Ασκήσεις σεναρίου: ''πες το με εικόνες''

Και ξημέρωσε φίλοι μου μια ωραία μέρα, που ο φίλος μας ο Γιάννης o Cinefil,  είπε να μας κάνει δωρεάν μαθήματα σεναρίου λέει. Ωωωω...  μεγάλη χαρά! Τρέξαμε να διδαχτούμε. Και μόλις μας δίδαξε μας λέει: ''Για να δούμε τι μάθατε, θα σας βάλω διαγώνισμα''. Και μας έβαλε άσκηση κατ' οίκον, που την ονόμασε Ασκήσεις σεναρίου: ''πες το με εικόνες'' . 
Έψαξα από δω, έψαξα από κει, βρήκα μια εικόνα παιδιά κι άρχισα να εξιστορώ τι μου έλεγε. Και έπειτα βρήκα και δεύτερη.
Δεν πήγα κι άσχημα, την πέρασα την τάξη μου είπε. Η επιτροπή των καθηγητών βρήκε καλά τα γραπτά μου και φάνηκε πως ήμουν διαβασμένη. Όχι άριστη αλλά ... διαβασμένη.

Ήρθε η ώρα να σας δείξω την κόλλα μου....

1ο θέμα: Επιλεχθείσα κατάσταση: ''Αρκετά σε ανέχτηκα, χωρίζουμε''

''Δικαίωμα....''

Η Φλώρα γύριζε τρεχάτη στο σπίτι. Προχωρούσε με βήμα γρήγορο όταν περνώντας έξω από το καφενείο είδε τον άντρα της να παίζει χαρτιά με τη γνωστή παρέα. Μονολόγησε…

-Σχόλασε και κατευθείαν στην τσόχα. Αν χάσει, πάλι θα τη πληρώσουμε εμείς. Τάχυνε το βήμα της.

Μπήκε στο σπίτι και ζέστανε το φαγητό. Σε λίγο χαρούμενες φωνούλες ακούστηκαν και δύο χεράκια την αγκάλιασαν. Ο δεκάχρονος γιος της.

-Πώς πήγε το σχολείο;  

-Η δασκάλα σήμερα μου έβαλε δέκα στην έκθεση! Την διάβασε σε όλη την τάξη!

-Μπράβο αγόρι μου με κάνεις περήφανη.

Ο μικρός κοίταξε με ταραχή τριγύρω.

-Ο μπαμπάς;

-Στη δουλειά αγάπη μου. Φωτάκη μου άντε να πλυθείς αγόρι μου. Και σήμερα σου έφτιαξα γιουβαρλάκια που σου αρέσουν.

-Ουουου! Φώναξε ο μικρός χαρούμενος κι έτρεξε να πλυθεί.

Σε λίγο ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει. Είχε έρθει ο Νώντας   κακοδιάθετος όπως πάντα.

Μπήκε και κατευθύνθηκε στο μπάνιο και αμέσως έβαλε τη φωνή στο γιο του.

-Τελείωνε καμιά φορά! Θέλω να μπω. Φτάνει το πλύσιμο.

Ο μικρός σκουπίστηκε γρήγορα και με σκυμμένο κεφάλι όρμησε έξω από το μπάνιο. Έκατσε στο τραπέζι ρίχνοντας ένα γρήγορο πλάγιο βλέμμα στη μητέρα του και χώθηκε στην καρέκλα σιωπηλός.

  Την ώρα που έτρωγαν, η  Φλώρα κοίταξε το δυστυχισμένο ύφος του γιου της και  είπε…

-Ο Φώτης πήρε δέκα στην έκθεση σήμερα  

-Και λοιπόν; Προκόψαμε τώρα;

-Σωστά! Εσύ μόνο από το δεκάρι μπαστούνι και τα αδέλφια του συγκινείσαι.

-Ωωωωω! Σκοπεύεις να αρχίσεις πάλι; Και της έριξε ένα άγριο βλέμμα. Μόλις φάω θα φύγω.

-Πού θα πάς; Κάτσε μια φορά μαζί μας όπως όλοι οι σύζυγοι και πατεράδες.

-Έχω ραντεβού με τα παιδιά

-Με την τσόχα έχεις ραντεβού όχι με τα παιδιά… ξέσπασε εκείνη. Πού θα πάει αυτό;

Εκείνος   εκσφενδόνισε το ποτήρι του στο πάτωμα.

Πέταξε τη καρέκλα του κάτω άνοιξε το συρτάρι και πήρε τα χρήματα του ρεύματος .

-Βαρέθηκα να σε μοιράζομαι με την τράπουλα. Όλος ο μισθός σου πηγαίνει στην τσόχα. Ή θα σταματήσεις ή θα πάρω το παιδί και θα φύγουμε.

-Στα τσακίδια. Ίσως έτσι σπάσει και η γκίνια μου. Αλλά εδώ θα γυρίσετε …. Είπε και βρόντηξε την πόρτα πίσω του.

Η Φλώρα   πήγε στο τηλέφωνο.

-Ναι; Η κυρία Μερόπη; Η Φλώρα είμαι. Πήρα να σας πω πως μεθαύριο μπορώ να ξεκινήσω ώστε να μπορέσω αύριο να βολευτώ στο καινούργιο σπίτι.

Έπειτα έκατσε δίπλα στο γιο της .

 -Φωτάκη μου πρέπει να μιλήσουμε. Έχω βρει δουλειά και καινούργιο σπίτι. Η μόνη μου ευτυχία είσαι εσύ αγόρι μου. Θα αφήσω  τον πατέρα σου. Κι αν θέλεις θα έρθεις μαζί μου. Είσαι μόνο δέκα χρόνων αλλά είσαι αρκετά ώριμος για την ηλικία σου. Εδώ μόνο δυστυχία θα έχουμε αγόρι μου. Ο μπαμπάς είναι άρρωστος. Αγαπάει τα χαρτιά πιο πολύ και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μόνο να σε σώσω αγόρι μου.

-Ξέρω μαμά, θέλω να έρθω μαζί σου. Τον φοβάμαι τον μπαμπά και με κάνει λυπημένο.

Το υπόλοιπο βράδυ μάζεψαν τα πράγματα τους σε βαλίτσες.

 Ξημέρωσε Σάββατο και ο Νώντας έλειπε ακόμα.

 Το μεσημέρι σαν  θυμήθηκε το σπίτι του, βρήκε μόνο έναν Ρήγα μπαστούνι πάνω στο τραπέζι.  

2ο θέμα: Επιλεχθείσα κατάσταση ''Φοβάμαι''

''Όταν φωλιάσει ο τρόμος''

Το δωμάτιο σκοτεινό κι εκείνος κουλουριασμένος σε μια γωνιά, κοιτώντας το άπειρο και τρέμοντας. Στάλες ιδρώτα γυάλιζαν στο μέτωπό του και τα μάτια του ήταν κόκκινα από το κλάμα κι από έντονο τρόμο.

Η γυναίκα του μπήκε και τον πλησίασε.

-Τι συμβαίνει;

Τινάχτηκε έντρομος, την κοίταξε για δευτερόλεπτα και απόστρεψε γρήγορα το βλέμμα.

Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και τον ρώτησε σιγανά.

-Ποτέ δεν σε έχω δει έτσι. Με ανησυχείς. Τι σου συμβαίνει; Μίλησε μου!

Με σιγανή τρεμουλιαστή φωνή της είπε…

-Θα… στα πω… βόγκηξε … πρέπει κάπου να τα πω.

Σαν αυτόματο ξεκίνησε να εξιστορεί.

-Εδώ και καιρό γνώρισα κάποια άλλη. Δεν ξέρω πώς έγινε. Ήταν μια παρόρμηση της στιγμής. Ήταν όμορφη και σατανική. Γρήγορα κυριάρχησε στη σκέψη μου, στην ανάσα μου και μου έγινε απαραίτητη.

Η γυναίκα του στεκόταν στητή και ακίνητη σαν μαρμαρωμένη ενόσω εκείνος συνέχιζε να μιλά.

Δεν της χαλούσα χατίρι και ξαφνικά άρχισε να μου ζητά χρήματα όλο και περισσότερα. Με πλάγιο τρόπο αρχικά και ευθέως αργότερα απειλούσε να στα πει όλα και να σου δείξει φωτογραφίες μας. Δεν μπορούσα να σε πληγώσω έτσι. Σ’ αγαπώ! Παρασύρθηκα. Συγχώρεσε με!

-Δεν πιστεύω πως τρέμεις και κλαις από τύψεις. .. του είπε με σκληρή φωνή.

-Σήμερα αποφάσισα να της πω τέρμα. Αλλά όταν ξεκίνησα να της μιλάω και να της ζητάω να χωρίσουμε, έγινε έξαλλη. Μου γέλασε με κακία και μου είπε πως εκείνην κανείς δεν την έχει χωρίσει, πως με έχει στο χέρι και πως θα χωρίζαμε όταν θα το αποφάσιζε. Για πρώτη φορά ένοιωσα αηδία. Την χαστούκισα. Όρμησε κατά πάνω μου να με χτυπήσει την έσπρωξα και άνοιξα την πόρτα και έφυγα. Ύστερα από μια ώρα το μυαλό μου είχε καθαρίσει και γύρισα πίσω να ξεκαθαρίσω. …

Άρχισε πάλι να τρέμει…

-Την βρήκα νεκρή. Φαίνεται όπως την έσπρωξα έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της στην   κόχη του κρεβατιού. Ήταν ατύχημα καταλαβαίνεις; Βοήθησε με τι θα κάνω; Δεν βρήκα τις φωτογραφίες πουθενά. Θα με πιάσουν. Ήταν ατύχημα!

Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε.

 Η γυναίκα πήγε στο παράθυρο.

-Ήρθε η αστυνομία είπε στον άντρα της άψυχα. Και για πρώτη φορά τίμησε τα παντελόνια σου και σταμάτα να τρέμεις. Φέρσου με αξιοπρέπεια.

Η αστυνομία του ανακοίνωσε πως βρήκε φωτογραφίες του με το θύμα και κάποιοι γείτονες κατέθεσαν πως τον είδαν να φεύγει τρέχοντας από το σπίτι του θύματος.

Του φόρεσαν τις χειροπέδες. Εκείνος ξέσπασε σε κλάματα και τρέμοντας έλεγε πως ήταν ατύχημα.

Σαν έκλεισε η πόρτα πίσω τους η γυναίκα κάθισε στην κουνιστή πολυθρόνα.

Πέντε ώρες πριν.

Η γυναίκα στεκόταν ώρα έξω από το σπίτι που ήξερε πως ο άντρας της βρισκόταν με την ερωμένη του. Ο άντρας της βγήκε έξω έξαλλος και έφυγε περπατώντας ενώ εκείνη κρύφτηκε στη σκιά ενός δέντρου για να μην την δει.

Βάδισε γρήγορα προς την είσοδο και μπήκε στο σπίτι από την ανοικτή εξώπορτα. Η αντίζηλος  ούτε κατάλαβε από πού ήρθε το χτύπημα που την έριξε στην κόχη του κρεβατιού νεκρή.

 Σηκώθηκε από την πολυθρόνα, κοίταξε την φωτογραφία του άντρα της και είπε.

-Η προδοσία κοστίζει αγάπη μου!.....

Αυτά έγραψα παιδιά, και εδώ οφείλω να ευχαριστήσω τον Γιάννη γιατί πέρασα υπέροχα κατά την φιλοξενία του, και γιατί διοργάνωσε όλη τη σχολική σαιζόν και τις εξετάσεις με υπέροχο τρόπο. Ευχαριστώ και όσους από την επιτροπή με στήριξαν και υπόσχομαι να είμαι πάντα διαβασμένη.