Κοιτάζω το κύμα που
σκάει στην αμμουδιά. Ακολουθώ το ρυθμό του και λικνίζω τη σκέψη μου μαζί του.
Μια κουκκίδα εγώ (δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό) στην απέραντη αμμουδιά,
μια κουκκίδα εγώ στον απέραντο κόσμο.
Βλέπω το κύμα που
έρχεται και φεύγει, με τον ίδιο σταθερό τρόπο. Χρόνια και χρόνια κοιτάζω τις
θάλασσες, και πάντα οι ίδιες κινήσεις, πλαφ-πλουφ! Πάντα ο ίδιος ρυθμός! Και
κάποτε θυμώνει, ποιος ξέρει γιατί; Θες γιατί τη γευόμαστε αλλά δεν την
νοιώθουμε, θες γιατί την κοιτάμε αλλά δεν την βλέπουμε, θες γιατί μας μιλάει
αλλά δεν την ακούμε! Θυμώνει και τότε μόνο σκιαζόμαστε μπρος στο θυμό της.
Και
σκέφτεστε τώρα, α! αυτή διάλεξε τη θάλασσα για το γράμμα Θ.
Εγώ όμως σκέφτομαι:
-Κι εμείς οι άνθρωποι
κάπως έτσι είμαστε! Ζούμε στους ίδιους ρυθμούς κάθε μέρα! Ξυπνάμε, βγάζουμε με
ιδρώτα το πιάτο το φαΐ μας, κοιμόμαστε και μετά πάλι το ίδιο. Μερικές φορές
ξεγελάμε τους εαυτούς μας ότι ζούμε κάτι παραπάνω, αλλά μάταια. Ουτοπίες όλα!
Πάντα ο ίδιος ρυθμός,
πάντα οι ίδιες κινήσεις, και ξαφνικά θυμώνουμε και εκφράζουμε την οργή μας με
διάφορους τρόπους. Ακριβώς σαν τη θάλασσα τη λεβεντοπνίχτρα! (Εδώ παρακαλώ να
μου εξηγήσει κάποιος γιατί τη λέμε λεβεντοπνίχτρα. Δεν έχουν πνιγεί μόνο λεβέντες
έχουν πνιγεί και γέροι, γυναίκες και παιδιά. Στο φτύσιμο αυτοί;)
Τι έλεγα; Α!
Κι εμείς λοιπόν χτυπιόμαστε όπως το κύμα στα βράχια, φωνάζουμε για να
επιβάλλουμε τη φωνή μας στο σύμπαν, όπως ακριβώς βρυχάται και το αφρισμένο
κύμα.
Και ενίοτε τα
καταστρέφουμε και τα διαλύουμε όλα, όπως ακριβώς κι εκείνη.
Μα εκείνη είναι
ταγμένη να κάνει ακριβώς αυτό! Εμείς; Για τι αλήθεια, είμαστε ταγμένοι;
Εδώ έρχεται το Θ.
Ξυπνάμε το πρωί και
θέλουμε να πάμε να βγάλουμε τον επιούσιο κάνοντας την δουλίτσα μας. Και έρχεται
κάποιος ωραίος και παίρνει ένα πινέλο και ένα κουτί μπογιά μαύρη και σου βάφει
τη μέρα απολύοντας σε. Θες να φωνάξεις και λες ‘’Θου Κύριε φυλακήν τω στόματι
μου’’. Γιατί; Γιατί κάποιος είπε πως πρέπει να δείχνεις αξιοπρέπεια. Να μη
μιλάς γιατί μπορεί να μπεις στη λίστα που έβαψε το μαύρο πινέλο.
Ψάχνεις απεγνωσμένα
για άλλη δουλειά και κάθε που φτάνεις με τα βιογραφικά σου προτιμούν κάποιον
που έρχεται συστημένος από γνωστό. Θες
να μιλήσεις και λες ‘’Θου Κύριε φυλακήν τω στόματι μου’’. Γιατί; Γιατί μπορεί
να τους χρειαστείς στο μέλλον και καλό είναι να μη κλείνεις πόρτες.
Παίρνεις τα χαρτιά
σου και πας να γραφτείς στο ταμείο ανεργίας. Περιμένεις ουρά και όταν φτάνεις
στο γκισέ σου ζητούν και άλλα χαρτιά. Θες να μιλήσεις αλλά λες ‘’Θου Κύριε φυλακήν
το στόματι μου’’ Γιατί; Γιατί αν τσαντίσεις τον δημόσιο υπάλληλο θα σου βγάλει
την πίστη για να σε εξυπηρετήσει.
Μετράς τα λεφτά στο
πορτοφόλι σου και πας στο Σούπερ Μάρκετ να ψωνίσεις κάτι λίγα γιατί μέχρι να
ξαναδουλέψεις πρέπει να μη χαλάς πολλά. Πας στο ταμείο και έρχεται κάποιος και
μπαίνει μπροστά σου. Ε όχι νισάφι πια. Κάνεις καβγά μπροστά στο ταμείο. Φταις;
Όχι είναι που κάπου-κάπου πρέπει και να μιλάς όταν πάνε να σε αδικήσουν.
Πού καταλήγουμε
λοιπόν; Στο ότι κακώς έγραψαν τα εδάφια αυτήν την φράση. Αν δεν την ξέραμε
μπορεί και να εκφράζαμε και μια άποψη που στο κάτω-κάτω είναι και δικαίωμα μας
βρε αδελφέ!
Τι άποψη; ‘’Θου Κύριε
φυλακήν τω στόματι μου’’….
Υ.Γ. Όσοι διάβασαν
τον τίτλο θα νόμισαν ότι το Θου εννοούσε το Θήτα ε; χαχαχα Αμ δε…
Καλά τα λες, Μαίρη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό καλό είναι να μη παρεξηγούμε τους ανθρώπους επειδή κάποια στιγμή μπορεί να εμφανίζονται απότομοι. Δε ξέρεις τι μπορεί να έχει ο καθένας στο μυαλό του, τη ζωή του, τη ψυχή του. Λίγη κατανόηση ο ένας για τον άλλον. Από την άλλη, καλό επίσης είναι να αντιδρουμε που και που εκεί που πρέπει κι όχι εκεί που μας βολευει. Καλημέρα, φίλη μου!
Drastiria ο καθένας μας κουβαλάει τον σταυρό του! Άλλος μικρό άλλος μεγάλο πάντως τον κουβαλάει. Και όλοι μα όλοι έχουν και κάποια προβλήματα. Η οπτική που τα αντιμετωπίζουμε διαφέρει από τον έναν στον άλλον! Να είσαι καλά καλή συνέχεια!
ΔιαγραφήΜαίρη μου καλησπέρα σου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα κάτι μας την έχει στημένη στη γωνία ε ; που μας αναγκάζει να πούμε το γνωστόν αναφερθέν "Θου Κύριε..."
Δεν έχεις άδικο. Κατι το κυριότερο, δεν ξέρω και τι να σου πω για αυτό.
Καλή βδομάδα κορίτσι μου.
Και συνεχίζεις την όμορφη αυτή γραμματοσειρά σου.
Φιλάκια.
Αυτό είναι σίγουρο Γιάννη μου και πόσες φορές ο καθένας μας δεν έχει κλείσει το στόμα του και δεν έχει κρατήσει τις σκέψεις του μέσα του παρότι βλέπει το άδικο. Υπάρχουν λόγοι που μας εμποδίζουν να μιλήσουμε πολλές φορές! Πολλά φιλιά!
Διαγραφή''Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου'' γιατί θα σου έλεγα καμιά φρασούλα για το μυαλουδάκι σου που τα σκαρφίζεται όλα αυτά...Ναι κυρία μου θάλασσα σκέφτηκα ότι αφορά το Θήτα σου...αμ δε. Μετά σκέφτηκα ''α όχι μωρέ για το θυμό πρόκειται''! Αμ δε!!! Και ναι το Θου είπα αφορά το Θήτα και λέω ''κοίτα να δεις πού ούτε έναν τίτλο δεν μπορεί να βρει''...Αμ δε!! Και τίτλο είχες βρει και με έκανες να δακρύσω από τα γέλια και να συμφωνήσω βεβαίως βεβαίως ότι πρέπει να ξεσπάμε που και που ( πρόσεχε που και που είπαμε)τα νεύρα μας γιατί τη γνώμη μας πάντα θα τη λέμε Γιατί όχι; Δηλ να μας την λένε είναι καλύτερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τρόπος έχει σημασία ναι;
Πάω να το ξαναδιαβάσω γιατί μου άρεσε αυτός ο τρόπος γραφής (και ναι καταλάβαμε ότι καβαλήσαμε την κουκίδα και πετάξαμε στα ουράνια, το εμπεδώσαμε πλέον!! )😍 😊
Φιλάκια πολλά
ΥΓ. Το Ι μετά ναι; Και ο πήχης είναι υψηλά καλή μου. Πρόσεχε τι θα γράψεις. Από το πόσο θα γελάσω εξαρτάται η επιτυχία χαχαχααχα
Αν μη τι άλλο χαίρομαι ιδιαίτερα που σε έκανα να γελάσεις! Εγώ βέβαια είχα κάποια άτομα δικά μου στο μυαλό μου όταν τα έγραφα που έζησαν πρόσφατα ανάλογες περιπτώσεις. Και τα άτομα αυτά ακριβώς αυτό έκαναν. Δεν μίλησαν. Και κάποιες φορές λες ... και να μιλήσω τι θα βγει; Δεν δείχνει κανείς να νοιάζεται για την άποψη μου! Οπότε... θου... Όπου νάναι ετοιμάζω το Ι . Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΜπορεί να μην είναι ωραία αυτά τα ξεσπάσματα, αλλά δεν τα ήθελαν και τα οπίσθια του κλεφτοσειρά στο μάρκετ; Γυρεύοντας πήγαινε... Α, να χαθεί να χάνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, είναι στο πρόγραμμα το να μην μπορούμε να εκφράσουμε το δίκιο μας για λόγους ανωτέρας βίας. Το κρίμα είναι να το βγάζουμε με μένος σε κάποιον που δεν έφταιγε και τόσο, ίσα για να "πληρώσει τα σπασμένα". Και μοιραία αυτός ο κάποιος είναι συνήθως αυτός που μας συγχωρεί, όχι απαραίτητα κάποιος που δεν πρόκειται να ξαναδούμε. Πού είναι η Αριστέα, να πούμε με μια φωνή ότι το key είναι η δουλίτσα με τον εαυτό μας, οεο;
Φιλώ σε, Μαιρουλίιιινι. ❤️
Τάθελαν μωρό μου τα οπίσθια του τα ήθελαν. Γιατί έπρεπε να σκεφτεί πως ο μπροστινός του μπορεί να μην είχε καλή μέρα Και ιδού τα αποτελέσματα! Και πολλές φορές βάζεις πιο πολλή ορμή όχι γιατί το θέλεις βέβαια όπως λες, αλλά .... σου βγαίνει φορτσάτο από μόνο του. Φιλάκια μαιμουδίτσα μου!
ΔιαγραφήΓια το ΥΓ σου, έχω να σου πω: όχι, όχι, όχι! Εγώ σωστά μάντεψα σε τί "θ" θα κινηθείς!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Βέβαια, αυτό που διάβασα με ξεπέρασε!!!
Τέλειο και το "θ" σου, λοιπόν!!!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι μου!
Αχ Γιάννα μου εσύ και η τσαχπινιά πάτε πακέτο. Κοριτσάκι μου εσύ! Κι εδώ δεν θα πω Θου Κύριε... θα μιλάω κανονικά. Φιλιά πολλά μάτια μου!
ΔιαγραφήΠόσα στόματα πια να κουλαντρίσει κι ο Κύριος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως Μαίρη μου, στην ουρά του ΟΑΕΔ και σε κάτι άλλα που περιγράφεις, πιάνω πιο βαρύ ρεπερτόριο. "Γαμήλια" ταξίδια και τα λοιπά, ξέρεις...
Ανάρτηση με Θου, ως γράμμα "θου" προβλέπεται;
Μαρία μου προβλέπεται η ανάρτηση με Θου γιατί μίλησα για το Θου Κύριε ΄... όχι για το γράμμα άρα είμαι μέσα στους κανόνες. Όσο για τα γαμήλια ταξίδια .. χρειάζονται αρκετές φορές. Τι να πεις;
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Πια θαλασσα βρε αγαπη μου; οοοοχι του ΘΟΥ σημενει αυτο...που σκεφτηκες ..εεε ναι!! πως να το φυλακίσεις αυτο το στομα οταν ολοι φροντιζουν Μαιρη μου να σου το ανοιξουν.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεε και οταν γινει αυτό όλο και καποιος θα την πληρωσει εστω και αυτός δεν φταίει..εσυ τα έχεις πει και θα εχεις εκτονωθεί...μετα ομως θα νιωσεις καλα να ζητησεις συγνωμη και να εξηγησεις στο θυμα γιατί το εκανες ..σιγουρα θα σε καταλαβει ..αν εχει περαει και αυτος τα ιδια..!!
Πόσοι νομιζεις οτι δεν θα ελεγαν...θου Κυριε φυλακην τω στόματιν μου!!..χα..χα.
Παρ όλα αυτα ευχομαι να εισαι καλα και καλη δυναμη...καλο σου βραδυ ..φιλακιααα!!
Ναι Ρουλάκι μου έχεις δίκιο! Όλοι είναι συνεργοί για τα ξεσπάσματα. Όσο για τα θύματα τις περισσότερες φορές το παίζουν θύματα δεν είναι. Από πού να πρωτοφυλαχθείς πια; Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΤο δικαίωμα του θυμού, αχμμ πραγματικά όταν έχω καταφέρει να τον συγκρατήσω είναι με Βοήθεια αλλιώς αντε να μη πω τι θα γινόνταν χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστική λεμέεε :)
Έτσι κούκλα μου να του δίνεις να καταλαβαίνει. Δεν αξίζει η ζωή μέσα στη σιωπή. Απλά όταν ανοίγουμε το στόμα μας πρέπει να φροντίσουμε αυτά που θα βγουν να αξίζουν περιουσία. Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΝα που πάντα έρχεται η στιγμή που ξεσπάμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μπορεί να έχουμε καταπιεί μέσα στη μέρα πολλά και να ξεσπάσουμε στο πιο μικρό!
Αλλά και γιατί είναι μικρό ο τύπος που σου κλέβει τη σειρά; Καθόλου μικρό δεν είναι!
Και μου θύμισε πως σήμερα στο σούπερ μάρκετ κάποιοι είχαν απερίσκεπτα κλείσει έναν διάδρομο με τα καρότσια τους και πάνω που ετοιμαζόμουν να ζητήσω συγγνώμη που θα τους χαλούσα την ησυχία για να περάσω, ένας καθόλου κύριος πίσω μου με έσπρωξε...έχε χάρη που δεν είχα φορτώσει και από άλλα κι έτσι πέρασε αναίμακτα η στιγμή!
Σοφό το "Θου" σου!
Φιλιά πολλά!
Σοφό Μαρία μου δεν λες τίποτα! Και σε πληροφορώ πως είναι καθημερινή σκέψη! Γιατί κάθε μέρα βλέπεις να σε θεωρούν κάποιοι κάτι ασήμαντο και να προσπαθούν να σε πετάξουν στο περιθώριο χωρίς σεβασμό με διάφορους τρόπους! Οπότε; ..... Καταλαβαίνεις η συνέχεια παίζεται... Φιλιά πολλά!
Διαγραφή