναι να ρίξεις ευθύνες στους άλλους. Συνήθως στους πιο αδύναμους και μαλακούς.
Να κάνεις έναν καβγά, να ρίξεις κυρώσεις και μετά να φύγεις με αυτοκρατορικό ύφος να κλειστείς
για λίγο στο καβούκι σου για να γλείψεις τις πληγές σου.
 Αν όμως οι εσωτερικές σου ισορροπίες είναι σε σωστό επίπεδο, θα αποδεχθείς τις ευθύνες σου.
Θα καθίσεις σαν τον στρατηγό, θα μελετήσεις τα δεδομένα και θα ελέγξεις τα χαρτιά   που έχεις στα χέρια σου σαν βετεράνος της τσόχας. Κι έπειτα θα κάνεις τις πρώτες διορθωτικές κινήσεις μέχρι να έρθεις στα ίσα σου και να εξομαλυνθεί το πρόβλημα!
Τι συμπέρασμα βγάζουμε από όλο αυτό;
Αν σου έρθει να πεις 'άι στην ευχή'', μη το πεις. Κοιμήσου πρώτα. Κι όταν ξυπνήσεις και πιεις και έναν καφέ ξαναεξέτασε την διάθεση σου. Πιθανόν να μην είναι η ίδια!
Σας μιλάει μια παθούσα! ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ λοιπόν παντού! Αλλιώς.... άγνωστα έως γνωστά τα αποτελέσματα!
Η ζωή είναι μια ισορροπία, μια γυμναστική, μια εξάσκηση.
Και για να ισορροπήσω και στο κείμενο μου, θα πρέπει να αναφέρω και την πιθανότητα να επιθυμείς τα αποτελέσματα της ρήξης. Αυτή να είναι η στρατηγική σου κίνηση.
Σε αυτήν την περίπτωση.... ''Άι στην ευχή....''!

8 σχόλια:

  1. Άρθρο που σε βάζει σε θετικό προβληματισμό.Εναν προβληματισμό απαραίτητο για όλους μας. Πολύ ωραίο το Ι σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε, δεν είσαι εντάξει, όμως. Δεν λες ολοκληρωμένα την αλήθεια. Ότι μιλήσαμε και μετά, τσακ, σου ήρθε η έμπνευση. Τι; Σου είχε έρθει ήδη η έμπνευση από πριν; Κι εγώ που νόμιζα πως σε βοηθάω στο αλφάβητο κι εσύ με βοηθάς στη σκυτάλη, ότι κι οι δύο βοηθούσαμε να επέλθει η πολυπόθητη... ισορροπία. Και, ναι, κρύβεται πίσω από καθετί υγιές - και με βεβαιότητα λέω πως, ευτυχώς, όταν κάτι αξίζει, φαντάζει ευκολάκι, σαν τα βήματα από χορό που ξέρεις απ' έξω κι ανακατωτά.

    ΥΓ1. Και για πες, τώρα πάμε στο 'Μ'; Χμμ, απ' το βλοσυρό σου βλέμμα καταλαβαίνω πως μάλλον όχι. Ακόμα παραμένει ο δίκαιος (αλφαβητικός) Αριστείδης μέσα σου. Πού θα μου πάει, όμως. Δεν θα το βάλω κάτω, θα τον αφαιρέσω μεθοδικά. Υπόσχεση κι απειλή!
    ΥΓ2. Τα φιλιά, φιλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι σ' ένα σεμινάριο για γονείς, στην ερώτηση πώς να διαχειριστούμε μια κρίση με τα παιδιά μας, η σωστή μέθοδος είναι: φεύγουμε απ' το σπίτι, μετράμε ως το 100, κάνουμε κάνα δυο γύρους το τετράγωνο και αφού καταλαγιάσει ο θυμός, ξεκινάμε μια συζήτηση. Αλλιώς, χάνεται η ισορροπία στη σχέση και δημιουργούνται ρήξεις. Όπως πολύ σωστά γράφεις κι εσύ Μαίρη μου, θέλουν συμβιβασμούς και υποχωρήσεις οι σχέσεις μας. Διαφορετικά, αυτός ο πέτρινος πύργος της φωτογραφίας, θα σωριαστεί μεμιάς. Στην ουσία χτυπάμε τα πόδια μας, αν αφήσουμε το "άι στην ευχή" (ευγενικιά σε βρίσκω), να μας κυριεύσει.
    Τέλεια υπενθύμιση για τις μέρες που διανύουμε πάντως.
    Φιλιά πολλά Μαιρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαίρη μου,
    η σημερινή σου "στάση" στο γράμμα "Ι" μας δίνει μι πολύτιμη πραγματεία, ένα εξαίρετο βίωμα για την Ισορροπία και τις ευεργετικές της ιδιότητες στη ζωή μας.
    Το γιατί, μην το επαναλάβω, το ανέλυσες με εξαίρετο τρόπο με σαφέστατα επιχειρήματα.
    Θα συμφωνήσω σε όλα.
    Είναι δύσκολη η αναζήτηση της θετικής ισορροπίας στη ζωή και στη φύση. Έχει και αυτή το κόστος της. Και απαιτεί και ανάλογη παιδεία ψυχής.
    Νομίζω η έμπνευση του γράμματος και της εικόνας ήταν ότι έπρεπε για να ανοίξεις την καρδιά σου.
    Φιλιά πολλά καλή μου με ευχές για καλό καλοκαίρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι εγώ ψάχνω απεγνωσμένα τρόπο να ισορροπήσω. Κυρίως οργανικά. Να προχθές έπεσα πάλι κι έφαγα τα μούτρα μου. Ευτυχώς ο άγιος των απανταχού σκουντουφλίδων με προστάτεψε και πάλι και τη γλίτωσα με μερικά χτυπήματα. Θα την βρούμε μωρέ πού θα πάει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ισορροπία παντού, σωστά; Τι δύσκολο!! Αλλά δεν γίνεται αλλιώς, σαν ακροβάτες σε τσίρκο νοιώθουμε πολλές φορές στην προσπάθεια να ισορροπήσουμε. Γι αυτό και το''Αι στην ευχή...''νικάει κάποιες φορές. Μεγάλη η προσπάθεια για να πετύχουμε ψυχική και πνευματική ισορροπία. Γιατί η ζωή είναι ένας αγώνας...και εσύ όμορφα μας το ανέλυσες.
    Καλό ισορροπημένο Σ/Κο εύχομαι
    Φιλάκια Μαιρούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ισορροπία παντού, Μαίρη μου. Αυτή είναι η λέξη-κλειδί για τα πάντα. Για την αρμονία στη ζωή μας, για τις σχέσεις μας με τους άλλους και κυρίως για τη σχέση μας με τον εαυτό μας. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αουτσ πέφτεις αουτσ πέφτεις ξανα ξανα και μετά έρχεται μόνη της!!! Ας το καλό, να δεις που αυτή η κυρία Ισορροπία είναι η μεγάλη εκπαιδεύτρια του ενστίκτου ... κάπως έτσι χαχα
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή