Φωτο - Συγγραφική Σκυτάλη # 1 ... Το δώρο μου!

Αγαπημένοι μου φίλοι η Σκυτάλη μας πάει μια χαρά! 

Μέχρι στιγμής έχουν συμμετάσχει δέκα άτομα που εμπνεύστηκαν  από τις εικόνες πρόκληση των συμπαιχτών τους, και δημιούργησαν τα μικρά τους αριστουργήματα που θαυμάσαμε όλοι.

 Βρισκόμαστε στον ενδέκατο συμμετέχοντα που είναι η Μαριάννα μας. 

Εν τω μεταξύ όμως δεν έχω μείνει άπραγη. 
Έτσι ετοίμασα το δώρο που θα κληρωθεί σε έναν από τους συμμετέχοντες στην πρώτη μας Σκυτάλη. 

Και αυτό θα σας δείξω παρακάτω.

Ελπίζω να σας αρέσει!

Και α... μη το ξεχάσω, μη νομίζετε ότι κάθομαι.... δουλεύω για κάτι πάνω στη Σκυτάλη μας που θα σας το δείξω στο τέλος!

Ευχαριστώ για την ενθουσιώδη συμμετοχή!

Απρόσμενη χαρά!!

Είναι κάποιοι άνθρωποι φτιαγμένοι για να κάνουν ευχάριστες εκπλήξεις στους άλλους και να σκορπούν χαρά.
Μιλάω για τη Γεωργία τη γνωστή μας Αχτίδα, που αυτή τη φορά δώρισε ένα κομμάτι από την ομορφιά που έχει μέσα της,  σε μένα.

Και μου έφτιαξε το προσωπικό μου νησί με ένα σπίτι εκεί που σκάει το κύμα και δίπλα στην πόρτα το ιδανικό μέρος να φυλάω τα κλειδιά του, και μου χάρισε και την προσωπική μου θέα. Βράχια που θα κάθονται γοργόνες να ξαποστάσουν και απέραντη θάλασσα με έναν καταγάλανο ουρανό γεμάτο γλάρους.

Και αμέσως θα σας δείξω τι εννοώ.

Αυτά είναι τα δώρα που πήρα από την Αχτίδα μας φτιαγμένα με το μεράκι της και με το καλλιτεχνικό της γούστο που είναι γνωστό σε όλους μας. 

Σ' ευχαριστώ Γεωργία μου για τα δώρα σου, και σ' ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο για να τα δημιουργήσεις για μένα. Θα τα φυλάξω σε μια γωνιά και κοιτώντας τα θα χαίρομαι και θα τα απολαμβάνω.

''Άλλαξέ το # 3''!

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα δισκάκι.
Ω! Πόσα καλούδια δεν είχε φιλοξενήσει αυτό το δισκάκι στα νιάτα του. Όμως τα χρόνια πέρασαν και το δισκάκι γέρασε.

Και έγινε έτσι όπως το βλέπετε.

Παλιό και μαραμένο στεκόταν σε μια γωνιά. Και η αφεντικίνα του θα το είχε πετάξει προ πολλού, αλλά κάθε φορά ένα μικρό ''σνιφ'' που άφηνε το δισκάκι που θρηνούσε τα χαμένα μεγαλεία την εμπόδιζε να διαπράξει την αποτρόπαιη και σκληρή πράξη.
Το λυπόταν! Έτσι μια μέρα μια φίλη της είπε: ''Άλλαξέ το''! Αυτό την παρακίνησε να κάτσει να σκεφτεί. Πήρε το δισκάκι στα χέρια της το έτριψε καλά, και του έκανε τρύπες όπου χρειαζόταν. Έπειτα  το πέρασε ένα χρώμα σαν βάση.
Στη συνέχεια  διάλεξε μια εικόνα και το έκανε ντεκουπάζ και μετά το πέρασε πατίνες δύο χρωμάτων, κι αφού το σκούπισε όπου χρειαζόταν, του πέρασε όμορφη αλυσίδα για να μπορεί να κρεμαστεί.
Σειρά είχε τώρα το λούστρο και το δισκάκι μας κορδωνόταν όλο φρεσκάδα και λάμψη.
Πήρε κι έναν ωραίο μηχανισμό ρολογιού, του έβαλε και νούμερα και το μετέτρεψε σε ένα υπέροχο ρολόι. Έτσι η σχέση τους θα ήταν πέρα από το χρόνο.

Δεν έμεινε όμως εκεί. Ήθελε να θυμίζει στον εαυτό της και στο δισκάκι πως κάθε μέρα είναι σημαντική, ακόμα κι αν κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαμε σαν αρχικό στόχο.

Έφτιαξε λοιπόν από πηλό μια πλακέτα και χάραξε πάνω της ένα μήνυμα με πύρινα γράμματα. Τη ζωγράφισε και την κρέμασε κάτω από το δισκάκι - ρολόι.

''Άδραξε την ημέρα'' και πάντα κάτι μικρό ή μεγάλο, μα καινούργιο θα απολαύσεις και θα μάθεις.

Μόλις το τελείωσε το έστειλε και στη φίλη της την Αριστέα που είχε δώσει μια τόσο υπέροχη συμβουλή, για να το δει κι αυτή και να το καμαρώσει.

Από τότε το παλιό δισκάκι, μετράει τη χαρά κάθε λεπτό την ημέρας.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Αλλαξέ το #3 της Αριστέας, με τις ευχαριστίες μου που μου έδωσε  την  ευκαιρία να θαυμάσω τόσες όμορφες ιδέες και δημιουργίες.